เธอเห็นฉันไหมบนฟ้า
คลาว
หากเธอเป็นดาว
อยู่บนฟากฟ้า
คงงดงามตา
พร่างฟ้าพร่าพราย
บนฟ้าหมู่ดาว
สกาวน้อยใหญ่
คงโอบเธอไว้
ด้วยใจผูกพัน
แต่ความเป็นจริง
ที่ต่างจากฝัน
ทุกเมื่อเชื่อวัน
เดินดินเรื่อยไป
เธออยู่ที่นี่
ซึ่งไม่มีใคร
ห่วงหวงใส่ใจ
เหมือนดังหมู่ดาว
เพียงความสับสน
บนทางเหน็บหนาว
ริ้วรอยความเศร้า
ยังตามเรื่อยมา
ฉันอยู่บนนี้
มองเธอเรื่อยมา
เมื่อเธอมองฟ้า
เห็นฉันไหมเธอ
ทุกครั้งเธอเจ็บ
ฉันเจ็บด้วยเสมอ
เธอรู้ไหมเธอ
ใครเฝ้าห่วงใย
หากเธอล้มลง
ท้อแท้หวั่นไหว
เจ็บจนหัวใจ
กลั่นเป็นน้ำตา
ขอเพียงยืนหยัด
เงยหน้ามองฟ้า
เธอจะรู้ว่า
ดวงดาวเบื้องฟ้า
...ดวงนี้รักเธอ...