เดือนดวงเดียวโดดเดี่ยวเกี่ยวกิ่งฟ้า ซบเมฆาคราพลบหลบไอหนาว เอียงแก้มแอบแนบชิดจุมพิตดาว นั่น..ตำนานยืดยาวของดาวเดือน ตำนานฟ้าสร้างเดือนดาวอวดชาวโลก ตำนานโศกโลกสร้างฉันร้างเพื่อน ตำนานช้ำย่ำม่านตาพร่าเลอะเลือน ตำนานฉันเปรอะเปื้อนเกลื่อนน้ำตา หอบหิ้วใจแสนรักภักดีเขา หอบหิ้วเงาแสนหวงคอยห่วงหา หอบหิ้วฝันสีทองผ่องอาภา หอบหิ้วรักเปี่ยมตามาให้เนา ถอดใจวางกลางใจใครคนนั้น ถอดชีวันฉันคนนี้พลีให้เขา ถอดใจรักปักใจหลงลงแทบเท้า ถอดใจเฝ้าฟูมพักด้วยรักจริง สิ่งตอบแทนแสนรักมักแสนเศร้า ด้วยแววตาสองเบ้าเจ้าเหย่อหยิ่ง ใจคนจนไร้คนรักมาพักพิง เหลือแต่สิ่งทรนงตรงแววตา และวันนี้ยังเป็นเช่นวันนั้น มองดาวเรียงเคียงกันฉันอิจฉา เถอะ..จะคิดนั่นพิษลิขิตฟ้า ขอก้มหน้ารับกรรม..ให้หนำใจ
21 กรกฎาคม 2552 22:41 น. - comment id 1017491
ประพันธ์กลอนได้แบบนี้ ผมก็คงร่วมอิจฉาเดือนด้วยคนล่ะครับ ดีใจครับ ที่ไดคุยกับ ท่านรำจวน ทำให้ผมเข้าใจความหมายของชีวิตเพิ่มขึ้น หวังว่า คงมาประพันธ์กลอนที่ เวปบ้านกลอนบ่อยๆ นะครับ
21 กรกฎาคม 2552 23:04 น. - comment id 1017499
ไพเราะค่ะ แวะมาให้กำลังใจนะคะ
22 กรกฎาคม 2552 00:01 น. - comment id 1017524
แค่แวะมาดูเดือนมีเพื่อนข้าง ใจข้าร้างห่างคู่ดูไม่เห็น เคยอิงแอบแนบเคียงเพียงเช้าเย็น มองไม่เห็นเจ้าวันนี้พี่ระทม ขอร่วมด้วยครับ กลอนเพราะมากครับ
22 กรกฎาคม 2552 00:55 น. - comment id 1017539
มาโพสกลอนดึกไปหน่อยนะครับ เลยอ่านไปง่วงไป แหะๆ แต่ก็เห็นว่ามีเล่นคำ เล่นความ ได้ดีครับ ^ ^
22 กรกฎาคม 2552 09:11 น. - comment id 1017589
สรรคำได้ไพเราะมากครับอยากแต่งได้อย่างนี้บ้างจังเลยครับขอแสดงความนับถือ
22 กรกฎาคม 2552 10:15 น. - comment id 1017602
และวันนี้ยังเป็นเช่นวันนั้น มองดาวเรียงเคียงกันฉันอิจฉา เถอะ..จะคิดนั่นพิษลิขิตฟ้า ขอก้มหน้ารับกรรม..ให้หนำใจ เปิดกวีสีสันติ์บันดาลสร้าง เปิดแนวทางวิจารณ์แถวบ้านไหน ค่อยปล่อยวลีฝีมือว่าคือใคร อย่าผลักไสคนกุลา...มาติดตาม มาเยี่ยมเยียนครับ
22 กรกฎาคม 2552 10:39 น. - comment id 1017610
22 กรกฎาคม 2552 17:07 น. - comment id 1017777
ดาวบางดวงเจิดจ้ายามราตรี ดาวบางดวงริบหรี่ปราศสีสัน ดาวบางดวงพ่วงแสงแห่งมณีจันทร์ ดาวบางดวงสถิตนั้นนิรันดร ดาวกลาดเกลื่อนเลื่อนลอยอวดแหล่งหล้า เหล่าเทวาเสกสรรค์บรรจถรณ์ กลายเป็นเหตุเวทนาให้อาวรณ์ ยากปัจจุทธรณ์พิษฐานร้าวรานใจ ณ ห้วงลึกปรารถนาอิฏฐารมณ์ ท่ามทุกข์ตรมวิญญาณ์ยังคว้าไขว่ ดาษดื่นดาวพราวนภาเบื้องฟ้าไกล รอปาฏิหาริย์บางใครเห็นใจเรา ทุกรหัสผัสสะนฤมิตร บังเกิดจากเจตต์จริตผู้คิดเขลา บรรเลงกลอนตอนช้ำพอทำเนาว์ กลบเกลื่อนเศร้าสร้างกระแสแลดารา คราจิตหม่นล้นหลามความเศร้าโศก ขออุปโลกน์ตัวตนเฉกคนบ้า รำพันถ้อยประดอยฝันถึงจันทรา โน้มดาวมาชโลมใจให้ลืมเลือน ... มาทำให้เดือนอิจฉาเรา จะดีกว่า นะ :) ...
23 กรกฎาคม 2552 07:00 น. - comment id 1017942
กลอนหวานค่ะ... แต่ไม่ค่อนเห็นเดือนมาหลายคืนแล้ว ฝนตกทุกคืนค่ะ...
23 กรกฎาคม 2552 20:18 น. - comment id 1018308
บทกลอนของคุณน่ารักจังค่ะ