หากฉันงามเปล่งปลั่งดั่งบุษบา มีนัยตาดั่งกวางแปลงจำแลงฝัน งามหัวจรดเท้าขาวเช่นสร้อยสุวรรณ สารพันองค์เอวชัดไม่ขัดตา ปรนนิบัติพัดวีมัทรีชิด ซ้ายสนิทหลบไปให้ไกลหนา ทั้งวาจาเพราะกว่านางสีดา นางโนราไม่อาจเปรียบมาเทียบกัน รักเดียวใช่วันทองมีสองจิต เธอจะคิดเปลี่ยนใจไหมมารักฉัน ไม่ใช้รากราคะให้ใจเกี่ยวพัน ไม่เสกสรรค์คุณไสยใส่ตัวเธอ ขอเพียงแต่แค่ไม่มองรูปภายนอก มันอาจหลอกคุณคิดผิดพลั้งเผลอ ว่านางนี้ไม่งามล้ำเลิศเลอ คนให้เจอของดีมีอยู่ใกล้ตัว