เห็นแสงไฟหลายหลากริมถนน ตาลุกโชนเหมือนฝันช่างหรรษา เข้าร้องเพลงในผับที่ลับตา หนุ่มกายาร่างทะมึนมายืนมอง เขาหลอกล่อหวังลวงควงแล้วทิ้ง เธอกลับวิ่งเล่นไฟใจสนอง ส่งสายตายั่วเย้าเข้าประคอง แตะแต้มแก้มนวลน้องทำมองเมิน กระมิดกระเมี้ยนสักพักก็ชักเคลิ้ม ดวงตาเยิ้มใกล้หลับกลับเคอะเขิน ตัวอ่อนเปียกไร้แรงจะลุกเดิน เขาล่วงเกินเหยาะยาให้ชาไป แล้วอาสาพาทีส่งที่บ้าน เธอกลับยิ้มแย้มบานหน้าสดใส หลงคิดปลื้มลืมระวังไม่ยั้งใจ จึงยอมให้ไปส่งแต่โดยดี ยังไม่ทันลุกนั่งตั้งตัวติด เขาประชิดแนบข้างไม่ห่างหนี เธอสลบเพราะฤทธิ์ยาเสียค่าฟรี เสียครั้งนี้คือบทเรียนจงเพียรจำ เขาบอกว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ หาบริสุทธ์แน่แท้แม่คมขำ เมื่อพลั้งพลาดขลาดเขลาเจ้าต้องจำ อย่าเพลี่ยงพล้ำเช่นนี้ที่กล่าวมา
แก้วประภัสสร 3 ก.ค. 2552 16:02 น. - ID 127333 
4484
9
0
3 กรกฎาคม 2552 16:14 น. - comment id 1009501
กิ่งโศก says: ..อันใจคนยากแท้......หยั่งถึง.. .หน้าบ่งบอกใจพึง.....ว่าใช่ อาจเป็นดั่งนักบุญจึง...จิตล่อ...หลอนหลอก ประหนึ่ง.น้ำผึ้งไล้.....พิษร้าย...ล่อลวง ...ฝากเม้นอีก บท ขอรับคุณแบม กิ่งโศก says: ขอให้สนุก รื่นเริงในการกลับบ้านครั้งนี่ครับ
3 กรกฎาคม 2552 16:17 น. - comment id 1009503
ไว้ใจตัวเองก็ไม่ได้ค่ะ อิอิ
3 กรกฎาคม 2552 16:17 น. - comment id 1009504
เด็กหนอเด็ก ในผับนั้นมีแต่เสือสิงห์ ทั้งนั้น ไม่ทันเขาหรอก เสร็จแล้วต้องน้ำตาเช็ดหัวเข่า
3 กรกฎาคม 2552 16:33 น. - comment id 1009513
บ๊ะ .......พี่แบม มาทีสองกลอน เดี๋ยวปู่กิ่ง ลงสองลูกบิดทำไง อิอิ ...... เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะพี่แบม
3 กรกฎาคม 2552 17:51 น. - comment id 1009547
น่าสงสารจังเลยครับ...มลทินนี้มันลบยากจากใจจริง ๆ
3 กรกฎาคม 2552 17:52 น. - comment id 1009548
ไว้ใจยากจริงๆครับคุณแบม... เป็นผู้หญิงเสียเปรียบครับ ผมเองยังไม่ไว้ใจตัวเองเลยครับ(ดีแตกครับ)
3 กรกฎาคม 2552 20:24 น. - comment id 1009616
เห็นด้วยกับพี่เพียงพลิ้วค่ะ ตัวเองก็ไว้ใจไม่ได้ เห็นหนุ่มๆ(หล่อ) ทีไรใจก็อ่อนทุกที อิอิ
3 กรกฎาคม 2552 21:20 น. - comment id 1009638
สังคม เริ่มเข้าสู่ยุคมืดเข้าไปทุกทีเลยนะครับ ^ ^
3 กรกฎาคม 2552 21:47 น. - comment id 1009667
อืม...
3 กรกฎาคม 2552 22:15 น. - comment id 1009691
แล้วจะไว้ใจใครดีล่ะครับเนี่ย
3 กรกฎาคม 2552 23:58 น. - comment id 1009736
เคยถูกหลอกเหมือนกันค่ะ (หลอกว่า เป็นแค่เพื่อน) อิอิ..ที่ไหนได้ แต่นั้นมา ก็ไม่เชื่ออีกเลย จริงจริ๊งงงงงง
4 กรกฎาคม 2552 05:28 น. - comment id 1009757
มองพี่ในแง่ร้ายไปรึเปล่าครับ อยากไปส่งบ้านจริงๆนะครับ
4 กรกฎาคม 2552 06:42 น. - comment id 1009764
พระพุทธเจ้า ทรงตรังถึง สถานที่ที่เรียกว่า อโคจร คือ สถานที่ ที่ไม่ควรไป แต่ถ้าจำเป็น ต้องไป คงต้องใช้ความ ระมัดระวัง พอสมควร กลอนได้เนื้อหา กับอารมณ์ดีจังครับ
4 กรกฎาคม 2552 10:09 น. - comment id 1009802
อ้าว อ้าว คุงพี่แบมจ๋า เอากลยุทธจัดการหนุ่มรามาเฉลยแบบนี้ แผนแตกหมดสิพี่ อิอิ เวลาไปผับจะแปลงร่างจากยาแก้ปวด เป็งยาสลบ อิอิ
4 กรกฎาคม 2552 10:13 น. - comment id 1009805
นั่นสิครับ ว่าแต่ว่า คนพี่ นักประพันธ์กลอน นี้ ให้ผมไว้ใจได้ไหมครับ อิอิ ถ้าไว้ใจได้ แปลว่า พี่ไม่ใช่ มนุษย์ อิอิ มาแซวเล่น อ่ะครับ พี่
4 กรกฎาคม 2552 11:47 น. - comment id 1009822
แก้วประเสริฐ.
4 กรกฎาคม 2552 14:19 น. - comment id 1009897
น่าสงสารเธอคนนั้นนะคะ สังสัยผู้ชายคนนี้แม่เขาเป็นสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ผู้หญิงนะคะ น้องรักกลับบ้านหรือเปล่าหนอเข้าพรรษาทำบุญที่ไหนคะ ถ้ากลับบ้านขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
4 กรกฎาคม 2552 18:46 น. - comment id 1009972
มีข้อยกเว้น บางใคร หรือเปล่า คับ
5 กรกฎาคม 2552 11:49 น. - comment id 1010136
พระโยคีเคยสอนสุดสาครว่า แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด แต่เด็ก ผู้ชายที่โรงเรียนบอกว่า แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจตุ๊ด มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
5 กรกฎาคม 2552 16:01 น. - comment id 1010241
เป็นพฤติกรรมที่น่ากลัวครับ.. ก็คงจะต้องระวังตัวให้ดี..อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน..สำนวนไทย..ยังใช้ได้อยู่..
6 กรกฎาคม 2552 16:34 น. - comment id 1010668
อ่า....น่ากลัวนะเนี่ย
7 กรกฎาคม 2552 12:54 น. - comment id 1010995
แบมเพิ่งกลับมาจากอุบลฯ ถึงเมื่อคืนประมาณสองทุ่ม เสียดายมากค่ะ ไม่ได้อยู่จนงานแห่เทียน กลับมาพร้อมหัวใจที่อิ่ม รอยยิ้มและ ดวงตาแม่ที่มองดูลูกๆแต่ละคน เป้นสายตาที่มีความสุข เก็บภาพประทับใจทั้งหมดไว้ในเรื่องสั้นค่ะ ขอบคุณพี่ๆน้องๆ ทุกท่านที่ให้กำลังใจ "แก้วประภัสสร" เสมอ ขอบคุณมิตรภาพที่ได้รับจากบ้านหลังนี้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
