เจ้าพระยาคร่ำครวญหวนความหลัง น้ำตาหลั่งเสียใจอาลัยแสน กี่คืนวันสับสนทนคอยแฟน คนต่างแดนห่างไกลไม่กลับมา มองสายน้ำไหลลิ่วเป็นผิวคลื่น รักเคยชื่นลอยไปใจแทบบ้า ลืมแล้วหรือคำมั่นเราสัญญา ทุกน้ำตาอาวรณ์ก่อนจากกัน ความจริงใจคนรอเริ่มท้อถอย หลายปีคอยรักแท้กลับแปรผัน น้ำเริ่มเน่าเจ้าพระยามานานวัน เปรียบรักนั้นเริ่มเน่าเจ้าเปลี่ยนไป เสียงคลื่นสาดบรรเลงดังเพลงรัก ทุกข์โถมหนักเอ่อนองจนร้องไห้ เจ็บปวดแปลบรักร้างเจ้าห่างไกล รวดร้าวใจเจ้าพระยาท่าน้ำนนท์
9 กรกฎาคม 2552 20:51 น. - comment id 998737
8ความรักสีดำ
9 กรกฎาคม 2552 20:50 น. - comment id 999030
เศร้าแทนครับ
10 กรกฎาคม 2552 07:08 น. - comment id 1008115
คิดถึงโป๊ะข้ามฟากท่าพระจันทร์ สมัยเป็นโป๊ะไม้ ตกงานเคยไปนอนพักที่นั่น เวลาคลื่นซัด เหมือนนอนเปลเลยทีเดียวครับ
10 กรกฎาคม 2552 01:40 น. - comment id 1008383
คนอยู่ไกล ใจครวญ หวนคิดถึง คำรำพึง ถึงรัก หนักใจท้อ ทั้งเจ็บปวด รวดร้าว คราวต้องรอ นี่แหละหนอ พอรัก จักช้ำทรวง ............................................. เพราะว่าเราห่างไกลกันไงคะ ความรู้สึกนี้ หากไม่เป็นใคร ไม่รู้ซึ้งหรอกค่ะ เป็นกำลังใจ ให้นะคะ
10 กรกฎาคม 2552 13:43 น. - comment id 1012338
10 กรกฎาคม 2552 19:31 น. - comment id 1012511
รอมาตั้งหลายปี..รออีกนิดเถอะ เศร้าได้..แต่อย่านานนะ สู้ สู้ เน้อ