หน้าส่วนตัว
๏ หยิบหนังสือเล่มใหญ่หมายเปิดอ่าน
ผู้จดจารคงประสงค์บ่งเนื้อหา
ผ่านตัวตนฅนละครย้อนชีวา
แทรกภาษานำสื่อคือเรื่องราว
เป็นนิยายแยบยลจนแจ่มแจ้ง
ต่างแสดงตามบทกำหนดกล่าว
เสริมความสุขทุกข์บ้างเป็นครั้งคราว
มีทั้งขาวทั้งดำนำสื่อไป
มีพระเอกนางเอกต่างเสกสร้าง
รักร้าววางทุกข์โศกหยิบยกใส่
ทั้งความสุขสนุกสนานอันเพลินใจ
คงหมายให้เพ่งมองตรองตามมา
สร้างตัวตนฅนจริงที่อิงอ้าง
เป็นตัวอย่างแยบคายคล้ายดั่งว่า
ฤๅ มุ่งหมายยอกย้อนตอนอุปมา
มากคุณค่าหากคิดพินิจตาม
ดำเนินเรื่องดั่งเห็นประเด็นหลัก
แจ้งประจักษ์ละครฅนจนล้นหลาม
ต่างนิสัยผิดแผกแปลกนิยาม
มากสรรพนามเขียนไว้ให้เหมือนจริง
กำหนดเรื่องเร้นลับอย่างซับซ้อน
อุทาหรณ์มากมายสอนชายหญิง
ตัวอิจฉาริษยาคราแย่งชิง
หน้ากากสิงบทส่งหลงเพลิดเพลิน
ดำเนินตามความเล่าให้เราคิด
สิ่งถูกผิดนินทาคละสรรเสริญ
มโนภาพที่ตั้งดั่งมากเกิน
เช่นบังเอิญสะท้อนได้ไม่ปิดบัง
เป็นกระจกบานใหญ่ไว้ส่องหา
จักมากค่าไร้ความตามแผนผัง
ปรากฏเช่นเป็นใจในภวังค์
ยังแอบฝังแฝงจิตติดตัวตน
ครั้นเปิดผ่านอ่านพลั้งดั่งใจเผลอ
อาจละเมอเพ้อหาพาสับสน
ดั่งชีวิตผิดหวังในวังวน
ยากขุดค้นคาดหวังช่างเศร้าใจ
มีพบพานสมานสมัครประจักษ์จิต
แนบสนิทดุจสนมภิรมย์ใคร่
เป็นบุพเพสันนิวาสประหลาดใจ
ผู้ฝันใฝ่กาลอดีตมิผิดเลย
แล้วปรากฏอุปสรรคหนุนผลักมา
ผู้อิจฉาหลากหลายไม่นิ่งเฉย
ต่างเหยียบย่ำทำลายหมายเกินเลย
ยากเปรียบเปรยบทบาทเหนือคาดเดา
ล้วนปรุงแต่งสรรพสิ่งจริงและหลอก
บทบ่งบอกตัวตนฅนโฉดเขลา
ต่างทำลายโรมรันบั่นทอนเอา
ด้วยมัวเมาในบทรจนา
อันพระเอกนางเอกที่เสกสรรค์
ยังยึดมั่นในรักเป็นหนักหนา
ต่างพร้อมภักดิ์มากพ้นล้นอุรา
ร่วมฟันฝ่าอุปสรรคอันมากมาย
มีทั้งสุขแลเศร้าคละเคล้าอยู่
มีอดสูสุขสันต์อันหลากหลาย
มีสมหวังตรอมตรมจนล้มตาย
เป็นเป้าหมายแห่งตนฅนแต่งเติม
แล้วจุดจบที่เห็นเช่นลวงหรือ
แม้นยึดถือตามตนฅนริเริ่ม
ให้ชีวิตโลดโผนจนเหิมเกริม
นำมาเสริมตามใจโดยไม่ตรอง
อันภาพพจน์ปรากฏเป็นบทบาท
อาจเกินคาดความจริงทุกสิ่งผอง
แม้นท่องคำพากย์ความจนช่ำชอง
จบเรื่องต้องพบชีวิตผิดนิยาย
อย่าหลงใหลในสิ่งที่อิงอ้าง
ปล่อยใจคว้างตามกฏบทหลากหลาย
ล้วนเสแสร้งแต่งเติมเพิ่มบรรยาย
แล้วออกขายให้ฅนค้นตนเอง
อาจขัดใจคราวอ่านไม่สานต่อ
คงคิดท้อทันใดใครข่มเหง
ความแพ้พ่ายบังเกิดพลันน่าหวั่นเกรง
ลืมตัวเองที่เป็นเช่นปิดบัง
มีจุดจบบทบาทยังขัดขืน
ไร้จุดยืนอุดมการณ์อันคาดหวัง
อาจจบแบบชอกช้ำโดยลำพัง
น่าผิดหวังเหมือนนิยายไม่สมควร
อาจอวสานแบบโศกวิตกนัก
อันความรักที่มุ่งมาตรอาจกำสรวล
ทั้งหญิงชายต่างสลดรันทดครวญ
ให้นึกหวนแจ้งจริตผิดตัวตน
แม้นผู้ใดใครอ่านอาจฝันใฝ่
จบเรื่องไปอย่างคิดสัมฤทธิ์ผล
ให้ครองคู่เคียงชมสมกมล
สุขเหลือล้นเติมแต่งแปลงให้เป็น
ปล่อยความฝันเผลอไปในเนื้อเรื่อง
อาจสิ้นเปลืองเวลาครามองเห็น
หากเพ่งเล็งพิจารณาหาประเด็น
คงรู้เช่นนัยฉันรำพันความ ๚ะ๛
อัลมิตรา 17 ส.ค. 2552 07:25 น. - ID 128481 
2314
11
0
17 สิงหาคม 2552 07:46 น. - comment id 1027968
ความรัก สัมผัสได้ด้วยความรู้สึก แม่จะอยู่กันไกลแสนไกล
17 สิงหาคม 2552 08:19 น. - comment id 1027982
มาอ่านนิยาย แบบชอบอ่าน อะ อิอิ เขียนร้อยกรองได้ยาวมากครับคุณอัลฯ เส้นทางความรัก หรือเส้นทางชีวิต แต่ละคนย่อมมีจุดจบเฉกเช่นนิยายนั่นแหละครับเพียงแต่จะเลือกหรือถูกเลือกว่าจะให้มันจบอย่างไร ..กาแฟตอนเช้าๆ ครับ..
17 สิงหาคม 2552 10:15 น. - comment id 1028043
รักหนอรัก ทำเอาหลายคนว้าวุ่น ยิ่งเปรียบรักกับนิยายคงต้องลุ้นจนตัวโก่ง คนแต่งคงสาสมที่ทำให้คนอ่านเจ็บลึกได้ สุดท้ายถ้าไม่สุขสมก็คงระทมร้าว อ่านบทกลอนแล้ว ต้องขอบคุณคุณอิมที่เปรียบเปรยได้เหมือนกระจกเงาจริงๆ
17 สิงหาคม 2552 11:13 น. - comment id 1028098
อ่านกลอนพี่อัลฯ ทีไร ก็ประทับใจทุกครั้ง เนื่อเรื่องต่อเนื่องดีใจครับ บทกลอนก็ไหลลื่นมากๆ ความรักระแวงมากไปก็ไม่ดีนะครับ เพราะการระแวง นำมาซึ่งความบาดหมาง หากระวัง คือยั้งคิด และรู้เท่าทัน ผมก็คิดๆ ตามประสาน่ะครับ อย่าว่ากัน ถือเป็นการแสดงความคิดเห็น น่ะครับ
17 สิงหาคม 2552 11:23 น. - comment id 1028109
ลำนำสอนใจสอนคนดีมาก ๆ ค่ะ ในบทกลอน บางครั้งก็เสมือน นวนิยายค่ะ คนชม คนอ่านก็ต้อง ตรึกตรองดู กระจกบานนี้มองกี่ครั้ง ก็เป็นตัวตนคนส่อง เพียงแต่เราจะ มองเห็นจริงแค่ไหนนะคะ
17 สิงหาคม 2552 11:40 น. - comment id 1028127
มองกระจกอาจไม่สมภิรมณ์รื่น บ้างขมขื่นสิ่งสำแดงแจ้งขานไข เพราะต่างมาหลายทิศผิดแผกไป แตกความได้ตามเห็นเช่นตามอง แม้กระจกจะใสแต่ใจมืด ดูจืดชืดแฝงเงาเศร้ามัวหมอง ท้ายที่สุดดุจคำเปรียบเทียบน้ำคลอง ตกก้นนองตะกอนกองทุกห้องใจ เมื่อทุกสิ่งเปิดเผยเฉลยเหตุ ต้องอาเพทดอกสั่นและหวั่นไหว เพราะความจริงปรากฏจดจานใจ ทิ้งเอาไว้เพียงนิยามตามบทกัน สวัสดีอีกครั้งก่อนทานอาหาารค่ะคุณอัลฯ
17 สิงหาคม 2552 13:03 น. - comment id 1028167
สุดแต่ใจจะจินตนาการตามค่ะ ตอนอ่านนิยายเหมือนเราหลุดไปอยู่ในอีกโลกหนึ่ง ..แต่พอจบเราต้องอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงอ่ะค่ะ เพชรพระอุมา ยังไม่อ่านภาคสองเลย คริ คริ
17 สิงหาคม 2552 13:05 น. - comment id 1028168
เอ....คุ้นๆนะเรื่องนี้ คุณอิมเขียนดีมาก ให้แง่คิดดีค่ะ
17 สิงหาคม 2552 14:03 น. - comment id 1028190
แบบชอบสุมมุติ ตัวเองเปลี่ยนไปเรื่อยๆอ่ะ หนุกดี อิอิ
17 สิงหาคม 2552 15:31 น. - comment id 1028214
ไม่ธรรมดา เขียนได้ความหมายมากจริงๆ กระจก เพียงสะท้อนสิ่งที่เห็นด้วยตาเปล่า แล้วใจคนเราเล่า จะสะท้อนจากแห่งหนใดคงไม่ใช่ปรากฏการณ์แบบมิราจเป็นแน่
17 สิงหาคม 2552 19:22 น. - comment id 1028312
แวะมาอ่านกลอนพี่อิม โอ้โห ยาวมากมาย แหะๆ แต่ก็อ่านจนจบค้าบ เครียดหรืออึดอัดอะไรก็ระบายไปในกลอนเลยค่ะพี่ อย่าเก็บเอาไว้ ไม่งั้นมันจะทำให้เราปวดหัวมากมาย อ่านกลอนพี่เสร็จแล้วหนูก็จะไปพักผ่อนตามคำสั่งของท่านพี่แล้วเจ้าค่ะ หุๆ ชะแว้บมาเล่นเน็ตนิดหนึ่ง ที่จริงออกจากโรงบาลนานแล้ว แต่ก็ฌเคลียร์ปัญหาต่างๆนาๆอยู่ เลยแทบไม่ได้เข้ามาบ้านกลอนเลย เป็นห่วงพี่อิมเช่นกันนะคะ ด้วยจิตคารวะ
18 สิงหาคม 2552 10:10 น. - comment id 1028479
กลอนชุดนี้เป็นงานเก่าเมื่อประมาณสามปีที่แล้ว จู่ ๆ วันก่อนก็นึกย้อนกลับไปอ่านอีกหน ค่อย ๆ อ่านทีละบรรทัด ค่อย ๆ ละเมียดความรู้สึก มีอะไรหลายอย่างโดยนัยของกลอน ที่ยังคงเป็นอยู่ เขียนเอง อ่านเอง แต่ก็ยังสอนใจตัวเองไม่ได้สักที ............................................................................................. คุณครูกระดาษทราย .. :) รูปนี้สวยจังค่ะ คุณกิ่งโศก .. มื้อเช้า อัลมิตราจะทานเยอะมาก ตัวอย่างวันนี้นะคะ ก็ทานเมี่ยงก๋วยเตี๋ยว + ไข่ต้ม + ลองกอง 1 ช่อ + น้ำใบบัวบก วันไหนรู้สึกเหนื่อยหน่ายง่วงจัด ก็อาจจะมีกาแฟสักแก้วในตอนสาย โดยปกติแล้ว เดือนละหนเป็นอย่างเก่งค่ะ จะหนักไปทางไมโล โอวัลตินมากกว่า คุณชอบอ่านนิยายไหมคะ บางทีอัลมิตราก็อ่านนะ แต่ตอนนี้จับหนังสือสามก๊กอยู่ค่ะ อ่านในเล่ม 2 แล้ว ทั้งหมดมี 3 เล่มจบ อ่านไปได้ช้าเพราะตัวละครเยอะจัง ไล่เลียงไปถึงตอนที่สร้างเป็นภาพยนตร์แล้วล่ะ ตอนโจโฉแตกทัพ นึกภาพในหนังตามไปด้วย ระทึกใจดีเหมือนกัน นะ .. อัลมิตรายังชอบอ่านนิยายประมาณอียิปต์ ทะเลทราย คือ ที่นั่นเป็นดินแดนที่อยากไป เมื่อไม่ได้ไป ก็อ่านและนึกภาพตามก็ยังดี .. ฮา .. แต่ก็ไม่ได้หลงหนุ่มชาวทะเลทรายนะคะ ..ฮา.. คุณแจ้น .. บางทีเราจะไม่เห็นตัวเอง ในบทบาทที่เราดำเนินอยู่อาจจะไม่ใช่สิ่งเหมาะสมก็ได้ค่ะ แต่บางทีเราก็อาจจะนึกฉุกใจขึ้นมา เมื่อได้อ่านนิยาย หรือ พบเห็นเหตุการณ์บางอย่างที่คล้ายคลึงกับเรา คุณกวีน้อยฯ .. เรื่องรักเป็นเรื่องที่ไม่ยาก หัวใจของคนเราสามารถหวั่นไหวได้ตลอดเวลา แต่การที่จะรักษารักนั้นไว้ต่างหาก เป็นเรื่องที่ยากมาก ก็สืบเนื่องมาจากเหตุผลเบื้องต้นนั่นเองค่ะ คุณปรางทิพย์ .. ชีวิตคนเราก็เหมือนกับนิยายค่ะ ตอนจบอาจสุข อาจทุกข์ สมหวังหรือเปล่าก็ไม่รู้ คุณแก้วประภัสสร .. อ่านแล้ว เมื่อเที่ยงวานนี้เองค่ะ แต่งานเยอะจังไม่ได้เขียนเป็นกลอนตอบนะ ช่วงนี้มีเรื่องให้ขบคิดมากมายค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. ภาคสองไม่ค่อยสนุกเท่าภาคแรก นะ .. หรือว่าเป็นเพราะภาคแรกตื่นตาตื่นใจกว่าก็ไม่รู้สิ คุณมัสลิน .. :) จำได้น่า คุณยาแก้ปวด .. เป็นอะไรต่อไปดีน๊า ไอ้แมงมุม หรือ มนุษย์เขียวดีนะ คุณวิทย์ .. อัลมิตราเป็นคนธรรมดานะ พยายามแปลงกาย ก็ไม่ยักจะมีปีกงอกออกมาที่ด้านหลังอ่ะ คุณDaRk_LoRd .. ดีแล้ว .. นอนเยอะ ๆ พักผ่อนมาก ๆ ในเน็ตน่ะ บางทีก็เจอเรื่องปวดหัวได้นะ ต้องเลือกที่จะเปิดอ่านในสิ่งที่ควรอ่านเท่านั้นค่ะ รักษาสุขภาพมาก ๆ นะ
18 สิงหาคม 2552 14:16 น. - comment id 1028558
อืมคุณอัลฯชอบนิยายประวัติอียิป.. รูปนี้คล้าย ฟ้าจรดทราย ของโสภาคนะครับ เรื่องนี้อ่านแล้วซาบซึ้ง สนุก ผมชอบอ่านนิยายแนว ป้าอี๊ด(ทมยันตี) ที่ใช้สำนวนภาษาเก่าเช่น สุริยะวรรมัน หรือ เวียงกุมกาม..อิงแนวประวัติศาสตร์ แปลกกับภาษาที่ใช้ด้วยนะครับ ที่บ้านสะสมแต่หนังสือ ส่วนมากนิยาย เก่าๆ นะครับ...ทมยันตี (ลักษณวดี ,โรสลาเรน) แก้วเก้า (ว.วนิจฉัยกุล) หรือ ลุงพนมเทียน น้อยอินทนนท์,โสภาค,ฯลฯ อิอิ เต็มตู้เลย อิอิแต่เวลาอ่านต้องถนอมมาก บางเล่ม มันเหลือง แทบจะขาดอะ..อิอิ แบบว่าอยากเล่านะครับ
18 สิงหาคม 2552 14:54 น. - comment id 1028570
คุณกิ่งโศก หนังสือที่อัลมิตราอ่านก็มีมากมาย ยืมจากห้องสมุดของที่ทำงานก็มี และ ที่มีเก็บไว้เป็นสมบัติของตัวเองก็มีนะ ในบางเล่มที่สนใจจริง ๆ ตอนนี้ผนังด้านหนึ่งของห้องนอนที่เป็นชั้นหนังสือก็เต็มชั้นแล้ว ต้องแบ่งเก็บใส่กล่องบ้าง บางเล่มก็เก็บใส่ตู้แยกต่างหาก ฟ้าจรดทราย อัลมิตราก็ได้อ่านค่ะ เล่มนี้มีที่บ้าน ยังมีอีกหลายเล่มของนักเขียนคนนี้ที่อัลมิตรามีหนังสือเก็บไว้ เช่น กฤติยา เลือดขัดติยา มงกุฎที่ไร้บัลลังก์ อตีตา ดั่งดวงหฤทัย ฌาน ทิพย์ จิตา มายา ไวษณวี ธุวตารา และอื่น ๆ อีกมาก อ่านไปเรื่อยค่ะ บางทีก็อ่านหนังสือเกี่ยวกับจอมยุทธทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นฤทธิ์มีดสั้น จิ้งจอกภูเขาหิมะ ชอลิ้วเเฮียง เซียวฮื้อยี้ และอื่น ๆ ในบางทีก็อ่านหนังสือเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวประจำจังหวัด คนละแนวโน้น การ์ตูนก็ยังชอบอยู่ ฮา .. ปล. แต่ สุริยะวรมัน ยังไม่เคยอ่านค่ะ
18 สิงหาคม 2552 17:11 น. - comment id 1028645
.......ถ้าไม่ยอม พ้ม จะปล้ำ เอ้ย พ้ม จะปล้ำ ให้หนำใจ เป็นอะไรก้อเป็นไป ไม่หวั่นใจเลยเตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง............... ขาดตัวโกงได้ไง
18 สิงหาคม 2552 18:22 น. - comment id 1028664
ไงล่ะ คุณซุป .. นึกสนุกอยากเป็นตัวโกงขึ้นมา น่าจะเป็นฮีโร่นะนั่น .. ไหน ลองเบ่งกล้าม สิคะ
18 สิงหาคม 2552 19:26 น. - comment id 1028671
ตามมา เตร๊งเตร่งเตร มั่ง ทักทาย....
18 สิงหาคม 2552 23:27 น. - comment id 1028713
เห้นภาพแล้วนึกถึงฟ้าจรดทราย อ่านแล้วน้ำตาไหล
19 สิงหาคม 2552 01:21 น. - comment id 1028750
พระเอก-นางเอก มีหัวใจรัก แม้นสมหวังหรือไม่ก็ตาม...
19 สิงหาคม 2552 07:10 น. - comment id 1028784
คุณทักทาย .. เมื่อคืน อัลมิตราไม่ได้เปิดเครื่อง พอแก้ปัญหางานเสร็จก็ปิดฉับเลย เอาเวลาที่เหลือไปอ่านหนังสือบ้าง อยู่กับความคิดของตัวเองสักพัก แบบว่า ที่ไหน ๆ ก็ไม่สุขใจเท่ากับซอกเล็ก ๆ ของตัวเองค่ะ :) คุณร้อยฝัน .. ห้าทุ่มกว่านั่น อัลมิตรานอนน้ำลายไหลแล้วล่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. แต่เราไม่รู้ว่ารับบทตัวอะไรอะดิ นางรอง หรือ คนที่หลงรักพระเอกฝ่ายเดียวก็ม่ายรุ๊
19 สิงหาคม 2552 15:02 น. - comment id 1029014
บางทีเราก็ชอบสมมุติว่าเป็นนางเอก ประจำเลย...
19 สิงหาคม 2552 15:17 น. - comment id 1029025
คุณกุ้งหนามแดง .. ใคร ๆ ก็อยากจะเป็นนะ แต่ถ้าเป็นนางเอกอย่างในหนังเรื่องนางทาส "อีเย็น" โอ๊ย ไม่เอา โดนเฆี่ยนเช้าเย็นหลังเหวะซะขนาดนั้น
28 สิงหาคม 2552 08:19 น. - comment id 1032783
ที่ไหน ๆ ก็ไม่สุขใจเท่ากับซอกเล็ก ๆ ของตัวเองค่ะ :) ชอบความเห็นนี้จริง ๆ ของเราก็มีเวลาเข้าไปแล้วเหมือนนกกระจอกเทศเอาหัวซุกดินเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
