แลโลก..วิโยคจิต.. ระทมติด..อนิจจัง ทุกข์ทาบ..ที่บาปชัง.. ระดมดั่ง..จะยังยล ทนทาน..กบาลทุกข์.. ยังไกลสุข..เถลิงขน กัดฟัน..ประหวั่นทน.. เพื่อชีพชนม์..ของตนตัว ได้แล..แล้วผ่าน.. ทุกเรื่องการณ์..ที่ผ่านหัว สังเวช..เป็นเหตุกลัว.. จนพันพัว..ด้วยหัวใจ เช่นมอง..แล้วหมองหม่น.. ในทุกข์จน..จะทนไหว หญิงชาย..ที่พ่ายวัย.. ชะแลไร้..แม้ใครมอง เหมือนไม้..ที่ใกล้ฝั่ง.. ต้องนิ่งนั่ง..ภวังค์หมอง บุตรบุญ..ก็ขุ่นข้อง.. จะคิดตรอง..ประคองชนม์ เดียวดาย..และหมายเมี่ยง.. จะอยู่เพียง..แค่เสี่ยงผล หมดกรรม..ที่จำทน.. จะหลุดพ้น..จากผลกรรม *************************** ลูกฉันน่ะ...เขาเป็นถึงเถ้าแก่ใหญ่เลยนะ... ฉันน่ะ...ไม่เคยคิดว่าเขาทิ้งฉันหรอกน่ะ ฉันคิดว่า...เขาคงไม่มีเวลามากกว่า... ลูกน้องเขาเยอะ...เขาก็ต้องดูแล...ใช่มะ ไหนจะครอบครัว...ลูกเต้าเขาอีกล่ะ... นิ่งไปสักพัก... ฉันน่ะ...โอ้ย....ไม่ต้องมาดูแลอะไรหรอก... เดี๋ยวก็สบายแล้ว...เดี๋ยวพ่อเขาก็มารับฉันไป อยู่ด้วยแล้ว.... นิ่ง....แล้วมองหน้าผม พ่อหนุ่ม...อย่าเอาไปเล่าให้ใครฟังนะ... เดี๋ยวลูกฉัน....เขาจะเสียหายนะ...พ่อหนุ่มนะ
KIRATI 15 ก.ค. 2552 13:15 น. - ID 127666 
1279
9
0
15 กรกฎาคม 2552 13:58 น. - comment id 1014742
คิกๆๆที่1
15 กรกฎาคม 2552 13:59 น. - comment id 1014743
ขอที่ 2 อีก คู่แข่งไปช้อปปิ้ง ยังไม่กลับ
15 กรกฎาคม 2552 13:59 น. - comment id 1014744
ที่3 เผื่อเพียงพลิ้ว
15 กรกฎาคม 2552 13:59 น. - comment id 1014745
ไม่เสียทีที่เฝ้าหน้าจอ
15 กรกฎาคม 2552 14:01 น. - comment id 1014746
อ่านเรื่องยายแล้ว เศร้าขออำภัยที่ทำบ้านเลอะ อิอิ
15 กรกฎาคม 2552 14:06 น. - comment id 1014749
นะคะ ไม่ว่าอย่างไรพ่อแม่ก็ยังห่วงลูกเสมอๆ ทั้งความรู้สึกและความเป็นอยู่เลย ป้าเจอ รู้ใจจริงๆ แล้วพี่เต้ไปไหนแหละ
15 กรกฎาคม 2552 14:11 น. - comment id 1014752
พี่เต้ ออกไปหาของกิน
15 กรกฎาคม 2552 15:07 น. - comment id 1014764
รายฟร่ะ เผลอฟาดซูชิแป๊บเดียว งาบหลายตำแหน่งเชียวนะ กลอนนี้สะท้อนอารมณ์ คนเป็นแม่ได้ดีเหลือเกิน ว่าไม่คิดหวังอะไรจากบุตร แต่ผู้เป็นบุตรเล่าใส่ใจแม่แค่ไหนนะ เฮ้อ..สังคมที่โลกลืม
15 กรกฎาคม 2552 15:48 น. - comment id 1014780
สองบ้านแระ...เหลือ แค้นฝังหุ่นอีกบ้าน....
ประกาศอย่างเป็นทางการ ที่1 คุงเฌอ.....ฮ่าๆ ที่2 ด้วย
ที่ 3 ที่ 4 ก็ใช่
15 กรกฎาคม 2552 15:54 น. - comment id 1014787
คุณเพียงฯ ขอบคุณคับ.... ตอนคุยกับยาย....ผมอึ้งเลย....เจอเรื่องสะท้อนใจระยะเผาขน...ต่อหน้าต่อตาเลย....สงสารแก ขอบคุณ นะขอรับ...คุณยาฯ....อิ่มแล้วอ่ะดิ....
เหลืออีกบ้าน...อย่ายอมแพ้...นะ...ยาไรเดอร์...ไม่ใช่...
เล่นเองขำเอง....
15 กรกฎาคม 2552 15:56 น. - comment id 1014789
ขอประทานอภัย...แก้นิดนึง...ขอรับ... ได้แล..แล้วแผ่ผ่าน.. ทุกเรื่องการณ์..ที่ผ่านหัว สังเวช..เป็นเหตุกลัว.. จนพันพัว..ด้วยหัวใจ
15 กรกฎาคม 2552 16:16 น. - comment id 1014800
-ยังคงเป็น ผลงานที่มีคุณภาพ และสอดแทรกแง่คิดได้ดีนะครับ พี่ ชมจากใจ
15 กรกฎาคม 2552 16:33 น. - comment id 1014807
ขอบคุณ...ขอรับ...ท่านน้องเทพฯ..ได้กำลังใจมากทีเดียว...น้องท่าน...
15 กรกฎาคม 2552 17:26 น. - comment id 1014825
เก่งคับผม
15 กรกฎาคม 2552 18:30 น. - comment id 1014857
แย่จริงๆ นะครับ หากมองเรื่องกรรม ก็คือกรรมของ ยายคนนั้นล่ะ แต่ลูกที่ทำกรรม กับพ่อแม่ อย่างนี้ ถ้าวันหนึ่งเกิดแก่เฒ่าขึ้นมา ลูกไม่ไยดี ก็เป็นกรรม ทันตาเห็น (ในปัจจุบันชาติ) เรื่องพวกนี้ อยู่ที่จิตสำนึกส่วนหนึ่ง และการอบรมสั่งสอนตั้งแต่เยาว์วัย อีกส่วนหนึ่ง มาร่วมให้กำลังใจครับ
16 กรกฎาคม 2552 01:40 น. - comment id 1015074
ความรักของพ่อแม่น่ะ เราคนเมืองพุทธนะคะ กตัญญูเป็นที่ตั้ง อ่านแล้ว สะท้อนใจจังค่ะ น้องชายมีความคิดเยี่ยมนะคะ
16 กรกฎาคม 2552 08:06 น. - comment id 1015094
ขอบคุณขอรับ...คุณ...วิทย์ฯ งานเขียนคุณวิทย์ฯก็เยี่ยมมาก...ขอรับ....ผมไปเยี่ยมไข้เพื่อน...ยายแก่นอนอยู่ข้างๆ....ก็เลยคุย...กับยายแก....ก็ขำบ้าง...อึ้งบ้าง...แต่เรื่องที่ว่าเนี่ย....เล่นซะผม...สะท้อนใจ...คิดไปไปเรื่อย....นะขอรับ...พี่ปรางค์
16 กรกฎาคม 2552 08:09 น. - comment id 1015095
ขอบคุณทุกเพื่อน พี่น้อง...อีกครา ขอรับ...
16 กรกฎาคม 2552 19:20 น. - comment id 1015403
อ่านที่มาแล้วเศร้านะเนี่ยะพี่ชาย เฮ้ออออออ.......เศร้าจัง หาตังค์กินหนมก่อง อิอิ ...
17 กรกฎาคม 2552 07:06 น. - comment id 1015582
อ่านแล้วคิดถึงพ่อกับแม่ค่ะ... บ่อยๆ ที่อ่านไม้ใกล้ฝั่งเพื่อเตือนใจตัวเองเสมอๆ... ไม่ทราบว่าผูใดเป็นเจ้าของบทกวีนี้ค่ะ.. พ่อแม่ก็แก่เฒ่า ............. จำจากเจ้าไม่อยู่นาน จะพบจะพ้องพาน .......... เพียงเสี้ยววารของคืนวัน ใจจริงไม่อยากจาก ......... เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนนาน ............. ย่อมร้าวรานสลายไป ขอเถิดถ้าสงสาร ............ อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ คนแก่ชะแรวัย ............... คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน ไม่รักก็ไม่ว่า ................. เพียงเมตตาช่วยอาทร ให้กินและให้นอน .......... คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ........ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องไห้ยามป่วยไข้ ......... ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ ........ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ผล .......... เติบโตจนสง่างาม ขอโทษถ้าทำผิด ............ ขอให้คิดทุกทุกยาม ใจแท้มีแต่ความ ............. หวังติดตามช่วยอวยชัย ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง............... มีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มไป ............. ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
17 กรกฎาคม 2552 07:09 น. - comment id 1015584
ดีจร้า....ฉางฉวย....เอ๊ย!!! ฉางน้อยคนสวย...
17 กรกฎาคม 2552 11:07 น. - comment id 1015626
โอ้...สุดยอดครับ คำว่าแม่...คำว่าบุพการี สะเทือนอารมณ์จริงๆ ครับ เมื่อคืนก็ดูพงษ์พัฒน์ กับบี้ อารมณ์ก็คล้ายๆ แบบนี้เลยครับ *---*
17 กรกฎาคม 2552 15:11 น. - comment id 1015744
สวัสดีค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 13:58 น. - comment id 1016779
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมทุกครั้งครับ
23 กรกฎาคม 2552 12:38 น. - comment id 1018107
หน้าส่วนตัว
ยอดเยี่ยมค่ะ
ต่อไปก็เป็นคิวของใครล่ะ
แต่เราก็ต่อคิวเหมือนกันนะ วันไหนไม่รู้ค่ะ
เพราะว่าสุดท้ายเราก็ต้องเดียวดายอยู่ดีนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
