เหมือนฉันอยู่ในโลกความโศกเศร้า ตั้งแต่ความรักของเรานั้นจบสิ้น ใจเอ๋ยใจปวดปร่าน้ำตาริน ถึงวิญญาณแตกดับกี่กัปกัลย์ ฤๅฉันอยู่ในโลกความโศกเศร้า หลงยึดเอากฎเกณฑ์แห่งเบญจขันธ์ หลอกตัวเองหดหู่อยู่ทุกวัน ว่าสิ่งนั้นที่เห็นเป็นของเรา เพราะยังอยู่ในอารมณ์รักขมขื่น กับวันคืนความทรงจำวันเก่าเก่า กับเหตุการณ์เธอเคียงข้างเหมือนอย่างเงา ที่ทุกเช้าฉันจุมพิตหลังนิทรา จึ่งวันนี้ฉันพบแต่ฤดูโศก อยู่ในโลกฟุ้งซ่านอย่างเพ้อบ้า และบางครั้งก็มีดอกน้ำตา ร่วงลงมาจากใจอยู่ในที รู้ทั้งรู้ว่าเธอหมดรักแล้ว เหมือนกับแก้วแตกร้าวราวป่นปี้ ใจเอ๋ยใจก็ยังมั่นภักดี ทั้งชาตินี้ชาติหน้าจะรักเธอ ซึ่งฉันเคยตั้งจิตรอธิษฐาน หลังจากการนั่งสมาธิอยู่เสมอ ให้คู่กันจนกว่าพบนิพพานอันเลิศเลอ และให้เจอพบรักกันทุกชาติไป ฤๅฉันอยู่ในโลกความโศกเศร้า หลงมอมเมาตัวตนจนร้องไห้ ลืมเถิดหนาข่มอุราถอนอาลัย รักษาใจด้วยอริยสัจจ์อนัตตา
1169
7
0
6 สิงหาคม 2552 01:30 น. - comment id 1023710
ฤา ในโลก โศกเศร้า เหงารันทด ยามรักหมด ทดท้อ พอลุ่มหลง นำพระธรรม นำใจ ให้ปลดปลง อนิสสง คงได้ ดั่งใจปอง
6 สิงหาคม 2552 08:08 น. - comment id 1023736
สวัสดีค่ะการยึดติด ยึดมั่นและถือมั่น นั้นก่อให้เกิดทุกข์ค่ะ เดินทางมาถูกทางเมื่อคิดถูกต้องแล้วนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แล้วช่วงเวลาเหล่านั้นจะเลือนหายไปนะคะ ทุกข์เกิดจากตรงไหน ให้วางไว้ตรงนั้นนะคะ
6 สิงหาคม 2552 08:52 น. - comment id 1023756
สบายดีนะคะน้องยศ
6 สิงหาคม 2552 09:33 น. - comment id 1023772
ทุกข์สุขย่อมอยู่รั้ง.... พร้อมกัน สลับสู่เราพัลวัล ..... ไม่เว้น จงปรับจิตรู้ทัน ..... ตามเถิด ท่านเอย ใครย่อมหลีกหลบเร้น ....ต่างต้องเผชิญ มาอ่านผลงานแม่จิตรครับ อย่าโศกเลย...
6 สิงหาคม 2552 14:18 น. - comment id 1023823
ดอกโศกอยู่กับเราได้ไม่นานหรอกค่ะ เดี๋ยวดอกอื่น ๆ ก็เข้ามาแซมในชีวิต....
6 สิงหาคม 2552 14:45 น. - comment id 1023849
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
6 สิงหาคม 2552 14:59 น. - comment id 1023856
แม่จิตรหายไปนานเลยค่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้อีกคน
6 สิงหาคม 2552 15:41 น. - comment id 1023901
ถ่ายทอดอารมณ์มาเศร้าเชียว
6 สิงหาคม 2552 15:50 น. - comment id 1023908
ฤาฉันอยู่ในโลกความโศกเศร้า ความรักที่รุมเร้ามาห่างหาย หรือนิพพานเท่านั้นที่กลับกลาย ให้ฉันได้พบรักที่แท้จริง หวังกับนิพพานก็น่าจะดีเหมือนกันนะค่ะ
6 สิงหาคม 2552 20:34 น. - comment id 1023968
เศร้าจัง ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
7 สิงหาคม 2552 21:03 น. - comment id 1024396
หน้าส่วนตัว
ในโลกอันโศกสุขความทุกข์เข็ญ
โลกแห่งความลำเค็ญจิตหมองไหม้
กับความรักพรากลาเหว่ว้าใน
ใจเอ๋ยใจสิ้นแล้วแววยินดี
ฤาสิ้นกาลปาวสานในการรัก
ให้ใจปักจมจ่อมพร้อมชีพนี้
ฤาให้สิ้นวิญญาณสมประดี
ถึงรักนี้ชื่นชิดสนิทกาย
เป็นเพราะรักยังเดินระหว่างทาง
อยู่ระหว่างซอกซอนกร่อนสลาย
รออีกนิดพิศชอบจะกลับกลาย
มาพรายแสงเฉิดฉาย ณ กายใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
