จับปากกาเขียนกลอนตอนบ่ายๆ ตอบจดหมายสำนวนหวานอาจารย์นิ่ม อันหวานอื่นหมื่นใดเคยได้ชิม รสหวานนิ่มหวานนานเกินหวานใด ............................................ ยินมนต์เพลงฉบับสุดท้ายจดหมายรัก คิดถึงนักวันพี่ยาร่วมปราศัย แว่วเสียงเพลงหดหู่ชู้ทางใจ แสนพิไลรำพรรณในวันเยี่ยน ................................................... เมื่องไมซอร์วันนี้ฟ้าสีหมอง หน้าพี่น้องหม่นไหม้เหมื่อนไร้เพื่อน หวังหยาดหยดอัมฤทธิ์สกิดเตือน อย่าลืมเพื่อนลืมน้องชาย เมืองปลายฟ้า ................................................ Pelican วันนี้ไม่มีนิ่ม หน้าเปื้อนยิ้มใสใสไม่เห็นหน้า คงจะลืม Bogardi แล้วพี่ยา ไม่เห็นหน้าเห็นหนวดแสนปวดใจ ------------------ แล้ววันที่ฟ้าสีฟ้าก้อมาถึง ใจมันซึ้งมันซ้านสะท้านไหว เมื่อได้รับ ส.ค.ส. จากแดนไกล คือคำพรจากพี่ชายเมืองทมิฬ ........................................... ประหนึ่งหยาดน้ำค้างกระจ่างใส หยดที่ก้นบึ่งใจให้ถวิน ดังหมูดาวสุขสกาวไร้ราคิน มิตรภาพยังไม่สิ้นในวันนี้ ............................................. เพราะสายฝันพันกันขอบฟ้าไกล เลือดลูกไทยไม่เคยเศร้าหม่นหมองสี แม้ฟ้ากว้างทางไกลไร้รวี ต่างธานีก้อเหมือนอยู่ มาตุภูมิ ........................................ PS. ประสงค์จะให้บทกวี ฉายภาพแช่มชื่นของ มิตรภาพในอดีต ให้สว่างใสในดวงตา ประหนึ่งว่า มันยังกลุ่นอยู่ในใจ กิฟท์ ท่าตะโก Mysore City, India
กิฟท์. ท่าตะโก 14 ก.ค. 2552 10:19 น. - ID 127632 
1313
0
0
14 กรกฎาคม 2552 18:13 น. - comment id 1014357
......เขียนกลอนไม่เป็น เขียนเป็นแต่ลูกบิด อิอิ ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
