ฝากฝน...ถึงกาลเวลา

พลอย

สายน้ำฝนหล่นมาจากฟ้าหม่น
พร่างพรายบนแผ่นดินถิ่นอาศัย
กาลเวลาผันผ่านพลันหายไป
ไม่เหลือรอยอาลัยให้ใครจำ
แต่สายฝนเพียงหยดรดใจฉัน
คือรักอันพิสุทธิ์แสนสดใส่
กาลเวลาไม่อาจเลือนลบหายไป
มีแต่รอยอาลัยให้ใจ....จำ
ฉัน....จะเก็บทุกอย่างในวันนั้น
ฉัน....จะเก็บความฝันอันสดใส
ฉัน....จะเก็บเธอไว้ตลอด....กาล				
comments powered by Disqus
  • cool-hearted

    26 มีนาคม 2545 21:36 น. - comment id 42755

    ฮืม อดทนรอนะ เชื่อว่าเค้าจะกลับมา
  • mono

    26 มีนาคม 2545 21:48 น. - comment id 42759

    แต่ก็ขอให้ความรู้สึกนี้ส่งถึงใครคนนั้นนะจ้ะ
  • น้องเอ๋

    27 มีนาคม 2545 04:03 น. - comment id 42803

    อืมถึงไวไวนะจ๊ะจะช่วยส่งใจจ้า
  • navy_blue36

    27 มีนาคม 2545 12:26 น. - comment id 42865

    คงไม่นานจะได้ได้เจอ...........เอาจัยช่วย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน