ฉันเกลียดมัน......... เกลียดดวงจันทร์ทรงกลดงามสดใส เกลียดดาราพริบพ้อล้อดวงใจ เกลียดเรไรกรีดก้องร้องแข่งกัน เกลียดใบหญ้าที่พริ้วปลิวระยับ เกลียดลมขับบรรเลงเพลงปลอมขวัญ เกลียดความมืดคลี่คลุมพุ่มไพรวัน เกลียดแสงจันทร์สาดส่องลงมองดิน เกลียดราตรีคืนนี้ที่มืดมิด เกลียดจนคิดหนีไปให้ไกลสิ้น เกลียดอรุโณทัยในเมฆิน เกลียดสุริยะผินที่บินมา เกลียดแสงแดดแผดจ้ามาคล้ายเผา เกลียดลมเป่าความร้อนจรมาหา เกลียดคลื่นกระทบกระทั่งฝั่งคงคา เกลียดวาจาปลิ้นปล้อนหลอนหลอกคน เกลียดหัวใจมนุษย์สุดกล่าวถ้อย เกลียดหญิงร้อยหัวใจไม่อยากสน เกลียดโจรร้ายประทุษมนุษย์ชน เกลียดสินบน..ค่าจ้าง..และรางวัล เกลียดทุกสิ่งที่มีอยู่ในโลก เกลียดทั้งโชคทั้งเคราะห์เพราะใจฉัน เกลียดทั้งดีทั้งร้ายเบื่อหน่ายครัน เพราะใจมันเกลียดทั่ว.....แม้ตัวเอง
24 กรกฎาคม 2552 05:24 น. - comment id 1018421
เกลียด...เป็นความรู้สึกลบ ถ้าเกิดบ่อยๆก็ไม่ค่อยดีนะคะ ไม่อยากเกลียดใครหรืออะไร มันทำให้ใจไม่ผ่องใส อภัย และรักกันดีกว่านะคะ
24 กรกฎาคม 2552 08:33 น. - comment id 1018442
ถึงแม้จะมี,,, ,,บางสิ่งน่าเกลียด ,,บางอย่างน่าเกลียด ,,บางคนน่าเกลียด แต่ว่าถ้า,,, สิ่งเหล่านั้นพาใจให้ไม่สบาย ก็ทำใจ ลืมๆมันไปเถอะค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 09:42 น. - comment id 1018458
เมื่อบ่มเพาะความเกลียดแถมเดียจฉันท์ ยิ่งกดดันใจรุ่มสุมไฟเผา กายเร่าร้อนย้อนทุกข์จุกอกเรา ใหม่หรือเก่ากองสูงยุ่งตามมา เปลี่ยนเป็นรักปรับใจให้ผ่องแผ้ว ใสเพริดแพร้วยิ้มร่าอย่าถือสา เกลียดต้นไม้เกลียดคนจนปํญญา เท่ากับว่าเกลียดตนไม่พ้นภัย ด้วยรักและปราถนาดีมิตรา
24 กรกฎาคม 2552 10:53 น. - comment id 1018483
เห้นไรก้อเกลียดไปทั่ว ไม่ยกเว้นแม้ตัวเอง อาการนักหน่อยแบบนี้ ต้องไปฝึกจิตให้ปล่อยวางบ้างนะคะ
24 กรกฎาคม 2552 10:59 น. - comment id 1018484
จิตใจคงจะว้าวุ่นน่าดู ลองเปลี่ยนความคิดนะค่ะ แล้วชีวิตจะมีความสุข เพื่อนๆบ้านกลอน หลายคน น่ารักมีมิตรภาพ มันขึ้นอยู่ว่าเรายื่นมือไปจับมือเขา หรือยื่นมือไปผลักเขาให้ไกลตัว ปราถนาดีอีกคนค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 12:10 น. - comment id 1018504
(ย่องๆมาหาพี่แบม.. อิอิ.. จะบอกอะไรหนูรึป่าวคะ มะแน่ใจว่าพี่แบมเรียกมินตราหรือป่าว?) ย่องกลับละค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 13:11 น. - comment id 1018519
หวัดดีคับ... ตอนแรกว่าจะไม่เมนต์...แต่ยอมรับว่า...อ่านแบบเงียบ....ๆ เข้าใจว่า...จุดประสงค์กลอน...คำขึ้นต้นว่า"ฉัน"...และคำลงท้ายว่า "ตัวเอง" นั้น...คงไม่ได้หมายถึงตัวผู้เขียนเอง...ทั้งหมด.... แต่คงหมายรวม...ถึง "จิตใจ".. เป็นลักษณะกลอนแบบ บ่มความรู้สึกจาก...สภาวะภายนอก...ที่คุกคามจิตใจ.....แล้วถ่ายทอดออกมา... สื่อทิ้งไว้...แล้วแต่ใครจะตีความ... เสียดาย...คอนเซป....ถ้าไม่สามาถสื่อได้ชัด เพราะความหมายก็ดีอยู่...ในแง่การเตือน... ว่างั้นไหม...ขอรับ...
24 กรกฎาคม 2552 14:36 น. - comment id 1018536
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 15:04 น. - comment id 1018540
เอาความเกลียดมาบ่มสะสมไว้ เกลียดจึงได้กลืนกินดวงจินต์ทั่ว เปลี่ยน"เกลียด"ให้กลับกลายหายเมามัว อาบ"รัก"ทั่วกายใจจึงใสเย็น มาเยี่ยมและอ่านงานครับ
24 กรกฎาคม 2552 15:13 น. - comment id 1018542
สีสันของชีวิตไม่ผิดอะไร ธรรมมีนัยสรรพสิ่ง คนมีควายกับหนูอยู่อิง พินิจ..นิ่งสิ่งง่ายไปยาก.. ขวากแปร.
24 กรกฎาคม 2552 22:44 น. - comment id 1018744
อย่าไปเกลียดอะไรเลยครับ ทุกข์ชีวิต คือ เพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน การเข้าใจผิดหากให้อภัยได้ หรือยอมรับได้ก็เป็นสุขแล้วล่ะครับ