ข้ามภพ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ย่างเท้าสู่ เรือนงาม ท่ามพงพฤกษ์
จวนค่อนดึก หริ่งเรไร ยังไขเสียง
ผลักประตู เรือนชาน เห็นม่านเรียง
รูปไพรเคียงหงส์งาม บินตามกัน
ก้าวเข้าสู่ ห้องใน ฤทัยหวาด
ดุจภาพวาด พ่อทรามวัย ดังใฝ่ฝัน
แสงเดือนสาด พักตร์เด่น ดั่งเพ็ญจันทร์
งามผ่องพรรณ คิ้วคม สมชาตรี
ปรายสายตา มองรอบ ในขอบห้อง
ใจร่ำร้อง ฝันไป หรือไรนี่
หรือฟ้าแกล้ง ลิขิตกัน ให้ฝันดี
หรือราตรี ป่วนปั่น ฝันพิกล
เสียงชายหนุ่ม เอ่ยเบา "เจ้าอยู่ไหน"
"แม่จอมใจ นวลนาง พี่ร้างขม
เพราะรักเจ้า ปวดใจ จึงไข้ตรม
พี่ระทม กลับมา เถิดหนานวล"
ทรุดลงนั่ง ข้างเตียง เข้าเคียงพี่
โถคนดี เพราะอาลัย จึงไห้หวล
อนิจจา ขอแทนร่าง เป็นนางนวล
ฟังพี่ครวญ ด้วยเห็นใจ พิษไข้ซม
เพ่งพินิจ พิศใกล้ ใช่ว่าแกล้ง
รีบจัดแจง กุมมือเบา เพื่อเขาสม
ให้คิดว่า นวลนางใจ มาให้ชม
ท่ามลมพรม น้ำค้างพรำ ในค่ำคืน
เสียงไก่ขัน แว่วดัง ภวังค์หวาด
โอ้อนาถ หวั่นไห วตกใจตื่น
ดูหรือเรา ช่างฝันไป ในเมื่อคืน
รีบลุกยืน ตื่นเร็วไว...ไปทำงาน
แฮะ แฮะ ...  เฮ้อเสียดาย...จัง
                             ทิพย์โนราห์ พันดาว