ฟ้าโปรยฝนหล่นมาในหน้านี้ ปฐพีสีแดงแห้งระแหง ดินแข็งเขรอะเกรอะกรังครั้งหน้าแล้ง กลับเปลี่ยนแปลงเป็นแอ่งหนองคลองคูบึง ทุ่งท้องนาหน้าฝนท่วมท้นน้ำ ไหลล่วงล้ำทุกลำบางย่างกรายถึง เขียดในหนองร้องประชันกันอื้ออึง สงัดหนึ่งรำพึงพร่ำเป็นทำนอง มองต้นกล้าในนาข้าวเช้าฉ่ำฝน หยาดยิ้มปนบนแก้มปลั่งไปทั้งสอง กล้าชอุ่มดินชุ่มฉ่ำน้ำปริ่มคลอง ทั้งในท้องร่องนาน้ำท่าดี จึงก่อไฟในเตาให้เร่าร้อน นึ่งข้าวเหนียวจนนุ่มอ่อนไฟร้อนหรี่ หยิบเนื้อเค็มเต็มตะกร้าใต้ฝาชี มาย่างจี่เป็นเสบียงตอนเที่ยงวัน ออกเดินหน้าฝ่าทุ่งมุ่งแปลงกล้า ค่อยถอนมากล้ายิ้มรับไปกับฉัน ตัดยอดออกเอาตอกมัดรัดพันกัน จนเที่ยงวันหันพักกายคลายเมื่อยตัว เปิปข้าวเหนียวเคี้ยวชิมลิ้มรสหวาน ใต้ต้นตาลใบบานชิดปกปิดหัว มีเนื้อย่างถึงอย่างไรไม่หมองมัว ไว้ติดตัวมิกลัวอดรันทดใจ ปักกอกล้าลงนาข้าวคราวบ่ายคล้อย หยาดเหงื่อย้อยเป็นรอยหยดรดรินไหล ยังปักกล้าในนาปีนี้ร่ำไป จนเหงื่อไคลใกล้กลายคล้ายสีโคลน ฝนอย่าแล้งแห้งเหือดให้เดือดร้อน จงตกผ่อนวอนฟ้าอย่าผาดโผน น้ำอย่านองล่องไหลให้อ่อนโยน ลมอย่าโค่นหักข้าวให้ร้าวรวง
19 กรกฎาคม 2552 07:26 น. - comment id 993279
.......เงยหน้าหน่อยจิ ระวังหัวทิ่ม อิอิ .....
19 กรกฎาคม 2552 10:19 น. - comment id 1010191
เมื่อวันเสาร์และวันอาทิตย์อาทิตย์ที่ผ่านมาพาลูกชายไปถอนกล้า และแกก็เป็นคนหาบมาใส่รถเพื่อขนย้ายไปนาพี่สาว(ไปขอกล้าเขามา) จนลูกชายเป็นไข้ถึงวันนี้เลยค่ะ
17 กรกฎาคม 2552 15:27 น. - comment id 1015749
หวัดดีขอรับ...คุณเอื้องคำ... เขียนได้ไพเราะ...มากขอรับ...
17 กรกฎาคม 2552 15:44 น. - comment id 1015755
เรียบเรียงและเขียนได้เห็นภาพมากค่ะ มากซะจนหิวข้าวแล้วเนี่ย คิดถึงข้าวนึ่งนุ่มๆเหมือนกันค่ะ
17 กรกฎาคม 2552 15:45 น. - comment id 1015757
ดำนาเป็นป่าวคะ เดือนหน้าไปดำนาช่วยบ้างนะคะ อิอิ
17 กรกฎาคม 2552 16:09 น. - comment id 1015771
ดี...ขอรับ...อีกครั้ง... แดดเอย...แดดที่...แสนร้อน จงอ่อน...ดั่งวอน...ได้ไหม เจ้าเผา...ผิวข้า...แทบขาดใจ เจ้ารู้ไหม...กายข้าล้า...เหลือกำลัง ฝนเอย...ฝนที่...เย็นฉ่ำ จงพรำ...พรมนา...เพิ่มหวัง ไร้เจ้า...ข้าล้า...กำลัง เหมือนว่าดั่ง...ข้านี้...จะวายชนม์ ทุยเอย...ทุยเจ้า...จงลุย จงซุย...ดินพลิก...ถิ่นหน ไร้เจ้า...ข้าร้าว....รินรน จะสืบพ้น...ในการณ์...ต่อไป เป็นกำลังใจให้...กสิกรรม ไทยจงหยัดยืน...นะขอรับ...
17 กรกฎาคม 2552 16:49 น. - comment id 1015791
ฝนฟ้าขอแต่ให้.......พอดี หล่นเอย เพียงฉ่ำพืชขจี.......ช่อข้าว นั่นคือสิ่งหวังที่.......เลี้ยงชีพย์....หล่อคน หากมากล้นจนร้าว...ท่วมพ้นใจพัง... ....................หวัดดีครับคุณเอื้องคำ..อ่านกลอนทำให้อยากกลับบ้านอะ
17 กรกฎาคม 2552 16:55 น. - comment id 1015798
เอาใจช่วยน๊า ปล.เงยหน้าหน่อยจิ๊...อิอิ
17 กรกฎาคม 2552 17:13 น. - comment id 1015807
ไพเราะเพราะพริ้งเสียนี่กระไรพี่เอ๋ย แต่ อายกล้องหรือคะ ได้ถ่ายคลิปสักหน่อยฮุฮุฮุ
17 กรกฎาคม 2552 17:15 น. - comment id 1015809
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ กลอนเพราะโดนใจมาก เกษตรกรไทย เป็นชีวิตที่ใฝ่ฝัน ว่าสักวันฝันเป็นจริง อยู่กับท้องนา ธรรมชาติ สงบจริงๆนะคะคุณเอื้องคำ ขอเพียงมีคนรักเคียงข้าง จะลำบากแค่ไหนก็ไม่หวั่น
17 กรกฎาคม 2552 19:29 น. - comment id 1015840
ได้บรรยากาศในอดีตมากเลยครับ..คิดถึงสมัยที่ยังดำนาอยู่..ตอนนี้แถวบ้านหว่านข้าวกันหมด
17 กรกฎาคม 2552 19:29 น. - comment id 1015841
ลูกชาวนา อีกแล้ว.... ผมไม่ดำนา ครับ เพราะหน้าจะดำ อิอิ (ทำเป็นลูกผู้ดี) เป็นชีวิตที่คุ้นเคยกับผมเสียจริง จน..รู้สึกได้เลยว่า ลูกชาวนา นี่ต้องอดทนสูงจริงๆๆ ไม่เจอหลายวันเลย นะครับ
17 กรกฎาคม 2552 22:19 น. - comment id 1015886
...คุณ kirati สวัสดีครับคุณ kirati มาเป็นอันดับ1 เลยครับ ขอชื่นชมในความไวครับ 555+
17 กรกฎาคม 2552 22:50 น. - comment id 1015904
...คุณเพียงพลิ้ว ยังไม่เคยดำนาเลยครับคุณกานต์ เคยแต่เกี่ยวข้าวครับ แต่อยากดำนาเหมือนกันครับ อิอิ
17 กรกฎาคม 2552 22:55 น. - comment id 1015911
...คุณkirati แสดงว่าถูกใจนะครับ มาอีกรอบคราวนี้ มีกลอนมาฝากด้วย สวยงามและเห็นภาพเลยครับกลอน ขอให้ชาวไทยมีข้าวดีๆ กิน และราคาไม่แพง เพียงพอส่งออกครับ *---* ขอบคุณมากครับ
17 กรกฎาคม 2552 23:02 น. - comment id 1015913
ฟ้าโปรยฝนหล่นมาในหน้านี้ ปฐพีสีแดงแห้งระแหง ดินแข็งเขรอะเกรอะกรังครั้งหน้าแล้ง กลับเปลี่ยนแปลงเป็นแอ่งหนองคลองคูบึง เมื่อเข้าไปเยี่ยมผมให้ความนับถือผม ก็เลยบอก สิ่งละเล็กละน้อย ให้เสียเลยครับคือ วรรคที่สาม เขาเรียกว่ากลอนรอง นั้นห้ามเสียงที่มีรูป วรรณยุกต์ครับ วรรคที่สี่ เขาเรียกว่ากลอนส่ง ก็ห้ามคำตายและ เสียงที่มีรูปวรรณยุกต์ด้วยครับ เอาแค่นี้ก่อน นะครับ เดี๋ยวคนจะว่าผมเอา ยิ่งโง่ๆอยู่ด้วย แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2552 23:03 น. - comment id 1015914
...คุณกิ่งโศก สวัสดีครับคุณกิ่งฯ ผมสัญญากับคนที่บ้านว่าจะกลับ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้กลับครับ ตอนนี้เค้าดำนากันเสร็จไปแล้วครับ อิอิ อืม....ดังโคลงคุณกิ่งล่ะครับ ฟ้าฝนต้องเป็นใจด้วย ไม่งั้นก็แทบอกพังครับ ขอบคุณครับ
17 กรกฎาคม 2552 23:08 น. - comment id 1015916
...คุณโคลอน ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับคุณฝน เงยหน้าไม่ได้ครับ เดี๋ยวไม่ตรงแถวครับ แหะๆๆ
17 กรกฎาคม 2552 23:11 น. - comment id 1015918
...คุณทิพย์โนราห์ พันดาว ไม่ได้อายกล้องหรอกครับ พอดีว่าตั้งใจมากไปหน่อยน่ะครับ อิอิ
17 กรกฎาคม 2552 23:15 น. - comment id 1015923
...คุณอนงค์นาง ผมเองก็ชอบชีวิตแบบนี้ครับ แต่บางทีโอกาสกับทางเลือก มันก็มาไม่พร้อมกันนะครับ ขอเอาใจช่วยให้วันนั้นมาถึงไวๆนะครับ
17 กรกฎาคม 2552 23:18 น. - comment id 1015927
...คุณลมแปรแขมร์เลอ ยินดีนะครับที่ทำให้ภาพเก่าๆ หวนกลับมาได้ คิดถึงแล้วก็มีความรู้สึกที่ดีครับ อยากให้เป็นเหมือนเมื่อก่อนครับ แต่คงทำไม่ได้ ขอบคุณครับที่แวะมา
17 กรกฎาคม 2552 23:25 น. - comment id 1015931
...คุณกวีน้อยเจ้าสำราญ ต้องใช้ความอดทนมากทีเดียวครับ ปวดหลัง เท้าเปื่อย เล็บหลุด นี่ล่ะครับสิ่งที่ทำให้ผมชื่นชมในความอดทนของเค้า ขอบคุณครับที่แวะมา
17 กรกฎาคม 2552 23:32 น. - comment id 1015936
...คุณแก้วประเสริฐ สวัสดีครับครู กระผมเองก็ไม่ค่อยจะมีตำราตำหรับอะไร ก็สักแต่ว่าเขียนไปเรื่อยๆ น่ะครับ รบกวนครูจริงๆ ครับ ขอบพระคุณครับสำหรับคำชี้แนะ กระผมจะหมั่นฝึกปรือและทบทวนครับ
17 กรกฎาคม 2552 23:59 น. - comment id 1015943
ไอ้อรรถรสของการทำนาเลยนะคะ เขียนได้ดีค่ะ อ่านแล้วรู้ซึ้งถึงชาวนา ที่กว่าจะได้ข้าวสักหนึ่งเมล็ดเลย
18 กรกฎาคม 2552 07:55 น. - comment id 1015982
แมหอบกล้ามาวางตรงกลางนา อีกป้ามาช่วยจัดจับมัดกล้า พอสายหน่อยเพื่อนพ้องลงท้องนา เสียงเฮฮา..ก้มปักข้าว....ชาวนานไทย.. เห็นภาพคิดถึงคนบนฟ้าเลย..
18 กรกฎาคม 2552 08:54 น. - comment id 1015993
...คุณปรางทิพย์ ถ้านึกภาพความลำบากของชาวนาล่ะก็ ผมมีบทกวีที่ศรัทธาอยู่บทหนึ่งครับ เป็นของจิตร ภูมิศักดิ์ครับ เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน ข้าวนี้นะมีรส ให้คนชิมทุกชั้นชน เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเคียวคาว จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน สายเลือดกูทั้งสิ้น ที่สูซดกำซาบฟัน... ...หงา คาราวานได้นำมาเป็นบทเพลงเพื่อชีวิต ชื่อว่า" เปิบข้าว" ครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ
18 กรกฎาคม 2552 09:16 น. - comment id 1016001
...คุณครูพิม คุณครูครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษาคุณครูครับ... สมมุตินะครับสมมุติ สมมุติผมอยากให้ข้าว ขายได้กิโลละสองร้อยบาท ชาวนาจะได้ไม่ต้องลำบาก คุณครูว่าจะเป็นไปได้มั้ยครับ ...หรือถ้าเป็นไปไม่ได้ก็ขอให้ชาวนามีอันจะกินมากกว่านี้ครับ แต่นี่ กว่าจะได้ดำนา ต้องเป็นหนี้กันเหยียบครึ่งแสนครับ แล้วทำนามาขายได้ ก็ต้องเก็บไว้ขายและเก็บไว้กินเป็นปี แล้วปีนึง ก็ทำนาได้ครั้งเดียว กลัวชาวนาจะขายนา มาอยู่ในเมือง ในเมืองก็จะมีคนแน่น และไม่มีข้าวกิน เพราะไม่มีชาวนาดำนาเลี้ยงคนในประเทศครับ ...คิดมามากแล้วครับ ตอนนี้กำลังเครียด กลัวว่ามันจะเป็นอย่างที่คิดครับ กลอนเพราะครับคุณครู ขอบคุณครับ
18 กรกฎาคม 2552 09:19 น. - comment id 1016003
ช่วยเป็นแรงใจละกัน หรือจะไปช่วยปลูกดีน๊า อิอิ
18 กรกฎาคม 2552 14:02 น. - comment id 1016011
...คุณใจปลายทาง ใช่ครับคุณอ้อม ชีวิตชาวนา เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง ลงทุนแสนแพง เหนื่อยแรงโรยรา เอาข้าวไปขาย คลายหิวชิวหา ตีค่าราคา โศกาอาดูร ...กลัวระบบนายทุนจะกลืนชีวิตชาวนาเสียเหลือเกินครับ
18 กรกฎาคม 2552 10:00 น. - comment id 1016020
...คุณกันนาเทวี มาช่วยเชียร์เป็นกำลังใจก็พอครับคุณกันนา แต่ถ้าอยากช่วยลงแรงแล้วล่ะก็ ขอให้ไปช่วยคุณเพียงพลิ้วได้เลยครับ กำลังเปิดรับสมัครอยู่ครับ กำหนดงานเดือนหน้าครับ อิอิ
18 กรกฎาคม 2552 12:24 น. - comment id 1016061
กว่าจะได้ข้าวมาแต่ละรวงเหนื่อยแสนเหนื่อย ต้อง อาศัยยฟ้า ฝน และนาข้าเคียง เหนื่อยค่ะ เป็นชาวนาที่ขายข้าวไปทั่วโลกแต่กำหนดราคาขายเองไม่ได้
19 กรกฎาคม 2552 15:50 น. - comment id 1016317
...คุณฉางน้อย ไม่เป็นไรครับฉางน้อย ดำนาไม่เคยหัวทิ่มครับ เคยแต่เมาหัวทิ่ม(บ่อ)ครับ...
19 กรกฎาคม 2552 15:59 น. - comment id 1016326
...คุณนรศิริ โห...ขอแสดงความชื่นชมแด่ลูกชายคุณนรศิรินะครับ รับรองไม่มีใครลืมลูกชายคุณนรศิริลงหรอกครับ เพราะมุ่งหวังตั้งใจขนาดนี้..อิอิ และปีนี้ต้องได้ข้าวงามอย่างแน่นอนที่สุดครับ ขอให้ลูกชายหายป่วยไวๆ ด้วยนะครับคุณนรศิริ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
20 กรกฎาคม 2552 16:48 น. - comment id 1016865
นามปากกาเอื้องคำ ครั้งแรกให้คิดถึงการไหว้สาวนาเหนือ ร่มสัก และแมกไม้ทิวดอย เมื่อเข้ามาติดตามอ่าน จึงพบว่า เอื้องคำดอกนี้ช่างส่งกลิ่นหอมเสียนี่กระไร งดงามหมดจดกับจิตวิญญาณครับ
21 กรกฎาคม 2552 15:42 น. - comment id 1017268
...คุณลำน้ำน่าน สวัสดีครับ คุณลำน้ำน่าน เอื้องคำดอกนี้เป็นเพียงดอกไม้ในราวป่าครับ ได้อาจารย์หลายท่านในบ้านหลังนี้รดน้ำใส่ปุ๋ย จึงได้ผลิดอกออกช่อขึ้นมาครับ อย่างไรคงต้องฝากตัวไว้กับคุณลำน้ำน่าน โปรดชี้แนะด้วยนะครับ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่แวะมาครับ
22 กรกฎาคม 2552 01:00 น. - comment id 1017540
ความหมายดีมากครับ เห็นภาพจัง
22 กรกฎาคม 2552 13:59 น. - comment id 1017688
...คุณแมวเหลือง เข้าหน้าฝน ก็เลยนึกครึ้มใจขึ้นมาครับ เลยเพ้อพร่ำไปตามประสาคนคิดถึงบ้านน่ะครับ ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม