เขาบอกว่า...ยังแย่แม้นแก่แล้ว ไร้วี่แววแก่กล้าภาษาศิลป์ ถึงพากเพียรศึกษาเป็นอาจิณ คงต่ำต้อยติดดินจนสิ้นใจ เขาบอกว่า...เกินรับกลอนสับสน ความวกวนจนหน่ายจะกรายใกล้ ดูแล้วช่างต่างชั้นห่างกันไกล รู้พุงไส้...สังสรรค์เสียชั้นเชิง เขาบอกว่า...ปล่อยโคให้โง่เง่า หลงคว้าเงาต่อไปด้วยใจเหลิง เขาชนชั้นสูงล้ำผู้ดำเกิง เสียงเถิดเทิงหนวกหูมิสู้ฟัง เขาบอกว่า...บ้านนี้ควรหนีจาก สักหนึ่งซากศิลปินยังสิ้นหวัง ชี้โพรงให้กระรอกบอกอยากดัง ควรหันหลังทิ้งบ้านเป็นการดี โคชราอย่างเราฟังเขาทัก ขอวนหลักยึดฐานถิ่นบ้านนี้ ได้พึ่งพาอาศัยมาหลายปี หากหลบลี้หญ้าอ่อนคงร้อนใจ
1 กันยายน 2552 18:21 น. - comment id 1034230
แหมนึกว่าจะหนีกันไปเสียแล้ว โคชรา เอ๋ย....
1 กันยายน 2552 16:15 น. - comment id 1034348
เหอ เหอ สงสัยงานเข้าแล้วบ้านนี้..
1 กันยายน 2552 16:45 น. - comment id 1034354
โคหนุ่มก็ชอบหญ้าอ่อน...รสชาติมันหวานดี
1 กันยายน 2552 16:46 น. - comment id 1034356
ขอเป็นนกเอี้ยงนะคะ อิอิ
1 กันยายน 2552 16:51 น. - comment id 1034359
ลูกไก่แวะมาดูพ่อโคชราค่ะ อิ ผู้ใหญ่ เขาเขียนอะไรกันเนี่ย เง้อ
1 กันยายน 2552 17:08 น. - comment id 1034368
แนวกวีหลายหลากมากรูปแบบ วางกฏแนบหลักเกณฑ์เน้นเงื่อนไข หากถือกรอบวางรอบครอบงำใจ คงเทียบใช่กะลา อัตตาตน ฤๅตัวเราลมแล้งแผลงพัดผ่าน ร่ายฟุ้งซ่านเป็นกลอนตอนสับสน ไร้สาระคุณค่าศรัทธาชน เพียงพร่ำบ่นลอบย้ำ คำกวี เพราะเราคือเจ้าของครองลิขสิทธิ์ จะยึดติดทำไมในวิถี เทียบรากหญ้าต่ำต้อยด้อยความดี จะสุนทรีย์แค่ไหนไม่อยากวัด อยากแหกกฏบทกวีที่คับแคบ ขอเพี้ยนแบบสักคราอย่าเพิ่งขัด อย่าตัดสินหมิ่นความหยามชี้ชัด ว่าอ่อนหัดทำตาม อำเภอใจ หลากความคิดแนวกวีที่เปิดกว้าง อาจมีบ้างถูกผิดติดขัดได้ ถึงเข้ารกเข้าพงหลงทางไป อย่าหวั่นไหวก้าวต่อมิท้อพลาง ขอเพียงใจส่องไฟในความมืด อย่าขี้ตืดอารมณ์พร่างพรมกว้าง จงสานฝันเถิดหนาอย่าเลือนลาง เพราะหนทางแห่งศิลป์ไม่หมิ่นกัน ............. วันนี้ขออาสาเป็นทุย .. มานั่งคุยกับเพื่อน ๆ จะมีใครรู้สึกไหมว่า .. น่ารำคาญเจ้านกเอี้ยงซะจริง ๆ เกาะอยู่หลังเจ้าทุยแท้ ๆ ดันมาบ่นเหม็นกลิ่นสาบทุย ทุยนี่น๊า .. ไม่ใช่ส้วม ..
1 กันยายน 2552 17:18 น. - comment id 1034369
.......โค ชรา.... ....คา ชโร ....
1 กันยายน 2552 17:36 น. - comment id 1034395
1 กันยายน 2552 19:40 น. - comment id 1034463
1 กันยายน 2552 19:50 น. - comment id 1034467
ถ้าโคชรา ไม่อยู่ หญ้าอ่อนก็เหี่ยว แห้งตายสิ 555 ไม่ให้ไปไหนหรอกค่ะ ป.ล. ลุงขา อ้อมกำลังปวดหัวตึ๊บ photoshop หนูพิมพ์ตัวหนังสือลงไปไม่ได้อ่ะ ทำไงดี ใครรู้ช่วยสอนหน่อยน๊า นึกว่าเอาบุญ เด็กน้อย บ่ ได้เรียนสูงๆ อิอิ แต่อยากรู้ อ่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
1 กันยายน 2552 20:33 น. - comment id 1034508
โคชราจะไปไหนล่ะจ๊ะ หญ้าอ่อนต้นนี้คงเศร้าใจแย่ หุๆ อ่ะนะคะ เราก็แค่โคกับกระบือนี่คะ จะหาญกล้าไปสู้หงษ์ได้อย่างไร เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ หงษ์หรือนกเอี้ยงนะคะ จำไม่ได้ หึ หึ หึ หึ หึ หึ หึ หึ ด้วยจิตคารวะ
1 กันยายน 2552 22:17 น. - comment id 1034580
2 กันยายน 2552 07:27 น. - comment id 1034632
ช่วงนี้ปรางงานรุม ไม่มีเวลาตามข่าวเลย พอมีเวลาเปิดเข้ามาบ้านกลอน อืม... เกิดอะไรกันขึ้นคะ งงมาก ๆ น่า...อย่าคิดมากไปนะคะ เปรียบโคชราเสีย ไร้ค่าเชียว อิอิ....มาลองนึกสิคะ ใครบ้างจะเอา มะพร้าวอ่อนไปทำกะทิ มันไม่มันค่ะ เนี่ยเลย ต้องมะพร้าวแก่ ๆ ค่ะ ความมันของกะทิมากกว่า
2 กันยายน 2552 10:55 น. - comment id 1034709
อันมะพร้าวยิ่งแก่แท้ยิ่งห้าว เขาเปรียบเล่าเข้าทีชี้เด่นชัด เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด อย่าคิดงัดตัดใยคนวัยชรา ......................................
2 กันยายน 2552 14:52 น. - comment id 1034806
คาชะโร มีโคชรา และทุยรำพัน นัดกันมาป่ะคะ
2 กันยายน 2552 17:40 น. - comment id 1034881
เปรียบเทียบได้สมใจครับ เขาว่าไม่ดีก็น่าจะไปเนอะ สดใสในวันสุขสันต์ครับ
2 กันยายน 2552 18:35 น. - comment id 1034908
โคชราครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เขาบอกว่าความน้อยใจหรือความเครียด เปรียบเหมือนสารพิษสะสมไปจะทำให้ เป็นโรคร้ายได้ครับ
2 กันยายน 2552 19:25 น. - comment id 1034935
มาขอเป็นโคซักตัวได้ไหมครับ กลัวร้อนใจเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับ มิตรภาพที่ให้กันครับ ขอบคุณมาก
2 กันยายน 2552 21:02 น. - comment id 1034972
อู้ ๆๆๆๆ ... ย่องไปเคี้ยวหญ้าอ่อนที่ไหนกัน เหลือไว้ให้บ้างนะ ของแบบนี้ต้องอร่อยแบบปันส่วนน่ะ
2 กันยายน 2552 22:17 น. - comment id 1035027
คุณกุ้งหญิง 555 คุณกุ้งหญิงคาดผิดครับ งานไปเข้าอีกบ้นน่ะครับ กุ้งก้ามกรามไหงกลายเป็นคนใจร้ายใจดำไปได้ แต่เคลียร์กันแล้วครับ ก็หวังว่าเค้าคงจะเค้าใจครับ คุณเรียกผมสมชาย แต่บางครั้งหญ้าอ่อนก็ติดฟัน แถมเจ้าเอี้ยงยังมากวนใจให้หงุดหงิดมากขึ้นนะครับ จึงควรระมัดระวังในการเคี้ยวหญ้าอ่อนทั้งโคหนุ่มแลโคชราครับ 555 คุณเพียงพลิ้ว ยินดีครับ แต่สัญญษนะครับว่าต้องเลี้ยงเจ้าทุยและเจ้าโคเฒ่าให้ดีๆนะครับ หญ้าอ่อนอย่าให้ขาดเชียวครับ 555 คุณแก้วประภัสสร อ้าว มาขอเป็นลูกไก่ซะงั้น ว่าแต่จะเป็นลูกไก่ในกำมือใครหรือ 555 ผู้ใหญ่มาช่วยกำนันน่ะครับ คุณอัลมิตรา ขอบคุณสำหรับกลอนมีความหมายดีๆที่นำมาฝากนะครับ ไม่ขอตอบเป็นกลอนนะครับ วันนี้มึนๆงงๆมาจากเมื่อคืนน่ะครับ 555 ทั้งทุย ทั้งโค อาสามาโดยสมัครใจเพียบเชียวครับ แต่นกเอี้ยงไม่รู้จะรู้สึกอย่างไรบ้างนะครับ หรือเหม็นจนสลบไปซะแล้ว แบบว่าคงเหม็นกลิ่นตัวเองน่ะครับ 555 คุณฉางน้อย นั่นแน่ะผวนเป็นด้วยนิ ไม่เสียที่เป็นคนบ้านเดียวกัน แต่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน 555 คุณโคลอน วันนี้ใส่แว่นดำ มายิ้มด้วยมาดสุขุมนุ่มลึกเชียวครับ 555 คุณกันนาเทวี โคชราไปไหนไม่รอดหรอกครับ ยิ่งมีหญ้าอ่อนอุดมสมบูรณืแบบนี้ ถึงหลงทางไปบ้างก็ไม่ลืมแวะเวียนมาหรอกครับ เผลออาจชวนหญ้าอ่อนหนีเที่ยวด้วยสิครับ 555 คุณใจปลายทาง แหม หญ้าอ่อนกลัวเหี่ยวแห้งเฉาตายโดยเปล่าประโยชน์ด้วยหรือเนี่ย 555 เรื่องโฟโต้ชอปลุงไม่ถนัดด้วยสิ แต่ถ้าชอปปิ้งกับหญ้าอ่อนละพอไหวและเต็มใจที่สุดจ้า 555 คุณเอิง ไปไหนไม่รอดหรอกจ้า บางครั้งโคชราก็เลือดลมไม่ค่อยดี เลยหงุดหงิดไปบ้าง แต่ก็ไม่ทิ้งถิ่นไหนจริงๆหรอก เพราะที่นี่ยังมีหญ้าอ่อนให้หวัง แม้จะหวังลมแล้งๆก็เหอะ ก็ยังแวะเวียนมาแหละน่า แม้นปากจะว่าไปอย่าง 555 คุณพิมญดา มาส่องหญ้าอ่อนด้วยหรือครับ ที่แถวนี้มีกรรมสิทธิ์แล้วนะครับ 5555 คุณปรางทิพย์ ไม่มีอะไรหรอกครับ พอดีกำนัน กับเจ้าทุย มารำพันกันน่ะครับ เจ้าโคชราจะอยู่เฉยก็กระไรอยู่ ต้องมาเป็นเพื่อนกำนันในฐานะผู้ดูแลความสงบเรียบร้อย ณ ตำบลแห่งนี้ และเป็นเพื่อนเจ้าทุยด้วยน่ะครับ เมื่อหมู่บ้านเราถูกเหยียดหยามด้วยการเข้าเยาะเย้ยหยามหยัน จะนิ่งเฉยได้กระไรครับ โคชราก็หวงหญ้าอ่อนนะครับ กลัวอดอยากปากแห้งน่ะครับ 555 แต่จริงๆแล้วกลอนชุดนี้ตั้งใจจะให้ออกในแนวขำขันนะครับ คาดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นจริงเป็นจังไปได้ 5555 คุณเทียนหยด มะพร้าวยิ่งแก่ยิ่งห้าว แต่โคเฒ่ายิ่งแก่ยิ่งแย่น่ะครับ ออกอาการหวงหญ้าอ่อนด้วยสิครับ แบบว่ากลัวตัวเองอดตายมั้งครับ เลยคิดจะชวนหญ้าอ่อนไปอยู่ด้วยกันจะได้กินให้หนำใจไปจนตายน่ะครับ แต่จริงๆแล้วต้องการผ่อนคลายกันน่ะครับ 555 คุณเฌอมาลย์ แบบว่ามาตามๆกันน่ะครับ เริ่มจาก เขาบอกว่า มาเป็น ทุยรำพัน แล้วก็ โคชรา แต่ถ้าเป็นต้นเหตุจริงๆก็เป็นทุยเฒ่าหรือโคเฒ่าเนี่ยแหละ 555 คุณแสงเพชร นั่นสิครับ หรือว่ามีจุดประสงค์แอบแฝงนะ 555 สดใสในวันสดชื่นเช่นกันครับ คุณอิน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ แล้วโคชราขะพยายามไม่คิดมากและจะพยายามเคี้ยวหญ้าอ่อนอย่างระมัดระวังครับ 555 คุณนักสืบไร้อันดับ ยินดีต้อนรับด้วยมิตรภาพครับ มิตรภาพเกิดจากความเข้าใจและวางใจกันน่ะครับ และมิตรภาพสวยงามเสมอครับ คุณอัลมิตรา เอ้า โคๆ ทุยๆ ทั้งหลาย กรุณาเคี้ยวหญ้าอ่อนด้วยความสุภาพด้วยนะครับ กำกันผู้ดูแลตำบลของเรามาแล้วน่ะ อ้าว กำนันบอกว่าชอบหญ้าอ่อนเหมือนกันนะ เอ้า แบ่งๆให้กำนันติดไม้ติดมือกลับไปบ้านด้วยเน้อ 555
3 กันยายน 2552 01:16 น. - comment id 1035061
ใครกันหนาหาความตามที่อ่าน เราชาวบ้านร้านช่องอยากลองเขียน คนสูงศักดิ์หนักหนาอย่าอาเจียน สำรอกเสี้ยนเรียนสูงนกยูงทอง ใครกันนะ อัจฉริยะด้านกลอนหรือเปล่า ฮิ ฮิ สงสัยปีนี้จะได้โนเบลสาขาวรรณกรรม กลอนและบทประพันธ์ต่างๆช่วยกันเขียนช่วยกันอ่านหลากหลายรูปแบบ สนุกจะตาย ใครนะไฮซ้อเอ้ยไฮโซพูดอย่างนั้นออกมาได้ แปลกคนจัง
3 กันยายน 2552 09:54 น. - comment id 1035142
เรียมเองก็เพิ่งจะมาอยู่ได้ไม่กี่วัน เลยไม่รู้ว่าที่พูดกันน่ะ หมายถึงใคร แต่เรียมเองคงไม่สนหรอกค่ะ จะมา ดูถูกงานที่เราเขียนว่ามันต่ำต้อย ด้อยค่าก็ช่างเถอะ ไม่ได้หวังจะเขียน ให้เป็นกวีซีไรท์นี่คะ แค่ภูมิใจว่าอย่าง น้อยเราก็เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยอนุรักษ์ วัฒนธรรมทางภาษาไว้ ก็พอแล้วค่ะ
3 กันยายน 2552 11:44 น. - comment id 1035171
เขาว่าคนเขียนกลอนมักอ่อนโยน ไม่หยาบโลนในจิตใจผ่องใสนิ้ง ตัวน้ำตาลหวานเข้ามาหาความจริง กุ้งก้ามกรามอยากหยุดนิ่งน้องยังงง คนเขียนกลอนโรแมนติกแม้ใจเจ็บ ไม่เคยเก็บความหวานผ่านพิษสง เป็นโคน้อยร้อยกรองทำนองคง ยังอยู่โยงให้ลูกหลานสืบสานไป แวะเข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
3 กันยายน 2552 20:32 น. - comment id 1035392
คุณแมวเหลือง อย่าไปใส่ใจเลยครับ เดี๋ยวเค้าไม่เห็นค่าที่นี่เค้าก็ไปเองแหละครับ 555 คุณเรียมเอง อย่าไปใส่ใจเลยครับว่าเป็นใคร เราก็มาแต่งกลอนกันสนุกๆตามจินตนาการดีกว่าครับ คุณเรียมพึ่งมาแต่กลอนระดับฝีมือ ไม่ใช่พึ่งเขียนแน่นอนครับ คุณน้ำตาลหวาน 555 คุณน้ำตาล ขอบคุณที่แวะมาพร้อมกลอนตั้งสองบทแน่ะครับ คนเขียนกลอนจิตใจจะอ่อนไหวด้วยไหมนะ