มิทัน..เอ่ยคำลา..

พรภวิษย์

สูญสิ้นแล้วแก้วตา    ร่ำไห้ รำพัน
จากดินสู่แดนไกล          สุดหล้า
โหยหาดั่งดวงใจ             ถูกคร่า ปลิดปลง
มิทันเอื้อนเอ่ยอ้า            คำร่ำ ลาใด
     วอนเทพไท้เทวา       รับไว้ เถิดองค์
ดวงวิญญาณเจ้าไซร้       เจิดจ้า
สถิตย์สรวงเพริศพิไล      ดั่งข้า อ้อนวอน
สงบสิ้น ณ สุดหล้า            สนิทแนบนิทรา.				
comments powered by Disqus
  • ฉางน้อย

    13 สิงหาคม 2552 17:05 น. - comment id 1026618

    11.gif6.gif
  • ใจปลายทาง

    13 สิงหาคม 2552 19:34 น. - comment id 1026664

    เป็นเรื่องที่น่าเสียใจมากเลยนะค่ะ
    เมื่อมีชีวิตอยู่ทำสิ่งดีๆต่อกันดีกว่านะ
    
    แวะมาทักทายค่ะ
  • ปรางทิพย์

    13 สิงหาคม 2552 23:34 น. - comment id 1026841

    ชีวิตคนเราก็เท่านี้นะคะ
    เราไม่สามารถเรียกสิ่งที่
    ผ่านไปแล้วคืนมา คนที่จากไป
    ป่านนี้เค้าคงรับรู้แล้วค่ะ ว่าคุณ
    คิดถึง
    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน