เหมือนรู้แต่ไม่รู้........หัวใจ ยากหยั่งลึกข้างใน.....กว่าแจ้ง ทุ่มเทหมดให้ไป........ไม่คิด หลงผิดหลงคำแสร้ง....ยั่วเย้าหลงใหลฯ นัยลึกเจ็บซ่านสะท้าน...แสบทรวง คำหยอกคำหลอกลวง....ตอกย้ำ เกิดแผลลึกผลึกดวง....ใจเจ็บ เจ็บนา ฉันทรมานโดนซ้ำ........ย่ำซ้ำรอยแผลฯ เพราะอ่อนแออีกแล้ว...ใจเรา รักทุ่มเทแต่เขา...........พ่ายแพ้ มีเพียงภาพหลอนเงา..เฝ้าหลอก หลอนนา เมื่อไหร่ถึงจะแก้.........ภาพร้ายให้หายฯ แทบปางตายแทบบ้า..เจียนตาย สำลักรักมลาย............รวดร้าว สะอื้นสะอึกบ่คลาย......ความเจ็บ ขยี้กระหน่ำสะท้านห้าว...แห่งห้วงหุบเหวฯ เลวที่ฉันสุดท้าย.......แล้วกัน คนชั่วช้าอย่างฉัน.....ยากแก้ ขอรับผิดรับมัน........เพียงหนึ่ง เดียวเฮย ภพชาติขอยอมแพ้...หมดสิ้นวาสนาฯ + - + - + - +
25 สิงหาคม 2552 05:34 น. - comment id 1031240
ที่หนึ่งจ้า
25 สิงหาคม 2552 05:48 น. - comment id 1031242
หลานร้า....กกกกก. เข้ามาเห็นแอบลงกลอนตอนตีห้ากว่าๆ นึกว่า หลานเราตื่นเช้า ที่ไหนได้ ยังไม่ได้นอนนี่เอง
25 สิงหาคม 2552 06:09 น. - comment id 1031243
เธอเป็นยานี่ท้า..............แก้ได้...ตัวเอง เราแค่ยาทำใจ...............ใฝ่รัก แอบรักอยู่รู้ไหม..............ร้าวรวด ใจช่างเจ็บปวดนัก...........แน่แท้ทำใจ เซ็งกับเสียงเอกอ้าง.........โทอวด มันช่างสร้างเจ็บปวด........ยิ่งแท้ เพราะแทนที่เขียนรวด.....เดียวจบ ไยเล่าตามข้อแม้.............ที่สร้างโคลงเฉลย
25 สิงหาคม 2552 06:33 น. - comment id 1031244
JUST THE SAME STORY......ONCE AGAIN STILL SUFFER THE PAIN......FROM PAST YOU WILL NEVER DRAIN....THE TEAR IN YOURS WHY DONT YOU START..LEAVE IT BEHIND รำพึงถึงเรื่องเศร้า.......อีกครา อดีตอันทรมา-................ด่าวดิ้น อุทกจากนัยนา...............ยังหลั่ง ราดริน ไยไม่ลืมให้สิ้น...............ทิ้งไว้เบื้องหลัง...
25 สิงหาคม 2552 07:05 น. - comment id 1031252
..หนึ่งกำลังใจ.. เป็นไปได้..ในวัน..ที่ท้อถอย สิ่งหวังคอย..ไม่สม ภิรมย์หวัง มรสุมรุมเร้าเข้าประดัง จนเซซัง..วังเวงคว้างเคว้งใจ มองทางไหนมืดหม่นทุกข์ท้นหนัก ไร้ที่พักพึ่งพิงอิงอาศัย เหมือนทางตันไม่มีแม้นที่ไป ดั่งหมดไฟ..ไร้ฝันอันตระการ ขอเพียงเธอ..ตั้งมั่นอย่าหวั่นไหว เติมความหวังกำลังใจให้สมาน เรื่องที่แล้วให้เป็นเช่นวันวาน ดั่งสายลมพัดผ่านรานโรยแรง หากท้อแท้แลหมอง..มองคนอื่น ที่ขมขื่นกว่าเรานี้มีแอบแฝง เก็บความทุกข์ท้อใจไม่แสดง ยิ้มแต้มแต่ง..แสร้งว่าผาสุกใจ ลุกขึ้นสู้..อีกหนบนทางชีวิต เรื่องพลั้งผิดคิดเป็นครูรู้แก้ไข รู้ปล่อยวางรู้ปลงจรรโลงใจ เริ่มต้นใหม่อีกครั้งหวังยังมี กำลังใจ..มีไว้เสริมเติมไฟฝัน รู้ตั้งมั่นอีกหนบนวิถี บทพิสูจน์ความแกร่งแห่งชีวี คือฤดี..ที่สู้รู้อดทน ทางชีวิตยาวไกลอย่าไหวหวั่น สู้ฝ่าฟัน..เพื่อชนะประสพผล ลงมืออย่ายอมพ่ายให้อายคน ตนพึ่งตน..ชีวิตแกร่งด้วยแรงใจ .............. แค่ปางตาย ยังไม่ถึงกับตายไม่ใช่เหรอ.. เอากำลังใจมาให้ อีกรอบ คริ คริ
25 สิงหาคม 2552 08:26 น. - comment id 1031272
ว่าโอ้โอ๋เอ่เอ้......พี่ยา อย่าร่ำรำพันพา....กำสรดสิ้น เจ็บเจียนแค่เจียนอุรา ...ใช่มรณาศ นาแม่ น้องจักปลอบปลดดิ้น ....เร่าร้อนสุมทรวง ....แวะมาปลอบคุงพี่ยาคร๊าบบบ อิอิ
25 สิงหาคม 2552 08:36 น. - comment id 1031280
น้ำตาที่หลั่งริน ล้างให้สิ้นมลทินใจ ทุกข์สุขย่อมเกิดได้ สู้ต่อไปด้วยใจเรา ......................... แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆน๊ะคะ
25 สิงหาคม 2552 08:43 น. - comment id 1031288
ยังตายไม่ได้นะคะ สู้ๆค่ะพี่เต้
25 สิงหาคม 2552 08:55 น. - comment id 1031298
แสดงว่าอาการสาหัสแน่ๆเลย อดทนหน่อยนะ ให้เพื่อนๆได้ดูใจกันให้ครบๆก่อน 555 ชอบรูปหมูบินจังครับ
25 สิงหาคม 2552 09:12 น. - comment id 1031310
ใจที่อ่อนแอมักเจ็บได้บ่อยบ่อย จ้าน้องยา รีบหายเจ็บไวไวนะค่ะ อีกหนึ่งกำลังใจค่ะ
25 สิงหาคม 2552 09:37 น. - comment id 1031327
เศร้าได้ใจมากๆ พะยะค่ะ ฮ่องเต้ ว่าแต่ว่า เศร้าจริงหรือนี่ อิอิ โอ้ว่าอกข้าเอ๋ย ไยเล่า คิดถึงแต่เขา หนักหนา มีภาพรักเป็นเงา เย้าหยอก กันนา เมื่อไรเล่าฟากฟ้า จักปรา ณีเอย มั่ว อ่ะครับ อิอิ
25 สิงหาคม 2552 11:42 น. - comment id 1031391
ถึงขนาดนั้นเลยหรือน้อง
25 สิงหาคม 2552 11:45 น. - comment id 1031393
..... สหายเรา เป็นไรมากไหมเน่ยะ อย่าลืมดูแลหัวใจตัวเองดีๆล่ะ เฮ้อ....เป็นห่วงจังสหายเอ๋ย
25 สิงหาคม 2552 11:57 น. - comment id 1031396
ทำใจให้สบาย...อย่าคิดมาก เราอยู่ได้เพราะตัวเรา เพราะใจเรา ไม่ได้อยู่ได้เพระคนอื่นหายใจเนอะ อิอิ น้องเอถึงไหนหว่า ? พล่ามไปเรื่อย ปายแระค่ะ...มาดูผลสอบ ยังไม่ออกเลย ถึงช่วงอ่านหนังสืออีกรอบแร้ววว
25 สิงหาคม 2552 12:10 น. - comment id 1031403
เจ็บลึกเจียนบ้าเจียนตาย ทุรนทุรายหนักหนา ทั้งรักทั้งห่วงดั่งตา ใยมาทำร้ายได้ลง สำลักสะอึกสะอื้น ขมขื่นยิ่งนักรักหลง ละล้าละลังพะวง ก็คงสิ้นชีพชีวา สุขสันต์สุขสมภิรมย์ใจครับ
25 สิงหาคม 2552 12:12 น. - comment id 1031406
มาดูอาการคนเพ้อ อิ ไหนๆ มาดูใกล้หน่อยสิคะ อืมมม วุ้ย ไม่เป็นไรนี่คะ ยังยิ้มแฉ่งอยู่
25 สิงหาคม 2552 14:01 น. - comment id 1031438
มาให้กำลังใจ "ไม่เป็นไรเรื่องจิ๊บๆ" สุ้ๆค่ะ
25 สิงหาคม 2552 16:45 น. - comment id 1031535
อาการหนักครับ
25 สิงหาคม 2552 17:41 น. - comment id 1031589
ยาๆๆ (สะกิดๆ) ไปทำอะไรบนฟ้าอ่ะ...ลงมาๆ ปล.เป็นการเป็นงานแระ.... หอบกำลังใจก้อนโตๆมาฝากน๊า
25 สิงหาคม 2552 18:48 น. - comment id 1031625
มันเจ็บปวดมากไหมหัวใจเอ๋ย คนที่เคยใกล้ชิดคิดเป็นอื่น เคยอยู่ร่วมห่วงใยในค่ำคืน พอหลับตื่นฟื้นกายเหมือนหายไป คนเราตายง่ายๆ ก็ดีสิ แต่ดูท่ายังคงต้องสู้อีกนาน สู้ๆ ก็แล้วกันนะ สหาย
25 สิงหาคม 2552 19:04 น. - comment id 1031638
สู้ๆๆให้รู้ว่ารักนะคะ
25 สิงหาคม 2552 19:57 น. - comment id 1031675
คราย ครายนะ บังอาจมารังแกฮ่องเต่ของหม่อมช๊าน เอาไปเจื๋อน บัดเดี๋ยวนี้ ฮองเฮาสั่ง ดูดิ ขอบตาตุ๊ยตุ่ยยังกะแพนด้าเลย
25 สิงหาคม 2552 20:28 น. - comment id 1031699
สวัสดีค่ะ พี่ยา ขึ้นไปดูรุกฆาตก่อนนะค่ะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ยา
25 สิงหาคม 2552 20:58 น. - comment id 1031729
ถูกทำร้ายให้ปวดร้าวแทบด่าวดิ้น เจ็บดวงจินต์ทรมานเกินต้านไหว เจ็บเพราะรักลวงหลอกยอกย้อนใจ เจ็บเหมือนใครใช้เท้าย่ำกระหน่ำทรวง หายไวๆ นะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
25 สิงหาคม 2552 22:38 น. - comment id 1031794
เข้ามาช่วยรักษาผู้บาดเจ็บปางตายค่ะ หุๆ ใครกันหนอทำให้พี่ยาเป็นได้ขนาดนี้ นานๆทีถึงจะเห็นพี่ยาลงโคลงซะที คิดถึงและเป็นห่วงพี่เสมอนะคะ แต่บางทีออนเอ็มเจออาจไม่ได้ทัก เพราะช่วงนี้เพิ่งออกจากโรงบาล งานสุมหัวมากๆเนื่องจากหยุดไปนาน เวลาที่เข้าเน็ตเลยกลายเป็นค้นเรื่องงานไป เลยต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ด้วยจิตคารวะ
26 สิงหาคม 2552 12:02 น. - comment id 1031995
ยังไม่ปางตายสักหน่อย หึ หึ หึ หึ หึ สนมตั้งมากมาย
27 สิงหาคม 2552 05:06 น. - comment id 1032261
ขอขอบคุณทุกๆแรงใจ สนมฮุ่ย น้าแจ๊คกี้ คุงขวดเก่า เฌอที่รัก คุงครูกระดาษทราย คุงกิ่งโศก คุงเทียนหยด น้องกานต์ คุงสายน้ำ พี่รัน น้องณัฐ พี่บ่าวบนเกาะ สหายฉาง น้องเอที่รัก คุงแสงเพชร พี่แบม คุงแถกดิกดิก คุงไหมไทย ลุงพี่ก่องกิก ป้าโคลอน สหายไร้อันดับ คุงมายาอักษรา ฮองเฮาที่รัก น้องดอกบัว คุงเรียมเอง น้องเอิง น้องอั๋น ของทุกคนที่ส่งมา แต่ขออภัยที่ไม่มีเวลาตอบเลยช่วงนี้ ขอขอบคุณเป็นโคลงนี้แระกันนะจ๊ะ คนเคยรักกลับทิ้ง....กันไป แม้เยื่อไม่เหลือใย....ตอกย้ำ ทุ่มเทหมดหัวใจ.....ไม่กลับ เหลือแค่ใจช้ำช้ำ.....ปล่อยทิ้งความหลังฯ ยังเจ็บอยู่ซ่อนเร้น....ในใจ เหมือนดั่งแค้นสุมไฟ...อกโอ้ ทำได้นะทำไป......ไม่คิด หมดสิทธิ์คิดตอบโต้....ต่อล้อให้เห็นฯ ใจชาเย็นหมดแล้ว....ชินชา สำนึกฤากรุณา......หมดสิ้น เรียนรู้แค่เวลา......คนเปลี่ยน ใจนา คุณค่าสอนแค่ลิ้น.....บ่เสี้ยมหัวใจฯ ไปดีเถิดโลกนี้.....กว้างไกล มีฤไม่มีใคร......อยู่ได้ เพียงตนพึ่งตนใจ....กล้าแกร่ง ถึงขาดเธอไม่ไร้....เพื่อนแท้ปลอบขวัญฯ
27 สิงหาคม 2552 10:02 น. - comment id 1032340
เป็นกำลังใจให้น้า... สู้ ๆๆๆ