โอ้...ผืนป่าดงดอนจำจรจาก คราพลัดพรากจากดินและถิ่นขอน ใต้ร่มเงาแห่งนี้ที่เคยนอน แสนอาวรณ์อ่อนใจไร้เรี่ยวแรง เดินดุ่มดุ่มเที่ยวเลาะเกาะถนน กลางผู้คนมากมายสุดหน่ายแหนง สิ้นแสงสีสุริยันพลันสิ้นแรง หนทางแห่งความตายกล้ำกรายมา เจ้าพลายป่าอ่อนล้าถึงคราสิ้น น้ำตารินหลั่งล้นท่วมท้นหน้า ลมหายใจแผ่วแผ่วไร้แววตา สิ้นชีวาพลายป่าพนาไพร ถึงเวลาหรือยังร่วมรักษ์ช้าง ก่อนทุกอย่างพ้นผ่านกาลสมัย ฝูงช้างป่าสูญหายมลายไป เพื่อช้างไทยคงอยู่คู่บ้านเมือง ก่อนจะจบบทกลอนขอวอนกล่าว อย่าคิดเฝ้าสร้างชื่อให้ลือเลื่อง หมีแพนด้าหาใช่สัตว์สมบัติเมือง เห็นเป็นเรื่องสำคัญนั่นประไร หมวยแพ้นด้าร้องว่าโปรด! ข้าด้วย ขอจงช่วยส่งคืนถิ่นแผ่นดินใหญ่ เพียงแค่ส่งหมวยกลับประเทศไป เพื่อช้างไทยพัง-พลายจักได้คืน.... ................................................. เทียนหยด
4 กรกฎาคม 2552 16:46 น. - comment id 1009935
มาร่วม อนุรักษ์ช้างน้ำ เอีย ช้างไทย ด้วยคนครับ
4 กรกฎาคม 2552 21:06 น. - comment id 1010006
มาช่วยกันอนุรักษ์ช้างไทย ให้อยู่คู่บ้านเมืองไทยของเรานะคะ
4 กรกฎาคม 2552 22:23 น. - comment id 1010020
ทุกวันนี้การปุกรุกป่า ล่าสัตว์ป่า จับสัตว์ป่าไปขาย ไม่เห็นมีใคนสนใจเลยช้างไทยก็เหมือนกันออกมาเดินตามถนนมันไม่ใช่ที่ของช้างเลยแต่คนไทยเราไม่เห็นให้ความสำคัญอะไร โปรดช่วยกันช่วยเหลือสัตว์ป่าบ้านเราบ้าง (จะร่วมอนุรักษ์สัตวืป่า และป่าให้ยั่งยืน) พิทักษ์ป่าทรชน
4 กรกฎาคม 2552 22:26 น. - comment id 1010021
ถึง คุณหยดเทียน ดีใจที่คุณเห็นความสำคัญของสัตว์ป่า ไม่ใช่ช้าง เท่านั้นที่ยังต้องแก้ปัญหาแต่รวมถึงสัตว์ป่าอื่นด้วย การล่าสัตว์ป่ามนประเทศไทย ยังคงมีเรื่อยๆ เพราะกฎหมานยังไม่รุนแรงพอ แต่อย่างไร ก็ชอบกลอนที่คุณเขียน เป็นกำลังใจให้
5 กรกฎาคม 2552 11:18 น. - comment id 1010119
แสนสงสารพลายน้อยละห้อยไห้ เคยอยู่ไพรเขาก็พามาเมืองหลวง ป่าคอนกรีดแสนร้อนสะท้อนทรวง เขาไปห่วงแต่แพนด้าข้าช้ำใจ
10 กรกฎาคม 2552 22:45 น. - comment id 1012640
จริงต้องช่วยกัน