...ไม่อาจลืมเธอได้ในสักวัน ไม่อาจลืมกันแม้เสี้ยววินาที ไม่อาจมีใครอื่นใดมาแทนที่ ไม่อาจมอบสี่ห้องหัวใจนี้ให้แก่ใคร ...เพราะใจดวงน้อยดวงหนึ่งนี้ เพราะได้มอบให้คนดีที่ฝันใฝ่ เพราะมอบรักมอบชีวิตมอบจิตใจ เพราะอะไรใจไม่ลืมเธอสักที... ...ทำไมนะ...ทำไม...ไม่ลืมเธอสักที...แล้วทำไม...เธอจึงลืมฉันได้ง่ายๆแบบนี้...ทำไม
Charmanao 10 ก.ค. 2552 09:48 น. - ID 127519 
1427
5
0
10 กรกฎาคม 2552 11:49 น. - comment id 1012253
เขาก็อาจไม่ลืม แต่เขาไม่แสดงออก เขาอาจเจอใครที่ถูกใจกว่า เขาอาจมีเหตุผลบางอย่างที่ไม่สามารถบอกได้ เขาอาจ....เหตุผลอีกมากมายซึ่งเราไม่ อาจรับรู้ได้ ถ้าเขาไม่บอก อยู่ที่ใจเรามากกว่า เราคงจะลืมเขาได้ใน สักวันหนึ่ง มันอาจจะใช้เวลานาน หรือแค่ เพียงไม่กี่วัน มันขึ้นอยู่ที่ใจเรามากกว่าค่ะ
10 กรกฎาคม 2552 12:38 น. - comment id 1012274
เขาอาจจะยังไม่ลืมเราก็ได้นะ คิดมากไปหรือเปล่า
10 กรกฎาคม 2552 17:01 น. - comment id 1012471
อยากลืมกลับจำ.. อยากจำก็กลับลืม..นะคนเรา.. เจ็บยิ่งจำ..ซ้ำเติมใจให้เจ็บจำ.. เอาใจช่วยให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ..
11 กรกฎาคม 2552 23:32 น. - comment id 1013058
ดีแล้วค่ะที่ไม่ลืม
12 กรกฎาคม 2552 09:02 น. - comment id 1013155
ขอบคุณมากนะคะ... คุณนิระนา คุณใจปลายทาง คุณครูพิม คุณนรศิริ.... การลืมใครสักคนมันยากเหลือเกินค่ะ...นานแล้วก็ไม่ลืมสักที...
12 กรกฎาคม 2552 10:07 น. - comment id 1013167
หนึ่งเดือนผ่านไป...แต่ใจไม่เคยลืมเธอได้เลยแม้สักเสี้ยววินาที..อยากรู้จังว่า...เธอจะคิดถึงกันบ้างไหม...สบายดีหรือเปล่า...
13 กรกฎาคม 2552 12:35 น. - comment id 1013681
ลืมไม่ได้สักที...ทรมานจัง
13 กรกฎาคม 2552 14:39 น. - comment id 1013784
ลืมไม่ลง...กับเรื่องราวของสองเรา แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมนะ..เขาลืมได้ไง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
