ถาม...

ละไมฝน

เราสู้เพื่อสิ่งใด
เพื่อสะใจของใครเล่า
เพื่อชาติหรือเพื่อเขา
ผู้ปลุกเร้าระดมพลัง
เราเชื่อในสิ่งใด
เชื่อด้วยใจหรือคลุ้มคลั่ง
ชูสองมือรวมพลัง
จากคำสั่งคนบางคน
ยอมเสียเลือดเพื่อใคร
เพราะอ่อนไหวหรือสับสน
ใครป่าเถื่อนใครอารยชน
ในเหตุผลความรุนแรง
เราเคยล้มระเนระนาด
เพราะรักชาติเกินเสแสร้ง
แต่สองกลุ่มยังขัดแย้ง
เพื่อแก่งแย่งเพื่อชิงชัย
คนสู้อยู่แถวหน้า
คนปากกล้าหลบอยู่ไหน
ปากตะโกนรักประชาธิปไตย
แต่หัวใจขลาดเหลือทน...
...................
ละไมฝน				
comments powered by Disqus
  • ใจปลายทาง

    19 กรกฎาคม 2552 14:55 น. - comment id 1016280

    คนสู้อยู่แถวหน้า
    คนปากกล้าหลบอยู่ไหน
    ปากตะโกนรักประชาธิปไตย
    แต่หัวใจขลาดเหลือทน...
    ......................................................
    
     อยู่ดูไบจ๊ะ  เห็นข่าวว่าจะกลับมาเป็นหัวหน้าพรรคแล้วละ  
    
    
    วันที่26 นี้ก็จะเป่าเทียนวันเกิดแ ทั่วประเทศ แล้วใครจะเป่าเทียนละเนี่ย
    
    ระดมรายชื่อถวายฏีกา ไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    19 กรกฎาคม 2552 15:59 น. - comment id 1016327

    ตอบ...
    เราสู้เพื่อความถูกต้อง
    เราสู้ด้วยเกียรติแห่งชาติชาย
    เราสู้เพื่อถวายแก่ในหลวง
    เราสู้มาทั้งปวง เพื่อคุณธรรม  นำประชาธิปไตย
    
    แล้วใคร....ทำได้บ้าง?
    
    
    ร่วมแจมครับ คุณละไม มิตรรักนักกลอน ทีแสนดี
  • กิตติกานต์

    19 กรกฎาคม 2552 16:07 น. - comment id 1016334

    อืม...นั่นสินะ...
    
    เป็นคำถามที่ชวนคิดให้หาคำตอบค่ะ..
    
    
    
    36.gif11.gif
  • วิชัย

    21 กรกฎาคม 2552 12:03 น. - comment id 1017245

    @ไร้อารยะธรรม
    ณ.เมืองหนึ่งดินแดนอันไกลโพ้น
    แหล่งชุมชนมากมาเค้าค้าขาย
    ถลุงเงินทึ้งกันหน้าเสียดาย
    อีกโปรยปรายกันง่ายเสียดายจัง
             ณ.เมืองนี้คนแปลกหน้ามาก
    ไม่ตกยากมั่งมีเงินเป็นถัง
    ปล่อยเสื้อผ้าผมเผ้ารกรุงรัง
    ทั้งหนวดเคราปล่อยไว้ดูแปลกใจ
            เมืองอะไรทำไมหาเงินง่าย
    ซื้อขายคล่องเรื่องต่อรองไม่มีไถ
    สากกะเบือยันเรือรบแล้วนั่นไง
    ไม่มีใครเทียบได้ขายเก่งจัง
            เมืองเมืองนี้ชื่อเมืองอะไรหรือ
    เห็นลือชื่อเรื่องร่ำรวยไม่ล้าหลัง
    จะบอกให้ช่วยรออดใจฟัง
    เมืองดังว่าอยู่ดินแดนที่แสนไกล
           เมืองเมืองนี้ชื่อเมือง สารขันฑ์
    ช่างจำนรรนำชื่อใดมาขานไข
    ชื่ออย่างอื่นมากมายไม่ว่าไป
    กลับไปใช้ชื่อแปลกน่าเอะใจ
           ก็เมืองนี้มีคนแปลกหน้ามาก
    ไม่ตกยากร่ำรวยคุณสนไหม
    เมืองอะไรไม่ยากจนน่าแปลกใจ
    อยู่ที่ไหนน่าอยู่ดูน่าดี
           เมืองเมืองนี้อย่าอยู่นะจะบอกให้
    คนเหลวไหลมากมายล้วนเสียดสี
    ทุจริตช่อราษฎร์มากมายมี
    หาคนดียากแท้เพราะเหตุใด
           เพราะเมืองแต่ก่อนสงบสุข
    ไร้ความทุกข์ไร้กังวลหน้าสดใส
    คนต่างถิ่นอพยพจากแดนไกล
    มาหากินในเมืองนี้ดูเชี่ยวชาญ
           คนอะไรทำไมหากินเก่ง
    ไม่อวดเบ่งทำอะไรเป็นถิ่นฐาน
    คนพวกนี้ไม่เก่งหรอกไม่เชียวชาญ
    แล้วชำนาญอะไรช่วยบอกที
            เรื่องแต่ก่อนในอดีตเขากล่าวว่า
    คนนี่หว่าหากินแต่เรื่องสี
    ทั้งมากมายหลายสีดูแปลกดี
    ชักแปลกใจสีพวกนี้เกี่ยวอย่างไร
            ก็เรื่องสีนี่แหละเป็นต้นเหตุ
    เกิดอาเพทบ้านเมืองล่มสลาย
    ทั่วทุกหนแห่งตนต่างหนีตาย
    หนีไม่ได้ต้องสูญหายอย่างทุกข์ทน
             ฟังก็แปลกสีคำเดียวไม่น่าเชื่อ
    จงเอื้อเฟื้อบอกได้ไหมหายฉงน
    เผื่อไว้บอกคนรุ่นหลังไม่อับจน
    ลุกลี้ลนทำให้สีมาครอบงำ
             ฟังแล้วงงจริงจริงกับเรื่องสี
    มีเรื่องดีกว่าคิดนึกขำ
    เร่งรีบบอกดีกว่าอย่างมงำ
    มัวรีรอเฉไฉเฉลยมา
             พวกขาย(...)หากินง่ายคุณรู้ไหม
    ไม่ยั้งคิดขายทุกอย่างที่ฉวยหา
    ขายจนหมดตัวเหลือระอา
    เราฟังดูคิดแล้วน่าเศร้าจริง
             ที่ว่าขายอย่างไรมันแพงไหม
    ไม่แพงหรอกขอบอกอย่างสุงสิง
    ขายขาดหนึ่งบาทขอบอกจริง
    ขายจริงจริงบาทเดียวไม่ขาดเกิน
             น่าแปลกใจทำไมถึงขายถูก
    มีลูกเล่นมากมายฟังแล้วเขิน
    ขายอะไรถูกอย่างนี้ช่างน่าเพลิน
    คิดไม่เกินราคาแค่บาทเดียว
            ถ้าอย่างนั้นขอต่อสักสลึง
    หนึ่งสลึกก็ไม่ได้ชักหน้าเขียว
    สองสลึงละได้ไหมแค่คำเดียว
    เดี๋ยวรอเดี๋ยวคิดขาดเพียวบาทเดียว
            คิดจะซื้อไม่เต็มบาทจะได้ไหม
    ไม่เต็มบาทยิ่งไม่ได้คิดเฉลียว
    ขืนคิดขายให้โกรธกันเชียว
    อย่าไปเที่ยวยบอก  ใส่บาตรไม่เต็มเอย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน