ด้วยรักและหวังดี

๑ ความคิดถึงส่งไปในวันก่อน
ยามเธอนอนหลับลึกรู้สึกไหม
ว่ามีคนทวงถามความห่วงใย
ที่ฝากไว้ตั้งแต่พบแรกสบตา
๒ เธอรู้สึกบ้างไหมใครเพ้อพร่ำ
คอยเพรียกคำรักล้นอย่างคนบ้า
เฉกเช่นสายหมอกบางมิร้างรา
พันธนาหัวใจให้มีรัก...
๓เมื่อโลกนี้เป็นใจให้รักเกิด
ขอจงเปิดหัวใจให้ประจักษ์
ยามนี้ห้องหัวใจอ่อนไหวนัก
มิผ่อนพักดื้อดึงคิดถึงใจ
๔ เมื่อแดดเช้าทาบละอองผิวท้องน้ำ
เริงระบำย้ำหยอกสายหมอกไหว
เมื่อรักผลิบานทั่วหัวใจใคร
โลกทั้งใบใสสดแลงดงาม...
๕ ละอองร่างน้ำไล้ปลายใบหยด
ตัดเขียวสดรอบรอบริมขอบข้าม
เป็นน้ำค้างหยาดแย้มวับแวมวาม
ปฐมบทงดงามแห่งความรัก
๖ ความเป็นห่วงของใครส่งให้ฉัน
ฉันเก็บมันจากน้อยเป็นร้อยหลัก
ต้นรักชูกิ่งก้านมานานนัก
มิผ่อนพักหัวใจ...ไม่มีวัน....
อิสินธร
๑๒ สิงหาคม