ในอ้อมกอด สอดอุ่น เคยกรุ่นหวาน แม้วันวาน ผ่านพ้น หม่นใจหาย เคยเจ็บช้ำ ย้ำยอก บอกพี่ชาย กลับสลาย คล้ายปล่อย ลอยเดียวดาย ดั่งโดนคลื่น กลืนกลบ จบอ้างว้าง จมอยู่กลาง ทางแยก แตกสลาย คำพิพาก จากคำ ย้ำให้ตาย หากชีพวาย คลายได้ ใจอยากทำ แสงตะวัน พลันแดง แกล้งร่ำไห้ ต่อนี้ไป ใครหนา มาปลอบช้ำ เช็ดน้ำตา คราเจ็บ เหน็บใจจำ นั่งระกำ พร่ำโกรธ โทษตัวเอง มองสายฝน หล่นร่วง ให้ห่วงหา ยามเหว่ว้า คว้าเงา ใจเหงาเคว้ง มิอาจเอ่ย เฉยเช่น เน้นด้วยเกรง ให้วังเวง เพลงเก่า เคล้ารำพัน ณ วันนี้ พี่ชาย คงหายยอก มิคิดหลอก กลอกกลิ้ง ทิ้งความฝัน ยอมก้มหน้า พาตัว มืดมัวทัณฑ์ เขาโจษจัน หันหน้า น้ำตาริน สิ่งที่ขอ พอแล้ว แก้วพี่จ๋า โชคชะตา พาพบ แล้วจบสิ้น ขอจดจำ ลำนำ พร่ำอาจิณ ใจขาดวิ่น หมิ่นท้อ เพียงรอคอย
8 สิงหาคม 2552 15:02 น. - comment id 1024724
อบากจะมี ใครสักคน เข้าใจเรา และคอยเฝ้า คอยห่วง คอยถามหา และเป็นเพื่อน ชวนกันเล่น บางเวลา เสมือนว่า เขาคนนั้น คือพี่ชาย
8 สิงหาคม 2552 15:10 น. - comment id 1024726
มีพี่ชายที่ใจดีค่ะ คอยปกป้องน้อง จนน้องเอาแต่ใจเลยค่ะ
8 สิงหาคม 2552 17:56 น. - comment id 1024758
แวะมาชื่นชมครับ
8 สิงหาคม 2552 19:20 น. - comment id 1024781
พี่ปรางลงกลอน..พี่ชาย ลุงก่องลงกลอน..น้องสาว จอมปราชญ์ลงกลอน..หลานสาว วันนี้วันรวมญาติแหงมๆเลยค่ะ อิอิ
8 สิงหาคม 2552 19:26 น. - comment id 1024786
สองมือนี้..เคยจูงมือเจ้าตัวน้อย สองตาคอย..สอดส่ายหายามเจ้าหาย สองบ่าพี่..เคยอุ้มเจ้ามิเว้นวาย ใยเติบใหญ่..เจ้าห่างกาย..ห่างดวงตา ... มาวันนี้..เจ้าเติบใหญ่เป็นสาวรุ่น พี่ว้าวุ่น..ห่วงใยเจ้ามากเหลือหลาย สองมือน้อย..เคยเกาะกุมมือพี่ชาย ใยกลับกลาย..ลี้ลับหายกับชายลวง .... รู้ไว้นะ...คนที่บ้านทุกคนห่วง เจ้านั้นคือ..แก้วดวงใจมิแปรผัน อย่าหลงใหลกับสิ่งลวง..สารพัน หากแม้นวัน..ไหนเจ็บช้ำ คืนบ้านเรา .... แต่งแล้วรู้สึกมันไม่เนียนอ่ะ เกลาให้หน่อยค่ะ แหะแหะ
8 สิงหาคม 2552 20:21 น. - comment id 1024812
เพื่อมิตรภาพที่ยาวนาน แค่พี่ชายดีแล้วค่ะ มาเยี่ยมค่ะ
8 สิงหาคม 2552 20:59 น. - comment id 1024855
รออีกนิดนะครับ
8 สิงหาคม 2552 21:06 น. - comment id 1024863
ณ วันนี้พี่ชายเพิ่งคลายยอก อยากจะบอกน้องนุชสุดห่วงหา ขอบคุณที่เหลือเศษความเมตตา ที่ส่งมาตัดพ้อยังรอคอย แวะมาเยี่ยมชมพร้อมแจมกลอนสักบทครับ
8 สิงหาคม 2552 22:04 น. - comment id 1024889
"""""มาทักทาย" ในมิตรภาพที่มีค่าเหมือนอักษร...อักษรภาษาไทย...ภาษาเราเอง... ....0000....สู้เขา...ยื่นบนสองเท้าและเดินไปยังฝั่งฝัน......พี่ชายยังคงเป็นเงาติดตามตัวและมีรอยยิ้มให้ในวันที่มีธงชัยที่น้องสาวคว้าไว้ในมือ...
8 สิงหาคม 2552 22:12 น. - comment id 1024896
แวะมาส่งข่าวนะครับ ว่ารออีกหน่อย...เนาะ
8 สิงหาคม 2552 22:46 น. - comment id 1024907
ถึงแม้ไม่มีหวังใจก็ยังจะรอ คอยเธอมาสานต่อรอรักที่เฝ้าฝัน ต้องเจ็บช้ำเพียงใดน้ำตาไหลไม่หวั่น ขอมีเพียงสักวันเธอหันกลับมาอีกครั้ง
9 สิงหาคม 2552 00:13 น. - comment id 1024931
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า บ่อเป็นหยังเนาะเจ้า เด๋วพี่สาวคนนี้จะคอยปลอบใจให้เนาะเจ้า สู้ๆๆนะเจ้า น้องสาวคนเก่ง ขอให้หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์งามๆเจ้า
9 สิงหาคม 2552 00:28 น. - comment id 1024934
มาเยี่ยมอ่านกลอนงามครับ การฝึกโคลงไม่ยาก หรอกครับหากพยายามเดินตามฉันทลักษณ์เท่านั้น ครับ ตอนแรกเดินตามเขาไปก่อนแล้วค่อยพลิกแพลง เมื่อเราชำนาญแล้วครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
9 สิงหาคม 2552 00:52 น. - comment id 1024939
......กลอนเพราะนะคะพี่ปราง แต่ภาพสวยๆ เหมือนๆน่ากลัวแบบแปลกๆ อ่ะ อิอิ คนพูดเองก็งง เอง
9 สิงหาคม 2552 01:09 น. - comment id 1024943
คุณ sincere อบากจะมี ใครสักคน เข้าใจเรา และคอยเฝ้า คอยห่วง คอยถามหา และเป็นเพื่อน ชวนกันเล่น บางเวลา เสมือนว่า เขาคนนั้น คือพี่ชาย ................................................ บางเวลา คราเห็น เป็นเช่นพี่ ดวงฤดี ที่ฝัน พลันห่างหาย ลอยเคว้งคว้าง กลางหม่น ล้นใจกาย มองดูคล้าย ตายแล้ว แก้วจำลา ในความเป็นจริงอาจจะไม่สวยหรู ดังเช่นที่ทุกคนใฝ่ฝันนะคะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาร่วมแจมค่ะ
9 สิงหาคม 2552 01:15 น. - comment id 1024944
คุณเพียงพลิ้ว มีพี่ชายที่ใจดีค่ะ คอยปกป้องน้อง จนน้องเอาแต่ใจเลยค่ะ ....................................................... ใช่ค่ะ พี่ชายคนนี้ใจดีมาก แต่.... น้องคงเอาแต่ใจมากไปหน่อยค่ะ เลยจำต้องจากลา เพื่อให้พี่ชายได้ สบายใจค่ะ
9 สิงหาคม 2552 01:18 น. - comment id 1024945
คุณแสงเพชร แวะมาชื่นชมครับ ........................................ สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
9 สิงหาคม 2552 01:24 น. - comment id 1024947
น้องเฌอมาลย์ พี่ปรางลงกลอน..พี่ชาย ลุงก่องลงกลอน..น้องสาว จอมปราชญ์ลงกลอน..หลานสาว วันนี้วันรวมญาติแหงมๆเลยค่ะ อิอิ ................................................ อิอิ....ก็ใกล้วันหยุดแล้วไงคะ วันแม่น่ะ ใคร ๆ ก็กลับบ้านกันไงคะ เลยได้พบหน้ากัน เดี๋ยวพี่ปรางต้อง แวะไปเยี่ยมญาติค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาดูพี่ชายที่แสนดีค่ะ
9 สิงหาคม 2552 01:35 น. - comment id 1024948
คุณพรพันดาว สองมือนี้..เคยจูงมือเจ้าตัวน้อย สองตาคอย..สอดส่ายหายามเจ้าหาย สองบ่าพี่..เคยอุ้มเจ้ามิเว้นวาย ใยเติบใหญ่..เจ้าห่างกาย..ห่างดวงตา ... มาวันนี้..เจ้าเติบใหญ่เป็นสาวรุ่น พี่ว้าวุ่น..ห่วงใยเจ้ามากเหลือหลาย สองมือน้อย..เคยเกาะกุมมือพี่ชาย ใยกลับกลาย..ลี้ลับหายกับชายลวง .... รู้ไว้นะ...คนที่บ้านทุกคนห่วง เจ้านั้นคือ..แก้วดวงใจมิแปรผัน อย่าหลงใหลกับสิ่งลวง..สารพัน หากแม้นวัน..ไหนเจ็บช้ำ คืนบ้านเรา .... แต่งแล้วรู้สึกมันไม่เนียนอ่ะ เกลาให้หน่อยค่ะ แหะแหะ ....................................................... แม้จะรู้ อยู่แล้ว แก้วพี่ห่วง กลัวคนลวง บ่วงวาง พรางให้เศร้า แม้วันเจ็บ เก็บไว้ ใจบางเบา กอดตัวเหงา เราคล้าย ตายทั้งเป็น คุณพรพันดาวคะ ไอเดียดีแล้วนะคะ ปรางเองก็เพิ่งเขียนได้ไม่นานเองค่ะ อิอิ..กำลังตั้งไข่ค่ะ ไง ๆ มาช่วยกัน สัมผัสระหว่างบทด้วยค่ะ ต้องส่งกัน เมื่อก่อนปรางก็เป็นค่ะ ค่อย ๆ เขียน ค่ะ รับรองไปได้โลดค่ะ อิอิ....
9 สิงหาคม 2552 01:38 น. - comment id 1024949
คุณทิพย์โนราห์ พันดาว เพื่อมิตรภาพที่ยาวนาน แค่พี่ชายดีแล้วค่ะ มาเยี่ยมค่ะ ........................................................ มิตรภาพที่แสนดี กับพี่ชายที่แสนดี บัดนี้กลายเป็นอดีตไปแล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
9 สิงหาคม 2552 01:40 น. - comment id 1024950
คุณก่องกิก รออีกนิดนะครับ ................................ อ้าว จะให้ปรางรอใครคะ คุณก่องกิก จะตามพี่ชายปรางคืนมา หรือจะมาเป็นพี่ชายล่ะคะ อิอิ... ขอให้มีความสุขนะคะ
9 สิงหาคม 2552 01:48 น. - comment id 1024952
คุณกุ้งก้ามกราม ณ วันนี้พี่ชายเพิ่งคลายยอก อยากจะบอกน้องนุชสุดห่วงหา ขอบคุณที่เหลือเศษความเมตตา ที่ส่งมาตัดพ้อยังรอคอย แวะมาเยี่ยมชมพร้อมแจมกลอนสักบทครับ ........................................................ หวังเพียงแค่ แท้จริง สิ่งใดเหนือ เศษที่เหลือ เจือจาง หว่างใจน้อย พี่สบาย คลายหม่น จนใจคอย อีกสักหน่อย ค่อยถาม ความเป็นจริง ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมกัน และร่วมแจมกลอนค่ะ
9 สิงหาคม 2552 01:57 น. - comment id 1024954
คุณอัษ สายน้ำไหล """""มาทักทาย" ในมิตรภาพที่มีค่าเหมือนอักษร...อักษรภาษาไทย...ภาษาเราเอง... ....0000....สู้เขา...ยื่นบนสองเท้าและเดินไปยังฝั่งฝัน......พี่ชายยังคงเป็นเงาติดตามตัวและมีรอยยิ้มให้ในวันที่มีธงชัยที่น้องสาวคว้าไว้ในมือ... ...................................................... ขอบคุณในมิตรภาพอันมีค่านะคะ อักษรไทยเรา มีค่าเสมอค่ะ เรา สามารถสื่อสารกัน ได้สัมผัสกับ ความรู้สึกที่มีต่อกัน ช่างวิเศษค่ะ แม้อยากสู้ ดูท้อ ขอยอมแพ้ ใจอ่อนแอ แค่ถอย น้อยไปหรือ ใจที่เจ็บ เก็บไว้ มิให้ลือ น้องคนซื่อ ดื้อนัก จักต้องลา
9 สิงหาคม 2552 02:00 น. - comment id 1024955
คุณอรุโณทัย แวะมาส่งข่าวนะครับ ว่ารออีกหน่อย...เนาะ ........................................ ขอบคุณค่ะที่แวะมา แต่... คงไม่ต้องรอแล้วค่ะ มันสายไปแล้วค่ะ พี่ชายเค้าระอากับปรางแล้วค่ะ
9 สิงหาคม 2552 02:06 น. - comment id 1024957
คุณกระซู่บิน ถึงแม้ไม่มีหวังใจก็ยังจะรอ คอยเธอมาสานต่อรอรักที่เฝ้าฝัน ต้องเจ็บช้ำเพียงใดน้ำตาไหลไม่หวั่น ขอมีเพียงสักวันเธอหันกลับมาอีกครั้ง ...................................................... ต่อแต่นี้ ที่เคย เปรยหวังไว้ ยากทำใจ ให้รับ ปรับอีกครั้ง พี่ยังโกรธ โทษน้อง ต้องหยุดฟัง จึงต้องนั่ง ขังใจ ให้ร้าวราน ขอบคุณนะคะที่แวะมาแจมกลอนกันค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
9 สิงหาคม 2552 02:11 น. - comment id 1024958
คุณม่านดอย สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า บ่อเป็นหยังเนาะเจ้า เด๋วพี่สาวคนนี้จะคอยปลอบใจให้เนาะเจ้า สู้ๆๆนะเจ้า น้องสาวคนเก่ง ขอให้หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์งามๆเจ้า ...................................................... กราบงาม ๆ ค่ะ ปรางซึ้งใจกับน้ำใจที่ พี่สาวมอบให้มาก ๆ ค่ะ จะพยายามสู้นะคะ แค่ให้พี่ชายสบายใจ แค่นี้ปรางก็สุขใจแล้วค่ะ ฝันดีเช่นกันนะคะ
9 สิงหาคม 2552 02:15 น. - comment id 1024959
ครูแก้วประเสริฐ มาเยี่ยมอ่านกลอนงามครับ การฝึกโคลงไม่ยาก หรอกครับหากพยายามเดินตามฉันทลักษณ์เท่านั้น ครับ ตอนแรกเดินตามเขาไปก่อนแล้วค่อยพลิกแพลง เมื่อเราชำนาญแล้วครับ รักเสมอ ........................................................ ขอบพระคุณนะคะที่กรุณาแวะมาเยี่ยม กับคำแนะนำในการฝึกเขียนโคลงนะคะ อิอิ...ปรางลองหลายรอบแล้วค่ะ ผัง การเขียนมีค่ะ เพราะเป็นคนทีหลงใหล ในบทกลอนมานาน แต่กับกลอนแปด พอกล้อมแกล้มไปได้ค่ะ กับโคลงเนี่ย เขียนที่ไร เป็นต้องเมาคลื่นทุกครั้งค่ะ อิอิ...เพราะมันกลายเป็นโคลงเคลงไป แต่ปรางจะพยายามค่ะ
9 สิงหาคม 2552 02:19 น. - comment id 1024960
ฉางน้อยจ๋า ......กลอนเพราะนะคะพี่ปราง แต่ภาพสวยๆ เหมือนๆน่ากลัวแบบแปลกๆ อ่ะ อิอิ คนพูดเองก็งง เอง ...................................................... อิอิ....น่ากลัวหรือคะ พี่ปรางไม่หวังให้ สวยค่ะ อยากให้เข้ากับบรรยากาศน่ะ เผื่อพี่ชายจะเห็นใจค่ะ ขอบคุณนะคะที่น้องสาวแวะมา ร่วมกลัวแบบงง ๆ กับพี่ปรางค่ะ
9 สิงหาคม 2552 11:31 น. - comment id 1025063
... แวะมาดูพี่ชายครับ กลอนเพราะพริ้งครับ แต่สงสารทั้งพี่ชายแะน้องสาวนะครับ
9 สิงหาคม 2552 11:55 น. - comment id 1025071
9 สิงหาคม 2552 13:27 น. - comment id 1025086
คุณฝากฝัน แวะมาดูพี่ชายครับ กลอนเพราะพริ้งครับ แต่สงสารทั้งพี่ชายแะน้องสาวนะครับ ...................................................... ขอบพระคุณค่ะ ที่อุตส่าห์แวะมา กับคำชม ปรางขอน้อมรับไว้ค่ะ อิอิ...ได้อาจารย์ดีค่ะ ท่านสั่งสอนและ อบรมให้แนวทางการเขียนค่ะ อืม...พี่ชายและน้องสาวน่าสงสารหรือคะ งั้นปรางก็ต้อง ร้องไห้สิถึงจะถูก ขอให้มีความสุขนะคะ
9 สิงหาคม 2552 13:29 น. - comment id 1025087
คุณ สายลมฯ ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ อิอิ..ไม่พูดไม่จาเลย ตบมืออย่างเดียว พี่ปรางยิ่งบ้าจี้อยู่ด้วย ขอให้มีความสุขนะคะ
9 สิงหาคม 2552 19:55 น. - comment id 1025140
อาจบางที่พี่ชายเพียงหมายขวัญ ว่าเห็นเขาสำคัญนั้นเพียงไหน คงมิใช่ตัดตายมั๊งสายใจ อย่าตกใจมากเพลินเกินไปเลย
9 สิงหาคม 2552 22:22 น. - comment id 1025216
อ้าว อิอิ ไปอ่นกลอนพี่ก่องกิก..เพิ่งเข้าใจว่ามาจากกลอนน้องสาวนี่เองอิอิ ..แวะมาอ่านผลงานครับ..บทนี้ดูเศร้าอะครับ ...สิ่งที่ขอ พอแล้ว แก้วพี่จ๋า โชคชะตา พาพบ แล้วจบสิ้น ขอจดจำ ลำนำ พร่ำอาจิณ ใจขาดวิ่น หมิ่นท้อ เพียงรอคอย
9 สิงหาคม 2552 23:35 น. - comment id 1025227
คุณคนกุลา อาจบางที่พี่ชายเพียงหมายขวัญ ว่าเห็นเขาสำคัญนั้นเพียงไหน คงมิใช่ตัดตายมั๊งสายใจ อย่าตกใจมากเพลินเกินไปเลย .............................................. ความสำคัญนั้นให้ได้เพียงพี่ ดวงฤดีที่รอท้อคนเย้ย มิตกใจใครหนามาเปรียบเปรย แค่เฉลยเฉยไว้ให้ตรองดู ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
10 สิงหาคม 2552 00:25 น. - comment id 1025266
คุณกิ่งโศก อ้าว อิอิ ไปอ่นกลอนพี่ก่องกิก..เพิ่งเข้าใจว่ามาจากกลอนน้องสาวนี่เองอิอิ ..แวะมาอ่านผลงานครับ..บทนี้ดูเศร้าอะครับ ...สิ่งที่ขอ พอแล้ว แก้วพี่จ๋า โชคชะตา พาพบ แล้วจบสิ้น ขอจดจำ ลำนำ พร่ำอาจิณ ใจขาดวิ่น หมิ่นท้อ เพียงรอคอย ....................................................... อิอิ....ก็นะ วันรวมญาติค่ะ แบบว่า มีพี่ชาย น้องสาว หลานสาว ขอบคุณนะคะที่แวะมาดูผลงานกันค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
10 สิงหาคม 2552 10:17 น. - comment id 1025270
โฮ้ พี่ผมขนาดนี้เลยหรอ สุดยอดมากเลยพี่
10 สิงหาคม 2552 15:54 น. - comment id 1025410
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนดีดีที่เขียนให้พี่ชายนะคะ ส่วนตัวแล้วไม่มีพี่ชายเลย มีแต่น้องชายค่ะ
10 สิงหาคม 2552 18:24 น. - comment id 1025463
อยากเป็นพี่ชายคนนั้นจังเลยครับ
10 สิงหาคม 2552 22:15 น. - comment id 1025555
แสงตะวัน กลั่นแกล้ง แสร้งโศกเศร้า เหลือเพียงเงา เขาลืม แสนขื่นขม พี่ชายจาก พรากช้ำ กล้ำระทม หวังเพียงลม พัดเหงา ให้เศร้าจาง... โอ๋ๆๆ อยากร้องไห้นะ เดี๋ยวร้องตามไม่รู้ด้วย เศร้าจังเลย อยากให้พี่ชายกลับมาเร็วๆ เหมือนกันค่ะ แง้
10 สิงหาคม 2552 22:39 น. - comment id 1025570
เป็นพี่ชายคนโตหนึ่งในแปด เป็นผู้แบกความเหงาและว้าเหว่ ไม่มีใครสนใจ อุกใจเด ลอยทะเล ไร้เกาะ รอวันจม มีแต่คน สมน้ำหน้า ยากจนนัก ไร้คนรัก คนชอบ เจ็บสาสม ทุกวันกลืนน้ำตาทุกข์ต้องอม อยากเป็นลมลอยละลิ่วปลิวกระจาย
11 สิงหาคม 2552 00:47 น. - comment id 1025600
คุณอู๊ดจ๋า โฮ้ พี่ผมขนาดนี้เลยหรอ สุดยอดมากเลยพี่ ........................................................ อ้าว...เป็นอะไรไปคะท่าน จะเป็นมะเนี่ย พี่ทำให้คุณตกใจได้ขนาด นั้นเลยหรือคะ อิอิ ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาค่ะ ทุกเมนท์เป็นกำลังใจให้ปรางค่ะ
11 สิงหาคม 2552 01:05 น. - comment id 1025601
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนดีดีที่เขียนให้พี่ชายนะคะ ส่วนตัวแล้วไม่มีพี่ชายเลย มีแต่น้องชายค่ะ ....................................................... สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามา ไม่เป็นไรค่ะ จะพี่ชายหรือน้องชายก็แล้วแต่นะคะ ขอเพียงแค่ได้ดูแลและห่วงใยซึ่งกันและกัน เพียงแค่นี้ก็สุขใจแล้วค่ะ
11 สิงหาคม 2552 01:36 น. - comment id 1025604
หวัดดีครับ..คุณปรางค์ทิพย์ แวะมาอ่านกลอนก่อนนอนครับ...
11 สิงหาคม 2552 02:21 น. - comment id 1025611
คุณละไมฝน อยากเป็นพี่ชายคนนั้นจังเลยครับ .............................................. ได้เลยค่ะ อิอิ...ว่าแต่แน่ใจนะ
11 สิงหาคม 2552 19:05 น. - comment id 1025913
หม่นเศร้า เคล้าปนหนชีวิต
12 สิงหาคม 2552 00:11 น. - comment id 1026052
คุณ virismara แสงตะวัน กลั่นแกล้ง แสร้งโศกเศร้า เหลือเพียงเงา เขาลืม แสนขื่นขม พี่ชายจาก พรากช้ำ กล้ำระทม หวังเพียงลม พัดเหงา ให้เศร้าจาง... โอ๋ๆๆ อยากร้องไห้นะ เดี๋ยวร้องตามไม่รู้ด้วย เศร้าจังเลย อยากให้พี่ชายกลับมาเร็วๆ เหมือนกันค่ะ แง้ ........................................................ โอ๋ ๆ ๆ ๆ ๆ อย่าร้องเลยนะคะ ชีวิตมันก็ แบบนี้ค่ะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมกัน นะคะ ตอบช้าไปนิด เพราะคอมฯ ค่ะ ด้วยใจซื่อ ถือมั่น หวั่นฝันร้าย เพียงแค่หมาย คลายเศร้า เคล้ารักร้าง แต่การณ์กลับ ยับแตก แหลกวายวาง เพียงข้ออ้าง ห่างไว้ ใจรวนเร
12 สิงหาคม 2552 00:21 น. - comment id 1026054
คุณกษิณ กี่วันคืน กลืนช้ำ ย้ำสาสม ให้ขื่นขม จมเหงา เฝ้าเพียงฝัน ฝากสายลม ห่มรัก ภักดิ์ชีวัน จงอย่าหวั่น พลันทุกข์ จุกในทรวง ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามา จะเศร้าอะไรนักหนาคะ ปรางก็อยู่ที่นี่ คิดถึงก็แวะมานะคะ
12 สิงหาคม 2552 00:33 น. - comment id 1026056
คุณ แจ็คกี้ หวัดดีครับ..คุณปรางค์ทิพย์ แวะมาอ่านกลอนก่อนนอนครับ... ............................................ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
12 สิงหาคม 2552 00:40 น. - comment id 1026059
คุณ คนลานเทวา หม่นเศร้า เคล้าปนหนชีวิต ......................................... หม่นเศร้า เคล้าปน หนชีวิต จากดวงจิต คิดอยู่ มิรู้หาย ดั่งคลื่นลม ถมทับ จับใจกาย อกสลาย คล้ายหัก จักต้องจำ ขอบพระคุณนะคะที่ท่านกรุณาแวะมา อ่านกลอนของปรางค่ะ