ร้อยจิตคอย หงอยเหงา เฝ้าลอยคอ เพียงลอยรอ ขอเรือ เพื่อคลายเหงา หลายเรือลอย คอยรับ ซับบรรเทา เลือกขึ้นเอา เหงาเศร้า เพื่อเบาคลาย หนึ่งคือเรือ เพื่อนกานต์ บ้านโคลงกลอน แล่นแรมรอน เพื่อนกลอน ผ่อนจุดหมาย จากหนักจิต ผ่อนพัก มาทักทาย หนักสลาย คลายจิต ชิดไมตรี จากหนาวน้ำ ฉ่ำแฉะ และเปียกชุ่ม สิ่งแวดรุม สุมจิต คิดหลีกหนี เหมือนคนเหงา เฝ้ารอ ขอวจี เป็นวลี ที่เพิ่ม เติมเชื้อไฟ ให้อุ่นอบ ซบแนบ แทบอิ่มอก คลายวิตก สบสุข สุดไฉน แม้หนึ่งเสียง เพียงยิน ยิ่งสุขใจ สุขพอไหว ให้สู้ อยู่อีกวัน
10 กรกฎาคม 2552 16:13 น. - comment id 1012429
ที่ 1
10 กรกฎาคม 2552 16:14 น. - comment id 1012430
พายมาไวไวเลย คนนั่งรอริมฝั่งชักเมาแระ อิอิ
10 กรกฎาคม 2552 16:17 น. - comment id 1012432
รอรถไฟขบวนสุดท้ายอยู่ค่ะ อิอิ
10 กรกฎาคม 2552 16:19 น. - comment id 1012433
ล่องลอยไปในสายชลปนไอ้น้ำ รอเรือย้ำคำรักปักให้เห็น ร้อยวลีอ่อนหวานขานเช้าเย็น ก่อนหลบเร้น..เอนกาย..ในราตรี.. บ้านกลอนอบอุ่น..รักบ้านกลอน รักผองเพื่อนบ้านกลอน..นะขอบอก..
10 กรกฎาคม 2552 16:42 น. - comment id 1012454
คุงเฌอ...ไปไหนเนี๊ยะ....อิอิ วันก่อนก็สามบ้าน...ราบเรียบ... คุงเฌอฯ...เธอขุ่นแค้น คุงยาฯ ครองที่หนึ่ง ครบครา สามเส้น เพียงเผลอผ่านเวลา กดปุ่ม เฌอฯเป็น เบอร์หนึ่งเห็น ยาฯเน้น เก็บไว้ คนเดียว เหมือนถูกเคี่ยว เฉี่ยวเนื้อ ชิวชิว เพียงหลิ่วตา ลมปลิว ฝุ่นแพ้ คุงเฌอฯมุ่งหมายซิว เบอร์หนึ่ง คืนแล โดนแน่ เกลอ "ยาแก้ ปวด" จ้า คอยดู ถึงศัตรู ผู้น่า รัก ยาฯ ขอเบอร์หนึ่ง คืนมา มั่นแม้น เพียงพลาดไป่ เพียรพา "ยา"เกริ่น ดูแคลน จำแม่น เจอ"เฌอฯ"แว้น ซิ่งแค้น เอาคืน... ขอบคุณคับ...คุงยาฯ น่าไปแข่งโอลิมปิก เน๊าะ..... ขอบคุณคับ...คุณ เพียงพลิ้ว ขอรับ....รถไฟ...ขบวนสุดท้าย...แต่เรือไม่ใช่ลำสุดท้ายนะขอรับ...อะจึ๊ย... ขอบคุณคับ...คุณครูพิม...ใช่เลยๆๆ...ผมจาเขียนแบบเนี๊ยะแหละ....ขอรับ... ขอบคุณจร้า....
10 กรกฎาคม 2552 16:49 น. - comment id 1012458
แฮ่...ๆ มารอเรือด้วยคนคับพี่น้อง ว่าจะล่องเรือหารักดูสักหน ไปไหนหนอกระผมขอไปด้วยสักคน เผื่อดวงดลค้นพบรักดูสักที
10 กรกฎาคม 2552 17:13 น. - comment id 1012475
อุ๊ยยยยยย ต๊ายยยยยยยยยย หวาย หว๊าย กรี๊ดดดดดดดดด ทำไมถึงทำกับฉ๊านด้ายยยยยยยยยยย โป้งหมดทุกคนเลยด้วย ชิ ชิ ชิ
10 กรกฎาคม 2552 17:14 น. - comment id 1012477
ฉันเหมือนลอยคอ ลอยคออยู่กลางต๊ะเล แงๆๆๆๆ แค้นฝังหุ่น
10 กรกฎาคม 2552 17:15 น. - comment id 1012478
นี่ๆๆๆ แอบมาสะกิดเจ้าบ้าน ก่อนลง ออนเอมมาบอกก่องได้ป่าวล่ะ ฮ่วย แค้นว๊อยยยยย
10 กรกฎาคม 2552 17:20 น. - comment id 1012480
เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉันไย ฉันทำอารายให้เธอเคืองขุ่น กระซิก กระซิก
10 กรกฎาคม 2552 17:47 น. - comment id 1012489
รู้สึกมีคนมาช่วยพายเรือเยอะ ระวังเรือรับน้ำหนักไม่ไหวนะคับ
10 กรกฎาคม 2552 21:10 น. - comment id 1012557
เฌอที่รัก งานนี้เขาวัดกันที่ฟามสวย สวยมาก ก็ที่1 มาก เหอ เหอ อุ้ยตายว้ายกรี๊ดดดด..ต่อไปย่ะ
10 กรกฎาคม 2552 22:24 น. - comment id 1012622
^ ^ โอเช งานนี้ยอม เพราะหล่อนสวยกว่า ชิ
10 กรกฎาคม 2552 22:55 น. - comment id 1012645
ไมวังนี้ยอมง่ายจังฟร่ะ วัยรุ่นเซ็ง อิอิ
11 กรกฎาคม 2552 04:14 น. - comment id 1012686
คือเรือใหญ่ ล่องไป ในสายน้ำ ทุกเช้าค่ำ นำสาร ผ่านอักษร ทั้งหญิงชาย บ่ายหน้า หาบ้านกลอน และเว้าวอน สอนเชิง บันเทิงใจ
11 กรกฎาคม 2552 09:00 น. - comment id 1012719
ผมคงไม่อาจไปช่วย บรรเทาหายหนาว...กายได้นะคับ อิอิ แต่ถ้าใจ ยินดีให้เสมอครับ เพื่อนรักนักกลอน อิอิ รอเรือ ก็หาเรือดีๆ นะครับ เรืออัปปาง ล่ะยุ่งเลย อิอิ
11 กรกฎาคม 2552 10:39 น. - comment id 1012764
รอยคอ..มานาน..แสนนาน.. ท่านค๊า รอยคอในน้ำรอท่าน ไม่มาสักกะที อยู่ในน้ำนานๆ หนาวนะจาบอกให้ อิอิ ขึ้นบกรอดีกว่า มาถึงเมื่อไหร่ แล้วส่งเมล์ไปบอกด้วยค่ะ จามาใหม่ อิอิ
11 กรกฎาคม 2552 23:38 น. - comment id 1013062
แวะมาเยี่ยมก่อนนอนค่ะ
12 กรกฎาคม 2552 12:04 น. - comment id 1013202
บ้านกลอน..อบอุ่นจริง ๆครับ
12 กรกฎาคม 2552 16:58 น. - comment id 1013284