หลายวันผ่านมานี้ใจจมปลัก อะไรนักอะไรหนาทำใจป่วน ฉันจะทนได้แค่ไหนที่ใจรวน มันไม่ควรต้องทำใจกันหลายวัน รู้ก็รู้ว่าไม่ยากเกินจะแก้ แต่ก็แพ้ใจอยู่เรื่อยทำให้หวั่น อยากมีใครสักคนมาช่วยกัน จะได้หันถูกทิศไม่ผิดทาง ขำตัวเองคิดอะไรก็คิดได้ กลับไม่ง่ายเรื่องหัวใจไม่เข้าข้าง ทำทุกอย่างให้เลิกคิดติดไม่จาง เหมือนเป็นลางมืดคืนวันล้าเต็มที........
16 สิงหาคม 2552 04:29 น. - comment id 1027485
หากใจรวน ด่วนได้ ให้หวั่นไหว สงสารใจ ใครทำ เหมือนย้ำแผล หากใจแน่ แท้มั่น มิผันแปร อย่าให้แพ้ แค่เห็น เช่นกลลวง
16 สิงหาคม 2552 12:25 น. - comment id 1027556
ใช่ว่าเราไม่รู้ไหนถูกผิด แต่ที่ติดก็ที่สัมผัสชวนให้หลง ถึงมั่นแท้แน่วแน่เจตจำนง ไม่วายจมหล่มลึกอนาจใจ.... ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ใช่ถอดจิต ยังคงคิดหาทางออกให้จงได้ ถึงยังไงมันคงไม่ถึงตาย ยังไม่สายเกินแก้เป็นแน่เอย....
17 สิงหาคม 2552 22:37 น. - comment id 1028402
เออวันนี้เริ่มรู้สึกดีขึ้นบ้าง ตาสว่างขึ้นอีกนิดจิตเริ่มใส ที่ผ่านมาเป็นเรื่องกายไม่เกี่ยวใจ แต่ทำให้เหนื่อยใจไปจรดกาย แปลก ว่าเรื่องนี้เปล่าเกี่ยวกับรัก ทำไมปักจนทะลุกลางใจได้ หรือว่าเป็นเพราะใจไปไกล้ใจ เลยเผลอไผลหลุดคอกกรอบสังคม เตือนเดินให้ระวังอย่าเผลอพลาด ทั้งโง่ฉลาดก็อาจพลาดถึงล้ม เหมือนกับเราที่พลาดจนระทม มีใครสมน้ำหน้าเราบ้างไหมเอย......