.............. พระอาทิตย์ทรงกลดจรดเหลี่ยมเขา ไม้ทอดเงาเหงาร่างอย่างเงียบเฉย ทุกทางเท้าราวห่วงก่อนล่วงเลย สงครามเอยรุกลามจนคล้ามใจ ตั้งบังเกอร์เสมอหลังบังกระสุน แค้นคุกรุ่นเคยงามก็หวามไหว เสียงระเบิดเกิดตามลามทั่วไป โชติเปลวไฟไหม้ขวัญอันลางเลือน รั้วกั้นกางทางผ่านทุกย่านถิ่น น้ำตารินเลือดพร่างทุกทางเถื่อน การรบราฆ่าฟันผ่านปีเดือน มาย้ำเตือนความตายได้ทุกคราว เสียงนกร้องก้องไพรคล้ายมาบอก ฤๅลวงหลอกหลอนความยามทุกข์ร้าว กลบนัยตาพร่าแดงสบแสงดาว ยังหม่นพราวหนาวใจในคืนวัน ควันไฟลอยอ้อยอิ่งทิ้งทิวไม้ ละอองไออวลเอื้อมิเหลือฝัน ไหลเบาบางจางเจือเรื่อหมอกควัน เสียดายครั้นเคยมีที่แสนงาม ก่อนตะวันทรงกลดจะหมดแสง สีเลือดแดงแรงทาฟ้าไหวหวาม ยังเวียนวนจนใจต้องไหวตาม อยู่ท่ามความโหดร้ายนับรายวัน . ........... ในวสันต์ คนกุลา
คนกุลา 5 ส.ค. 2552 21:49 น. - ID 128219 
1398
9
0
6 สิงหาคม 2552 20:15 น. - comment id 1019281
**เมื่อคนเรา เมามัว ไม่กลัวบาป จึงเกิดภาพ หม่นหมอง สยองขวัญ เมื่อมนุษย์ ถึงจุดบ้า เข่นฆ่ากัน นั่นคือวัน โศกเศร้า เคล้าน้ำตา........ ** สร้างอาวุธ ยุทธนา อย่างบ้าคลั่ง เลือดไหลหลั่ง ล้มดิ้น สิ้นชีพหนา ทั้งเผ่าพันธ์ หมดไป ในพริบตา ทั่วโลกา ถูกเผา ในอัคคี......... ** คนกระหาย สงคราม สนามรบ มึซากศพ กลบดิน ทุกถิ่นที่ ไม่มีน้ำ จะดับไฟ ในวันนี้ เพราะคนมี ปัญญา เข่นฆ่ากัน....... ** เราอยากเห็น สันติภาพ ล้างคราบเลือด ลบธารเดือด คลายทุกข์ ให้สุขสันต์ อีกเมื่อไร สงครามไฟ บรรลัยกัลป์ หยุดยั้งพลัน สันติใฝ่ ให้ร่มเย็น.......ฯ อยากเห็น...ความสงบ..และสันติสุข..เกิดขึ้น..ในแผ่นดินไทย..3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ค่ะ ....มาช่วยรำพึง....และอธิษฐาน..ขอคุณพระคุ้มครอง..พี่น้องไทยทุกคนค่ะ.....
5 สิงหาคม 2552 22:56 น. - comment id 1023677
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ คุณน้า คนกุลา ดีใจเล็กๆ วันนี้มาบ้านกลอนที่ 1 หวังว่าไม่มีใคร ซิว ปาดหน้า มาก่อน ผมก็คิดเหมือนกันแหละครับ เรื่องนี้ เป็นเรื่องน่าหดหู่เอามากๆๆ ไม่รู้เมื่อไร แผ่นดินไทยจะเป็นแผ่นดินทอง สุขสมร่มเย็น ไม่รบราฆ่าฟันกันแบบนี้ เขาไม่คิดอย่างเรา และเราเอง ก็ไม่อยากคิดอย่างเขา ปัญหาจึงเกิด จึงเตลิดอยู่ทุกวัน ปัญหาสังคม คือ ปัญหาของชาติ จะให้หวัง รัฐบาลมาแก้ไข คงต้องแอบทำใจกันหน่อย ผมไม่อาจโทษว่า รัฐบาล ไม่มีความสามารถ แต่เพราะเป็นปัญหาที่ละเอียดอ่อน ใช้ความรุนแรงก็ไม่ได้ ไม่จัดการอะไรสักอย่าง ก็ยิ่งแย่ คิดแล้วก็น่าหนักใจนะครับ ยังไงผมก็มาร่วม รำพึง ด้วยอีกคน ไม่อาจปล่อยให้คิดคนเดียวได้ครับ เคารพรัก ท่านอาจารย์ คุณน้า คนกุลา ที่แสนใจดี ต่อผมเสมอ
5 สิงหาคม 2552 23:54 น. - comment id 1023691
เหตุการณ์ชายแดนใต้ เป็นเรื่องหนึ่งที่คิดถึงทีไหน ... เป็นต้องใจหดหู่ครับ
6 สิงหาคม 2552 00:26 น. - comment id 1023694
ตะวันพลบหลบแสงแห่งเลวร้าย เซ่นกระหายคล้ายหลงดงอำนาจ ชีวิตล่อต่อวันนั้นอุจาด มิเปรื่องปราชญ์ขลาดเขลาเงาความตาย
6 สิงหาคม 2552 06:57 น. - comment id 1023725
มวลลูกหลานคร้านพิทักษ์รักษาหรือ ซึ่งชาติคือพสุธาเจ้าอาศัย อันยายตาย่าปู่ผู้เกรียงไกร รักษาไว้ให้เจ้าคงเผ่าพันธุ์ เพียงข้ามวันผันปีไม่กี่ศก ให้วิตกกังวลจนเสียขวัญ ด้วยต่างจิตผิดแผกแตกแยกกัน แบ่งชนชั้นสูงต่ำร่ำรวยจน ใครอยู่ดีมีสุขต่างรุกไล่- หากยากจนชนไพร่ใครขัดสน ถูกเอาเปรียบเหยียบข้ามตามใจตน คราวอับจนจึ่งพิพาทลงอาชญา ปล่อยให้โจรทะโมนเถื่อนเดินเกลื่อนกลาด มาปล้นชาติบ้านเมืองเรื่องศาสนา ทั้งเล่ห์ร้ายหมายลวงปวงประชา คงไม่ช้าไร้ชาติเอกราชไทย มันวางยาฆ่าเจ้าทุกเช้าค่ำ หมายขบขย้ำเจ้าอยู่รู้หรือไม่ คิดแทรกแซงแบ่งดินถิ่นชาติไทย ครั้นผู้ใดรู้ทันมันย่ำยี แล้วเจ้ายังนั่งสบายหมายความสุข ลืมความทุกข์บรรพขนคนเมืองผีผี จงเร่งรู้กู้ชาติเอกราชที อย่าเสียทีที่กำเนิดเกิดบนดิน ยิ่งเสียใจไยเจ้าแยกเผ่าพรรค ลืมรู้รักสามัคคีนี้หมดสิ้น ก่อนข้า ฯ ยังหวงแหนซึ่งแผ่นดิน เคยอยู่กินสงบสุขทุกราตรี แม้นวิกฤติคิดวิธีที่แก้ไข อย่าปล่อยให้แผ่นดินสิ้นราศี ใครเนรคุณสถุลชนคนอัปรีย์ อย่าให้มีผืนดินอยู่กินเลย
6 สิงหาคม 2552 08:11 น. - comment id 1023738
สวัสดีค่ะแบบนี้ ไม่รู้เลยค่ะ ว่า คำว่าสิ้นสุดแห่งความทุกข์มันอยู่ตรงไหน รู้สึกเหมือนมันโหดร้ายและขาดอิสรภาพ และความเท่าเทียมกันค่ะ
6 สิงหาคม 2552 08:54 น. - comment id 1023759
ดูข่าวทีไรก็ได้แต่รำพึงแบบนี้ค่ะ
6 สิงหาคม 2552 12:31 น. - comment id 1023803
เศร้าใจเหลือเกิน จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงไหนกัน
6 สิงหาคม 2552 14:24 น. - comment id 1023826
เศร้าใจทุกครั้งที่ได้ยินข่าวร้าย ๆ ค่ะ .........
6 สิงหาคม 2552 17:54 น. - comment id 1023935
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า คุณ คนกุลาน่าเห็นใจ และน่าสงสารนะเจ้า สำหรับคนที่ต้องอยู่ท่ามกลางความร้อนระอุ ทั้งเสียงปืน และเสียงระเบิด ทุกวันก็ได้แต่แผ่เมตตาไปให้เจ้า นำบุญมาฝากด้วยเจ้า ขอให้สุขกายสุขใจ บุญรักษาเจ้า
7 สิงหาคม 2552 11:50 น. - comment id 1024108
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ คุณน้า คนกุลา ดีใจเล็กๆ วันนี้มาบ้านกลอนที่ 1 หวังว่าไม่มีใคร ซิว ปาดหน้า มาก่อน ผมก็คิดเหมือนกันแหละครับ เรื่องนี้ เป็นเรื่องน่าหดหู่เอามากๆๆ ไม่รู้เมื่อไร แผ่นดินไทยจะเป็นแผ่นดินทอง สุขสมร่มเย็น ไม่รบราฆ่าฟันกันแบบนี้ เขาไม่คิดอย่างเรา และเราเอง ก็ไม่อยากคิดอย่างเขา ปัญหาจึงเกิด จึงเตลิดอยู่ทุกวัน ปัญหาสังคม คือ ปัญหาของชาติ จะให้หวัง รัฐบาลมาแก้ไข คงต้องแอบทำใจกันหน่อย ผมไม่อาจโทษว่า รัฐบาล ไม่มีความสามารถ แต่เพราะเป็นปัญหาที่ละเอียดอ่อน ใช้ความรุนแรงก็ไม่ได้ ไม่จัดการอะไรสักอย่าง ก็ยิ่งแย่ คิดแล้วก็น่าหนักใจนะครับ ยังไงผมก็มาร่วม รำพึง ด้วยอีกคน ไม่อาจปล่อยให้คิดคนเดียวได้ครับ เคารพรัก ท่านอาจารย์ คุณน้า คนกุลา ที่แสนใจดี ต่อผมเสมอ กวีน้อยเจ้าสำราญครับ """"""""""""""""""""" กวีน้อยครับ กลอนนี้ได้จากการลงไปปฏิบัติภาระกิจที่ อ.บาเจาะ อ.เมือง นราธิวาส เมื่อ สองสามวันก่อน ปัญหาของ สามจังหวัดภาคใต้ เป็นปัญหาที่มีความซับซ้อนสูงมาก ต้องการความเข้าใจ จริงใจ องค์ความรู้ และการมีส่วนร่วมของทุกๆฝ่าย ผมสอบถามจากหลายๆฝ่ายก็เห็นว่า น่าจะค่อยๆดี ขึ้น แต่ก็คงต้องใช้เวลา อีกหลายๆปี หากต้องการ แก้ปัญหาให้ได้อย่างยั่งยืน ถาวร ก็คงต้อง เอาใจช่วย ผมคงมีส่วนร่วมในการแก้ปัญหา อยู่บ้างแม้จะเป็นส่วนน้อย ก็ตามที ครับ ด้วยมิตรไมตรี
7 สิงหาคม 2552 11:53 น. - comment id 1024127
เหตุการณ์ชายแดนใต้ เป็นเรื่องหนึ่งที่คิดถึงทีไหน ... เป็นต้องใจหดหู่ครับ วฤก """""""""""""""""" เป็นเช่นนั้นจริงๆครับคุณหมอ ยิ่งได้ลงไปใน พื้นที่ ก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกมากขึ้นเป็นทวีคูณ แต่อย่างไรก็ตาม การลงไปก็ได้เห็นพลังทางบวกจากทุกๆฝ่าย ก็ทำให้ความหวังเกิดมีขึ้น เช่นเดียวกันครับ
7 สิงหาคม 2552 12:00 น. - comment id 1024140
ตะวันพลบหลบแสงแห่งเลวร้าย เซ่นกระหายคล้ายหลงดงอำนาจ ชีวิตล่อต่อวันนั้นอุจาด มิเปรื่องปราชญ์ขลาดเขลาเงาความตาย ปรางทิพย์ """""""""""""""""""" เมื่อตะวันสาดแสงแดงหฤโหด ด้วยความโกรธโชติแรงแห่งเลวร้าย หมู่กระสือกระพือโหมโลมอบาย แบ่งฝักฝ่ายฟากฟ้าเข้าฆ่าฟัน หวังตะวันสีแดงแห่งอบอุ่น มาเกื้อหนุนอุ่นเอื้อเชื้อไฟฝัน ก้าวให้ข้ามลามรุกคุกคามกัน หวังเห็นสันติภาพอาบดินแดน ขอบคุณครับ คุณปรางทิพย์ที่มาร่วม แจม ครับ
7 สิงหาคม 2552 18:46 น. - comment id 1024364
มวลลูกหลานคร้านพิทักษ์รักษาหรือ ซึ่งชาติคือพสุธาเจ้าอาศัย อันยายตาย่าปู่ผู้เกรียงไกร รักษาไว้ให้เจ้าคงเผ่าพันธุ์ เพียงข้ามวันผันปีไม่กี่ศก ให้วิตกกังวลจนเสียขวัญ ด้วยต่างจิตผิดแผกแตกแยกกัน แบ่งชนชั้นสูงต่ำร่ำรวยจน ใครอยู่ดีมีสุขต่างรุกไล่- หากยากจนชนไพร่ใครขัดสน ถูกเอาเปรียบเหยียบข้ามตามใจตน คราวอับจนจึ่งพิพาทลงอาชญา ปล่อยให้โจรทะโมนเถื่อนเดินเกลื่อนกลาด มาปล้นชาติบ้านเมืองเรื่องศาสนา ทั้งเล่ห์ร้ายหมายลวงปวงประชา คงไม่ช้าไร้ชาติเอกราชไทย มันวางยาฆ่าเจ้าทุกเช้าค่ำ หมายขบขย้ำเจ้าอยู่รู้หรือไม่ คิดแทรกแซงแบ่งดินถิ่นชาติไทย ครั้นผู้ใดรู้ทันมันย่ำยี แล้วเจ้ายังนั่งสบายหมายความสุข ลืมความทุกข์บรรพขนคนเมืองผีผี จงเร่งรู้กู้ชาติเอกราชที อย่าเสียทีที่กำเนิดเกิดบนดิน ยิ่งเสียใจไยเจ้าแยกเผ่าพรรค ลืมรู้รักสามัคคีนี้หมดสิ้น ก่อนข้า ฯ ยังหวงแหนซึ่งแผ่นดิน เคยอยู่กินสงบสุขทุกราตรี แม้นวิกฤติคิดวิธีที่แก้ไข อย่าปล่อยให้แผ่นดินสิ้นราศี ใครเนรคุณสถุลชนคนอัปรีย์ อย่าให้มีผืนดินอยู่กินเลย อัลมิตรา """""""""""""""""" ปัญหาถิ่นปลายขวานแก้นาน/ยาก ซับซ้อนมากมิมีจุดสุดเฉลย ความเข้าใจจึงยากหากไม่เคย เหตุผันเลยล่วงลามานานครัน เหตุการตายรายวันพลันบังเกิด ให้พรึงเพริดพลาดพลั้งยังโศกศัลย์ อุบัติการณ์ผ่านย้ำเกินจำนรรย์ มิรู้วันอันใดได้จบลง สงสารผู้แก่เฒ่าคราวถูกค้น ประหวั่นจนจิตใจไกล้ลืมหลง มิรู้หรอกบอกมาพางงงง ว่าตรงตรงคงกลัวถึงหัวใจ เป็นเรื่องแตกศาสนา ภาษาต่าง และมีบ้างต่างจิตคิดไฉน แต่ทุกเขตุเลศนามนิยามไทย มีบ้างไปอ้างการณ์แต่นานมา ควรแก้ไขใจเตรียมเปี่ยมมิตรภาพ ให้ซึมซาบอาบใจในศาสนา เคารพว่าวัฒนธรรมเขาทำมา เพื่อจะฝ่าข้อถกเถียงเพียงเปลือกคลุม เราศึกษาหลายครั้งก็ยังยาก บางคราวหากหุนหันพลันร้อนรุ่ม หากใช้แต่กำลังหวังจับกุม เหมือนเดินดุ่มผิดทางอย่างเคยเป็น ดูเหมือนหากจะแก้ให้เบ็ดเสร็จคงต้อง ใช้ความเข้าใจ และเวลาอีกนับสิบปี ครับ
7 สิงหาคม 2552 18:49 น. - comment id 1024366
สวัสดีค่ะ แบบนี้ ไม่รู้เลยค่ะ ว่า คำว่าสิ้นสุดแห่งความทุกข์มันอยู่ตรงไหน รู้สึกเหมือนมันโหดร้ายและขาดอิสรภาพ และความเท่าเทียมกันค่ะ somebody """"""""""""""""""""" นั้นนะซีครับ ลงไปเห็นแล้ว เห็นใจทั้งเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน และชาวบ้านผู้บริสุทธิ์ ที่ต้องอยู่ในสภาวะแบบนั้น โดยไม่มีทางเลี่ยง ครับ
7 สิงหาคม 2552 18:51 น. - comment id 1024368
ดูข่าวทีไรก็ได้แต่รำพึงแบบนี้ค่ะ เพียงพลิ้ว """"""""""""""""""" นั่นนะซีครับ เมื่อวันอังคาร ผมลงไปเห็นพื้นที่จริง ยิ่งต้องรำพึง ครับ
7 สิงหาคม 2552 18:53 น. - comment id 1024370
เศร้าใจเหลือเกิน จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงไหนกัน ใจปลายทาง """""""""""""""""""" จุดเริ่มต้น อยู่ตรงการอุ้มฆ่า ขนานใหญ่ สมัย รัฐบาล พตท.ทักษิณ นั่นแหละครับ แต่ตอนนี้ทุกคนกำลังถามว่าแล้วมันจะจบตรงไหน นะครับ อ้อม
7 สิงหาคม 2552 18:55 น. - comment id 1024371
เศร้าใจทุกครั้งที่ได้ยินข่าวร้าย ๆ ค่ะ ......... whitelily """""""""""""""""""" เป็นเช่นนั้น เช่นกัน ครับ
7 สิงหาคม 2552 22:16 น. - comment id 1024415
พิมไม่อยากมีคำถามที่ไร้คำตอบนะคะลุง
8 สิงหาคม 2552 12:08 น. - comment id 1024692
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า คุณ คนกุลา น่าเห็นใจ และน่าสงสารนะเจ้า สำหรับคนที่ต้องอยู่ท่ามกลางความร้อนระอุ ทั้งเสียงปืน และเสียงระเบิด ทุกวันก็ได้แต่แผ่เมตตาไปให้เจ้า นำบุญมาฝากด้วยเจ้า ขอให้สุขกายสุขใจ บุญรักษาเจ้า ม่านดอย """"""""""""""""""""" ผมก็เห็นเช่นนั้น จริงๆครับ สำหรับความยากลำบากเรื่องการทำมาหากินก็ยากพออยู่แล้ว ยิ่งมาถูกซ้ำเติม จากเรื่องนี้อีก เขาทนได้อย่างไรหนอ นั้นคือที่มาของบทรำพึง ครับ ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยมและบุญที่นำมาฝาก สาธุ ครับ
8 สิงหาคม 2552 12:10 น. - comment id 1024693
พิมไม่อยากมีคำถามที่ไร้คำตอบนะคะลุง พิมญดา """""""""""""""""""" หลานพิม ในโลกและในชีวิต ทุกคำถามมีคำตอบให้เสมอ เพียงแต่ เราค้นหามันเจอหรือไม่ และเราจะอดทนรอคำตอบได้หรือไม่ นะครับ
8 สิงหาคม 2552 12:55 น. - comment id 1024706
**เมื่อคนเรา เมามัว ไม่กลัวบาป จึงเกิดภาพ หม่นหมอง สยองขวัญ เมื่อมนุษย์ ถึงจุดบ้า เข่นฆ่ากัน นั่นคือวัน โศกเศร้า เคล้าน้ำตา........ ** สร้างอาวุธ ยุทธนา อย่างบ้าคลั่ง เลือดไหลหลั่ง ล้มดิ้น สิ้นชีพหนา ทั้งเผ่าพันธ์ หมดไป ในพริบตา ทั่วโลกา ถูกเผา ในอัคคี......... ** คนกระหาย สงคราม สนามรบ มึซากศพ กลบดิน ทุกถิ่นที่ ไม่มีน้ำ จะดับไฟ ในวันนี้ เพราะคนมี ปัญญา เข่นฆ่ากัน....... ** เราอยากเห็น สันติภาพ ล้างคราบเลือด ลบธารเดือด คลายทุกข์ ให้สุขสันต์ อีกเมื่อไร สงครามไฟ บรรลัยกัลป์ หยุดยั้งพลัน สันติใฝ่ ให้ร่มเย็น.......ฯ อยากเห็น...ความสงบ..และสันติสุข..เกิดขึ้น..ในแผ่นดินไทย..3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ค่ะ ....มาช่วยรำพึง....และอธิษฐาน..ขอคุณพระคุ้มครอง..พี่น้องไทยทุกคนค่ะ..... ราชิกา """"""""""""""""""""""""" ตราบเท่าที่หัวใจยังไม่มอด ตราบเท่าที่อ้อมกอดยังยากเข็ญ ตราบเท่าที่พงไพรยังไม่เย็น ก็คงเห็นสงครามตามรอนราญ ตราบเท่าที่นทียังสีเลือด ตราบเท่าที่ดินเดือดทกหย่อมย่าน ตราบเท่าที่ดีใดในห้วงกาล ยังแตกซ่านซัดส่ายในสายลม ตราบเท่าที่ทุกทางต่างยื้อแย่ง ตราบเท่าที่ตบแต่งหน้ากากห่ม ตราบเท่าที่เงินตราน่านิยม ฤๅหวังพรมสันติภาพจะฉาบเติม หากไม่เอาคูณธรรมมานำหน้า หากไม่เอาปัญญามาหนุนเสริม หากไม่เอาเมตตาเข้ามาเจิม เพลงโหดเดิมจึงแผดร้องก้องแผ่นดิน ขอบคุณครับ คุณตุ้มที่ มาช่วยกันรำพึง และ สวดมนต์ ขอพรให้ ความสงบและสันติสุข จงเกิดขึ้นในชายแดนใต้และทั่วประเทศ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เป็นห่วงครับ แสนคำนึง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
