๑ ๏ ผาดโผนโจนเผ่นเต้น....................ตื่นตน ม้าป่าวิ่งวนรน...................................เร่งลี้ แผลงศรสู่เวหน................................สุดเหนี่ยว......น้าวนอ แรงเร่งพาชีชี้...................................เช่นแม้นแรงศร ๚ ๒ ๏ อัสดรมิผ่อนร้อน...........................แรงพยศ กรากเหนี่ยวเกี้ยวกรกด...................กล่อมไว้ ม้าสลัดจะลัดลด...............................แรงผ่อน....เพลาฤๅ ลองสื่อใจใส่ไซร้...............................ส่งล้างแรงผยอง ๚ ๛
วฤก 26 มี.ค. 2545 20:52 น. - ID 12713 
1700
0
0
6 เมษายน 2545 22:32 น. - comment id 44593
อาชาไนยหนึ่งผู้ โผนพยศ ตรวนเชือกฤาอาจสะกด กื่อได้ สุดเรี่ยวสุดแรงลด เหลิงสยบ สัจจธรรมธรรมชาติไซร้ สิ่งนี้ธรรมดา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
