วันนี้เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ โรงเรียนปิดเป็นลู่ทางสว่างไสว ฉันกับน้องจะรีบร้อยพวงมาลัย เพื่อเอาไปขายที่แยกไฟแดง เสียงเอ็ดอึงตึงตังแต่คืนก่อน ข่มตานอนน้ำตาไหลใต้ราวแสง ไฟทางด่วนลอดผ่านซี่กำแพง พ่อกับแม่ต่างรุนแรงทะเลาะกัน ตื่นเช้าขึ้นรถเมล์ไปปากคลอง เราพี่น้องซื้อดอกไม้ขมีขมัน กลับมาร้อยใส่กล่องโฟมอยู่ทั้งวัน ตอนเย็นพร้อมจูงมือกันออกเดินทาง ถึงสี่แยกจัดของจัดดอกไม้ เดินเร่ขายผ่านสายตาที่ถากถาง น้องตัวเล็กนอนเฝ้ากล่องอยู่ริมทาง ฉันวิ่งบ้างเดินบ้างแข่งไฟแดง เพื่อนนั่งฉ่ำเก๋งมีแอร์กับแม่พ่อ เขาไม่ขอทักทายบ่ายหน้าแขยง ฉันเดินเศร้าเข้าเกาะกลางหลบรถแรง หนุ่มสาวเมาขับรถแซงแข่งเสียงดัง ขายใกล้หมดมะลิสดกลายเป็นเหี่ยว ไฟแดงเขียวก็ถี่ขึ้นชวนหมดหวัง เดินจนเหนื่อยเมื่อยขาหมดกำลัง น้องก็นั่งคอยข้างทางกลางราตรี ท่าไม่ดีไอ้ขี้กาวมาใกล้น้อง ฉันจึงต้องรีบเก็บของพาน้องหนี ยิ้มบอกน้องได้เงินเยอะดูนี่ซี น้องบ้อแบ้อวดซี่ฟันอย่างชื่นชม น้องเป็นใบ้แต่ใจไม่เคยแพ้ ถ้าฉันจะอ่อนแอคงไม่สม เดินจูงมือกลับกับน้องอยู่เกลียวกลม เงยหน้าชมฟ้างามตามทางรถไฟ พอให้ลืมทุกข์โศกที่จนหนัก พอหลบลี้จากปลักตมที่ถมใส่ ถึงพ่อแม่ทะเลาะกันจะเป็นไร ฉันจะขายพวงมาลัยให้เลิกจน แนวรถไฟทอดผ่านบ้านหลังน้อย บ้านที่คอยคุ้มฉันไว้ใต้ฟ้าฝน ที่เขาว่าแหล่งสลัมของคนจน ดูมืดมนซอมซ่อต่อสายตา เช้าต่อมาพาน้องไปศึกษาภัณฑ์ เล่มน้อยนั้นที่ชั้นฝันเป็นนักหนา เงินก้อนนี้ที่หาได้จะแลกมา พจนานุกรมไทยใช้เล่าเรียน
1 กันยายน 2552 20:52 น. - comment id 1034519
ขอบคุณค่ะหนูจะตั้งใจขายค่ะ เอ้ย ตั้งใจเรียนค่ะ
2 กันยายน 2552 11:47 น. - comment id 1034733
แต่งได้เห็นภาพเลยค่ะ แวะมาทักทายพร้อมกำลังใจค่ะ
2 กันยายน 2552 20:59 น. - comment id 1034970
อุย ขอบคุณมากมายค่ะ นึกว่าจะไม่มีใครมาเยี่ยมชมกลอนนี้แล้ว ขอบคุณคุรใจปลายทางมากค่ะ เห็นเด็กขายพวงมาลัย คนยากคนจน ถ้าพอช่วยได้ก็ช่วยค่ะ เขาอาจเป็นเด็กนักเรียนที่มีน้องเป็นใบ้ พ่อแม่ตีกันทุกวัน และกำลังอยากได้พจนานุกรมเล่มละไม่ถึงร้อยอยู่ก็ได้ เหมือนเด็กในบทกลอน