หน้าส่วนตัว
ความจริงคือความจริงจงนิ่งไว้
อย่าหวั่นไหวสิ่งยวนเย้าพาเข้าลึก
อาจหลงทางวกวนผจญศึก
ดั่งม้าคึกมากพยศอาจหมดแรง
แม้ขุนเขายังผุกร่อนชะง่อนทรุด
สายน้ำผุดชะไปไม่กล้าแกร่ง
ลมฝนพัดซัดกระหน่ำทำเปลี่ยนแปลง
สายลมแล้งที่โบยโบกอาจโยกยับ
ต้นอ้อยหวานอ่อนโอนจึงพ้นหัก
ไม่ยึดหลักแข็งขืนยืนท่ารับ
ลู่ลมร้ายไหวปลิวพริ้วสลับ
โค้งคำนับมรสุมที่รุมเร้า
วัฏฏะสังขาราอัตตามนุษย์
ช่างเกินสุดหยั่งรู้สู่ใจเขา
อุเบกขา สมาธิ ที่แบ่งเบา
ความขลาดเขลาจะห่างไกลไร้กังวล.
บพิตร
๒๔/๙/๕๒
บพิตร 24 ส.ค. 2552 14:48 น. - ID 128647 
1065
3
0
24 สิงหาคม 2552 17:07 น. - comment id 1031042
๏ อัตตาก่อกีดกั้น.............กำจาย เหตุวิวาทะหมาย..............มั่นแม้น เพียงพจน์อักษรกลาย.....ก่อเหตุ ประดิษฐ์คุคำแค้น...........ครอบค้ำหทัยถวิล ๚ะ๛
24 สิงหาคม 2552 22:05 น. - comment id 1031191
ยอดเยี่ยมเลยครับ สาธุ อนุโมทนาครับผม ธรรมทานชนะการให้ทั้งปวง
24 สิงหาคม 2552 22:09 น. - comment id 1031192
อยากจะเพียรเรียนวิชาอัตตาแกร่ง เพื่อจะแบ่งกายีสักกี่หน แฝงกำบังฝังกายสลายตน แต่ทุกข์ทนบนใจไม่เคยคลาย มาเยี่ยมอ่านงานกลอนงาม ที่แฝงแง่คิดดีๆครับ
25 สิงหาคม 2552 08:10 น. - comment id 1031266
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
