ฟังวาจากล่าวรักสลักจิต ประกาสิทธิ์ร่ายคำลำนำหวาน เสียงสำเนียกเรียกรักยังกังวาน ดั่งวิมานวานฟ้ามาพร่าพรม ให้ฤทัยอาลัยในความรัก ไม่อาจผลักผันผ่านความขื่นขม ถึงต้องเศร้าเหงาใจไปตรอมตรม เพราะอกซมหลงคำอำบทความ กลับหลงเชื่อมิเผื่อสิ้นเยื้อรัก ดังมีดปักหักใจแตกกระสาน ไม่อาจต่อเติมฝันตลอดกาล เพราะวิญญาณขาดรักพักแรงใจ โอ้ว่าสิ่งหวานซึ้งที่ตรึงจิต กลับเป็นผิดกบฏคำนี่ไฉน ไม่เหลือสิ่งจริงรักประการใด เหมือนเหยียบใจแสร้งบอกคำลอกลวง
กวีเดินดิน 26 มิ.ย. 2552 22:49 น. - ID 127144 
1712
6
0
26 มิถุนายน 2552 23:16 น. - comment id 1005855
ภาพสวย กลอนใส ความหมายดีนะครับ
26 มิถุนายน 2552 23:38 น. - comment id 1005864
อ่านแล้วนึกถึงกลอนของท่านสุนทรภู่ค่ะ " อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ"
27 มิถุนายน 2552 08:28 น. - comment id 1005922
ชื่อกลอนเจ๋งมาก .. แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเลย ไว้พรุ่งนี้เช้า จะเข้ามาอ่าน นะ
27 มิถุนายน 2552 11:17 น. - comment id 1006014
อ่านได้ไหลลื่น ไพเราะค่ะ
27 มิถุนายน 2552 15:56 น. - comment id 1006267
ขอบคุณกิตติกานต์/อัลมิตรา/ใจปลายทาง ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณมาก สำหรับกลอนสุนทรภู่ และคำติชมของทุกคน
27 มิถุนายน 2552 16:17 น. - comment id 1006295
เป็นกำลังใจให้น๊า
27 มิถุนายน 2552 22:42 น. - comment id 1006767
หลงคำหวานพาลขบถใจ ไพเราะค่ะ แวะมาทักทาย สบายดีอยู่หรือเปล่า
28 มิถุนายน 2552 09:44 น. - comment id 1006876
นั่นสิคะ หวานเป้ฯลมขมเป็นยา
28 มิถุนายน 2552 17:02 น. - comment id 1007083
แจ้นเอง ขอบคุณที่ชมค่ะ ยังสบายอยู่ค่ะแต่โรงเรียนเปิดเลยไม่ค่อยมีเวลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
