จาก ร่าน สู่ ผีเสื้อ...จากผีเสื้อ สู่ ปรัชญา...ผีเสื้อ ................................*_*................................ ...ขยับปีกรำร่ายหมายให้โลก ลืมทุกข์โศกได้บ้าง...ในบางหวัง อาหารตา อาหารใจได้ประทัง อย่าชิงชังปวงข้า...นรากร ...วะวับแวมหลากหลายลายสีศิลป์ เจ้าโบกบินรำร่าย...หลายวันก่อน ผ่านทิวาราตรี...กี่อาทร ผีเสื้อเอย...เจ้ารำฟ้อนนอนที่ใด ...หรือว่าใช้ช่วงเวลา...คุ้มค่าแล้ว จึงผะแผ่ว...ปีกล้ามิฝ่าได้ หรือมิอาจสู้อธรรม...ที่ล้ำใจ จึงลาร้างให้โลกวุ่นสิ้นอุ่นครอง ...ดูดน้ำทิพย์ของดอกไม้จนไหวหวาน เกาะกิ่งก้านระยับเหลือเมื่อแสงส่อง แต่มิใช่หมายใจ...ใครจับจอง คนทั้งผองขอเพียงพบ...สยบใจ ...จนกาลผ่านคืนวันสิ้นฝันฝาก เหลือเพียงซากขาดวิ่นยลยินไหม "ปรัชญา...ผีเสื้อ"เหลือสิ่งใด จะฝากไว้...กล่าวถึง...จึงฝากคำ. ................................................................... ....................................................กิตติกานต์
26 กรกฎาคม 2552 17:36 น. - comment id 1019635
มาดูพัฒนาการ ของผีเสื้อค่ะ
26 กรกฎาคม 2552 17:36 น. - comment id 1019636
ปรัชญา ปรากฏ รดผีเสื้อ สิ่งที่เหลือ เพื่อให้ ไว้ความหมาย สรรพสิ่ง ซึ่งใด ในโลกวาย มีเกิดตาย ร้ายดี วจีธรรม สิ่งที่เหลือเป็นรอยจดจำไงคะ ว่าเคยเป็นอะไรมาก่อน บทสรุป ทุกอย่างเราทุกคนหนีไม่พ้นค่ะ
26 กรกฎาคม 2552 18:12 น. - comment id 1019646
สุดท้ายเหลือสิ่งใด..ฝากไว้แทน เป็นเช่นนั้นจริงๆด้วย
26 กรกฎาคม 2552 18:17 น. - comment id 1019651
...ขอเพียงพบ..สยบใจ ชอบมากเลย
26 กรกฎาคม 2552 18:24 น. - comment id 1019653
@ผีเสื้อแสนสวย เจ้าผีเสื้อแสนสวยเจ้ารู้ไหม เหตุไฉนเป็นแมลงดูสะสวย สยายปีกเรียวงามยามระรวย แล้วยังช่วยสร้างโลกให้สวยงาม กระพือปีกแสนสวยของเจ้านี้ ชุบชีวีธรรมชาติดูหวาบหวาม เป็นผีเสื้อแสนสวยเพียงชั่วยาม ต้องทิ้งความสวยงามบนซากไพร ธรรมชาติสร้างความสวยในตัวเจ้า ใครก็เฝ้าจ้องมองคิดหลงใหล แพร่ขยายพันธ์พฤกษ์พนาไพร เลิศวิไลสร้างไว้อย่างมากมาย มาเยี่ยมชมพร้อมบทกลอนครับ
26 กรกฎาคม 2552 18:31 น. - comment id 1019655
ครูกระดาษทราย ขอบคุณค่ะ.. เห็นซากผีเสื้อแล้ว นึกถึงชีวิตถ้าสิ้นไปค่ะ..
26 กรกฎาคม 2552 18:33 น. - comment id 1019656
คุณตรากลม ถ้าอ่านตั้งแต่ร่าน.หนอนผีเสื้อ มาเป็นผีเสื้อ กลอนนี้ผีเสื้อเหลือเพียงซากค่ะ ความงดงามของมัน ปีก เนื้อ... มดก็มาเอาไปเป็นอาหาร... ขอบคุณค่ะ
26 กรกฎาคม 2552 18:36 น. - comment id 1019657
คุณ ปรางทิพย์ ค่ะ..บมสรุปของทุกคน ไม่ต่างจากผีเสื้อค่ะ จะต่างกัน ก็ตรงตอนยังมีชีวิตยู่.ค่ะ. ขอบคุณค่ะ...
26 กรกฎาคม 2552 18:37 น. - comment id 1019658
พี่มิน.. ขอบคุณค่ะที่ตามอ่านจนจบทุกตอน.. อิอิ ขอบคุณภาพผี............เสื้อค่ะ..อิอิ
26 กรกฎาคม 2552 18:39 น. - comment id 1019659
คุณ วิชัย ขอบคุณค่ะ ผีเสื้อเป็นสัตว์สวยงามน่ารัก ใครๆเห็นก็หลงใหลค่ะ... ขอบคุณกลอนงามๆ..ที่ฝากไว้..
26 กรกฎาคม 2552 19:10 น. - comment id 1019666
สวัสดี กิตติกานต์ วัฒนาการสานชีวิตเพื่อชีวิตที่แสนสั่น
26 กรกฎาคม 2552 19:42 น. - comment id 1019693
เรื่องของผีเสื้อแสนสวยใกล้อวสานหรือยังครับ ระยะนี้เห็นเขียนแต่เรื่องราวเกี่ยวกับผีเสื้อนะ เลยถามนิดนึง อิอิ
26 กรกฎาคม 2552 19:45 น. - comment id 1019699
ทุกชีวิตบนโลก..มีจุดจบเฉกเช่นเดียวกับผีเสื้อ ต่างกันก็เพียงวัน และเวลาค่ะ..
26 กรกฎาคม 2552 19:57 น. - comment id 1019703
ลุงแทน ขอบคุณค่ะลุงแทน ขอให้มีความสุขนะคะ..
26 กรกฎาคม 2552 19:58 น. - comment id 1019705
คุณ อรุโณทัย ผีเสื้อแสนสวย........... อิอิ..จบที่บทนี้เลยค่ะ... ถ้าจะมีอีก คงต้องเป็นผีเสื้อราตรีแล้ว.. ล้อเล่นนนนนค่ะ.. ขอบคุณนะคะ
26 กรกฎาคม 2552 20:00 น. - comment id 1019706
ครูพิม.. ขอบคุณค่ะ ค่ะ...ท้ายที่สุด เราก๋ไม่ต่างจากผีเสื้อค่ะ แต่ขระมีชีวิตอยู่ เราอาจทำสิ่งสวยงามได้ไม่เท่าผีเสื้อ..
26 กรกฎาคม 2552 20:09 น. - comment id 1019710
ดีค่ะชื่อปรัชญาเหมือนกัน
26 กรกฎาคม 2552 20:43 น. - comment id 1019726
ประดับโลกอยู่ล้วน พิไล โบกปีกจึ่งจรไพร ไม่ล้า ชมดมกลิ่นมาลัย ด้วยแพร่ พันธ์เฮย คุณสู่แผ่นผืนหล้า มากด้วยอนันต์ มาเยี่ยมครับคุณกิตติกานต์
26 กรกฎาคม 2552 20:57 น. - comment id 1019735
ผีเสื้อข้าเอย ไฉนเลยหลงเคียงเพียงวุ้นเส้น ปล่อยดอกไม้เงียบเหงาเฉาลำเค็ญ ลืมตัวเป็นผีเสื้อเมื่อแรกรัก รสเกสรดอกไม้ไม่หวานซึ้ง รสวุ้นเส้นตราตรึงทรวงประจักษ์ ปีกผีเสื้อจะโอบเจ้าเฝ้าพิทักษ์ ไม่หาญหักวุ้นเส้นเข่นน้ำใจ
26 กรกฎาคม 2552 21:25 น. - comment id 1019753
ซีรี่ผีเสื้อแจบแล้วจะมีอะไรอีกค่ะ จะรอติดตามเรื่องต่อไปค่ะพี่วุ้นเส้น
26 กรกฎาคม 2552 21:30 น. - comment id 1019755
ด.ญ.ปรัชญา.. อืม..นี่แหละ เป็นความจริงแห่งชีวิต ชื่อดีเป็นมงคลค่ะ... ชื่อ ปรัชญา ได้เลข กำลัง 17 : มีสติปัญญาแตกฉาน เข้าใจอะไรได้ง่าย หยั่งรู้ล่วงหน้าได้อย่างรวดเร็ว หูเบา เชื้อคนง่าย ค่อนข้างดื้อรั้น เอาแต่ใจตน มักพบอุปสรรคและเกิดความยุ่งยากบ่อยๆ มักถูกผู้ใหญ่กดดันและให้โทษ ทำให้ชีวิตขึ้นๆลงๆไม่แน่นอน เมื่อมีตำแหน่งสูงมักตกจากตำแหน่งได้ง่ายๆหรือถูกแย่งตำแหน่งได้ง่าย หน้าที่การงานมักไม่ถาวร - ไม่เหมาะกับสตรี มักมีปัญหาคู่ครอง อาภัพคู่แต่งงาน ล่าช้าหรือไร้คู่ มักตกพุ่มม่าย หรือพ่อม่ายมาเกี่ยวพัน มักชอกช้ำ ผิดหวังในเรื่องความรักเสมอ ชื่อ ปรัชญา ได้เลข อักษร 6 : ธาตุลม มีสติปัญญาดี ช่างคิดช่างฝัน ใจคอมั่นคง น้ำใจดี มองโลกในแง่ดี นิสัยเป็นคนรักสวย รักงาม เรียบร้อย ติดจะเจ้าชู้ ขี้โอ่ รักศิลป ชอบความรัก ชอบแต่งตัว มีรสนิยมดี รักความยุติธรรม / กามโรค มดลูกพิการ โรคคอ ไต ปวดบั้นเอว ร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอ อิอิ..ไปก๊อปในเว็บมาให้จ้าาา
26 กรกฎาคม 2552 21:32 น. - comment id 1019757
พี่กิ่งโศก มาเป็นโคลงไพเราะ จะตอบด้วยโคลงก็กลังโคลงเคลง.. ขอบคุณนะคะ
26 กรกฎาคม 2552 21:36 น. - comment id 1019761
คุณ ขวดเก่า.. ผีเสื้อข้าเอย ไฉนเลยหลงเคียงเพียงวุ้นเส้น ปล่อยดอกไม้เงียบเหงาเฉาลำเค็ญ ลืมตัวเป็นผีเสื้อเมื่อแรกรัก รสเกสรดอกไม้ไม่หวานซึ้ง รสวุ้นเส้นตราตรึงทรวงประจักษ์ ปีกผีเสื้อจะโอบเจ้าเฝ้าพิทักษ์ ไม่หาญหักวุ้นเส้นเข่นน้ำใจ >>> ผีเสื้อตัวนี้ คงจะไม่ใช้ผีเสื้อทั่วๆไป ปกติของผีเสื้อ ชอบเคียงดอกไม้ อิอิ... ขอบคุณกลอนผีเสื้อเพราะๆนะคะ ตกลงขวดเก่า...หรือ ขวดใหม่น๊ะ..
26 กรกฎาคม 2552 21:37 น. - comment id 1019765
น้องอ้อม.. พี่ชักไม่แน่ใจ อาจจะต่อผีเสื้อ... ภาค...ผีเสื้อสมุทร...อิอิ...
26 กรกฎาคม 2552 21:47 น. - comment id 1019777
ผีเสื้อมีสัจธรรมในห้วงเวลาน้อยนิดอิจฉามันครับ
26 กรกฎาคม 2552 23:04 น. - comment id 1019815
มาอ่านต่อภาค ปรัชญาคับ เขียนดีมากคับ
27 กรกฎาคม 2552 06:21 น. - comment id 1019852
คุณ อินสวน ค่ะ..วงจรชีวิตสั้นๆของผีเสื้อ กว่าจะออกมาบินอวดโลกได้ ก็เหลือเวลาเพียงเล็กน้อย.... คนเรานี่สิ...ยาวนานในความเป็นไป...
27 กรกฎาคม 2552 06:23 น. - comment id 1019853
พี่วิทย์ ขอบคุณมากค่ะ ติดตามอ่านทุกภาคเลย... ขอบคุณในคำชม...ได้กำลังใจมากมาย.. แต่ช่วงนี้ งานเขียนของพี่วิทย์ ดูว่า....เงียบๆไปนะคะ..
27 กรกฎาคม 2552 06:52 น. - comment id 1019855
บทสุดท้าย..ฝากไว้ในฝัน.. โอ้ว..ว้าว..จอร์ช..มันยอดมากกก... กาแฟก่อนไปทำงานจ่ะ
27 กรกฎาคม 2552 07:10 น. - comment id 1019856
ริมธาร.... อิอิ กาแฟใช่รึเปล่าที่มันยอดมากเลยยย อิอิ...ขอสันต์วันทำงานนะจ๊ะ..
27 กรกฎาคม 2552 07:43 น. - comment id 1019863
คล้อยตามปรัชญาค่ะ คิดถึงนะแต่งานล้นมือทำได้แค่แว๊บๆๆ ไพเราะมากค่ะ
27 กรกฎาคม 2552 09:21 น. - comment id 1019882
ร่วมนำภาพ ปรัชญาแห่งการดำรงชีพของ เหล่าผีเสื้อ ที่งดงามครับ
27 กรกฎาคม 2552 12:41 น. - comment id 1019960
พี่แจ้น ขอบคุณค่ะ...ช่วงนี้ก็มีงานมากเหมือนกันค่ะ แต่ก็อดมาบ้านกลอนไม่ได้ ถือเป็นการพักผ่อน ได้ทำสิ่งที่ชอบค่ะ.. ขอบคุณนะคะ..
27 กรกฎาคม 2552 12:43 น. - comment id 1019961
กวีน้อยเจ้าสำราญ ขอบคุณภาพสวยๆค่ะ... ปรัชญา..ผีเสื้อ คงเก็บข้อคิดได้บ้างนะคะ..
27 กรกฎาคม 2552 12:54 น. - comment id 1019971
ชอบผีเสื้อมาแต่เกิดครับ มันช่างอิสระและสวยงาม แม้ว่าช่วงชีวิตจะแสนสั้น แต่ผีเสื้อก็สร้างสรรค์โลกให้สวยงามครับ
27 กรกฎาคม 2552 17:19 น. - comment id 1020082
ผมแวะเข้ามาอ่านถึงสามครั้งครับนึกว่าเม้นท์ แล้วสงสัยหลงใหลจริงๆเลยลืมครับ อันที่จริงผีเสื้อ เป็นสัญญลักษณ์ประจำกลอนผมเสียด้วย อิอิ ไหน เลยจะไม่เข้ามามากถึงเพียงนี้ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 กรกฎาคม 2552 19:43 น. - comment id 1020126
คุณ ละไมฝน ดีใจจัง...เจอคนชอบเหมือนกันอีกคน ตอนเด็กๆ ไล่จับผีเสื้อยู่บ่อยๆค่ะ อยากจับมาดูเล่น ไม่ได้นึกเลยว่าการทำให้ปีก ของผีเสื้อขาด เป็นการทำร้ายผีเสื้อ... คุณละไมฝน ทราบไหมคะว่า ทำไมปีกของผีเสื้อจึงสวย... สีสวยบนปีกผีเสื้อนั้นเกิดจากลักษณะของเกล็ด ผีเสื้อสีน้ำเงินที่นับว่าเป็นผีเสื้อที่สวยที่สุดชนิดหนึ่งนั้นที่ปีก ของมันมีเกล็ดที่มีโครงสร้างคล้ายหวี คล้ายกับแท่งแก้ว ปริซึมสะท้อนแสง เมื่อแสงตกกระทบเกล็ดนี้ แสงบางสี จะถูกดูดกลืนไว้ สะท้อนแต่แสงสีน้ำเงินออกมาจึงสามารถ เห็นปีกสีน้ำเงินแวววาวสดใสของมันได้แต่ไกล ผีเสื้อสีแดงหรือสีเหลืองนั้น บนปีกของมันจะมีเกล็ดที่มีลักษณะคล้ายตะแกรง ซึ่งภายใน ตะแกรงนี้จะบรรจุเม็ดสีขนาดเล็กไว้เต็ม เม็ดสีนี้เกิดจากอาหารที่ ที่ย่อยแล้ว... >>ที่มา...แปลและเรียบเรียงจากเรื่อง What colours a butterfly's wings? ของ Time-life's Illustrated World of Science จาก Insect life. หน้า 30 - 31 โดย จริยา สุจารีกุล
27 กรกฎาคม 2552 19:48 น. - comment id 1020132
คุณ แก้วประเสริฐ ต้องขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่วนเวีนมาอ่าน ถึงสามครั้ง...พูดแล้ว ภูมิใจจังค่ะ... >>>น้ำหนักของปีกผีเสื้อเบาบางเกินกว่ามนุษย์เราจะหาเครื่องมือมาทดสอบชั่งวัด มีแต่นักกวีเท่านั้นที่ค้นหาความหมายในธรรมชาติจากความลี้ลับบางอย่าง ขณะที่นักวิทยาศาสตร์ต้องการการรู้ล่วงหน้าของสภาพดินฟ้าอากาศมากกว่า วิเคราะห์ด้วยสถิติตัวเลขและการคาดคะเน เพียงผีเสื้อขยับปีกฝนจึงตก-อาจไม่มีเหตุผลเพียงพอมารองรับและอธิบายให้เข้าใจได้ ความเชื่อมโยงในธรรมชาติซับซ้อนมาก ฝนตกจึงไม่ต้องถามว่าทำไมฝนจึงตก http://lonelysyndrome.exteen.com/20060528/entry
28 กรกฎาคม 2552 03:00 น. - comment id 1020276
...จนกาลผ่านคืนวันสิ้นฝันฝาก เหลือเพียงซากขาดวิ่นยลยินไหม "ปรัชญา...ผีเสื้อ"เหลือสิ่งใด จะฝากไว้...กล่าวถึง...จึงฝากคำ. ทุกสิ่งอันพลันพบเพื่อจบจาก แต่คนหากยึดหมายจนได้ขำ จึงปรัชญา ผีเสื้อเหลือลำนำ เพื่อตอกย้ำยถาว่าต้องเป็น เกิดขึ้น งดงาม ดับไป ตามกาล
28 กรกฎาคม 2552 06:30 น. - comment id 1020285
คุณ คนกุลา ทุกสิ่งอันพลันพบเพื่อจบจาก แต่คนหากยึดหมายจนได้ขำ จึงปรัชญา ผีเสื้อเหลือลำนำ เพื่อตอกย้ำยถาว่าต้องเป็น ขอบคุณค่ะ... ชอบกลอนที่ต่อไว่นะคะ ย้ำความหมายได้ดีมากๆค่ะ
28 กรกฎาคม 2552 07:53 น. - comment id 1020300
แวะมาบอกบอกว่า...คิดถึง.. เดี๋ยวขอไปบ้านพี่สืบแปป เห็นว่าอาการน่าเป็นห่วง อืม ที่ว่ายอดมาก กลอน นะ มะชั่ย กาแฟ แอล โอ วี อี วุ้น เนอะ
28 กรกฎาคม 2552 10:13 น. - comment id 1020315
มาอ่านปรัชญา ของผีเสื้อ นอกจากความสวยงาม แล้วทิ้งสิ่งใดไว้บ้างนะ ช่วยอธิบายให้หน่อยนะ เพราะยังไม่เข้าใจ รอๆ ฟังครับ
28 กรกฎาคม 2552 10:43 น. - comment id 1020321
ข้าต้องบินไปหาที่อาศัย หลบภัยร้ายแฝงมาทุกคราหน กว่าจะโตขึ้นมาเป็นตัวตน ต้องหลีกพ้นศัตรูอยู่มากมาย ตอนข้าก่อเป็นไข่อยู่ใยแก้ว ยังไม่แคล้วคนไล่ไม่ห่างหาย ข้าเพียงหวังจำศีลต้องดิ้นตาย เพื่อนมากมายต้องพรากไปจากกัน แม้ข้าเป็นผีเสื้อไม่เหลือร่าง ปีกบอกบางที่สวยด้วยสีสัน กลับนำทุกข์มาวางไม่ต่างกัน เพราะคนนั้นจับไปหวังได้ชม เขาจับปีกของข้าทั้งสองข้าง แล้วตั้งวางตรึงไว้ไปสะสม ใส่ตู้โชว์โก้หรูดูน่าชม แสนขื่นขมมนุษย์หนอข้าขอที พอก่อนเนาะค่ะ อิ เก่งมากๆค่ะ เห็นพี่ชายไร้ฯขอให้ต่ออีกภาค งั้นเราจะรอตอนต่อไป คริ คริ
28 กรกฎาคม 2552 12:45 น. - comment id 1020364
ริมธาร.. อิอิ กลอนเหรอ นึกว่ากาแฟ จริงๆนะ... พี่สืบเป็นไรเหรอ... ไปแล้วดูเผื่อด้วย แต่ไม่น่าเป็นไรนะ.... ไม่เชื่อคอยดู...อิอิ
28 กรกฎาคม 2552 13:44 น. - comment id 1020395
พีไร้อันดับ เอ...จบปรัชญาผีเสื้อไว้ให้คนอ่าน ได้คิด...แต่ละมุมมองอาจคิดได้แตกต่างกัน ลองกลับไปอ่านผีเสื้ออีกครั้ง.. พี่คงไม่ถามวุ่นแล้วละ... ขอบคุณนะคะ.. เอ...พี่ไม่ได้เป็นไรนี่นา ทำไมริมธารบอกว่าพี่อาการหนักน๊ะ..
28 กรกฎาคม 2552 14:23 น. - comment id 1020402
พีแบม เป็นผีเสื้อน่ารัก ตายไปแล้ว ยังมีคนอยากได้ซาก.. ไม่เหมือนคนเรา ตายไปแล้วไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ รักกันแทบตาย พอตายไปกลับกลัวซะนี่... อิอิ....ถ้าต่ออีกภาค คงได้ภาคพิเศษแล้วล่ะ.. อิอิ...ภาคผีเสื้อสมุทร ขอบคุณกลอนเพราะท่ต่อไว้ค่ะ...อิอิ