นานแล้ว..ฉันเคยเขียนบทกวีบทหนึ่ง หลายคนบอกว่าซึ้งและอบอุ่นหนักหนา ฉันภูมิใจที่ได้บรรยายความรักของฉัน..ออกมา แม้จะไม่มีใครเข้าใจว่า ฉันรักเธออย่างไร ฉัน..วันนี้..กับเธอ ไม่รู้มีความพลั้งเผลอใจที่ตรงไหน เธอเลือกจะไม่มีฉันอีกต่อไป ฉันเสียใจ แต่ไม่เคยเสียดายเวลา จึง...กลับมาอ่านบทกวีเก่า..เก่า ที่เคยบอกเล่าเรื่องราวของเราที่ผ่านมา ฉันดีใจที่ไม่ว่า..กี่เดือนปีที่เคยสัญญา ความรักของฉันไม่เคยลดคุณค่า..จากไป ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ความห่วงใย..น้ำใจ..ยังมีอยู่ใกล้ ใกล้ ฉัน..จะรักษาเส้นสัมพันธ์บางเบาเอาไว้ สืบสานตำนานเราไม่ร้างไร้ไปตามเวลา
4 กรกฎาคม 2552 10:29 น. - comment id 1009809
ตำนานเรา น่าเขียนไว้บ้างเหมือนนะคะเนี่ย แม้นจะไม่มีใครเข้าใจ
4 กรกฎาคม 2552 17:01 น. - comment id 1009940
ตำนานรัก ร้างเก่า ที่เราสร้าง มาอับปาง ร้างหลอก ณ ซอกไหน ในซอกหลืบ คืบเค้น เด่นทรวงใน ตำนานใจ ไยเจ้า จึงเฝ้าลืม มาช่วย ค้นหา ตำนานรักดอกเหมย อิอิ ตำนานเรา ให้เจอ น่ะครับ