เมื่อสิ้นหนาว เกิดรอยร้าวรักร้างระหว่างฉัน เธอมีเขาคนใหม่รู้ใจกัน จบสัมพันธ์เพื่อนใจลบไมตรี ไม่มีคำพร่ำวอนอ้อนร้องขอ หรือตัดพ้อต่อสายใยไร้ศักดิ์ศรี ก็เป็นฉันใช่ทะนงตรงมีดี มิอึงมี่คำทับถมให้ขมใจ มีอิสระเสรีใจไต่ตามฝัน ทั้งมุ่งมั่นสรรค์สร้างงานสานสิ่งใหม่ จบเกมรักจักโอบเอื้อเกื้อเด็กไทย เศร้าทำไมไร้ประโยชน์คิดโกรธเคือง เป็นสาวใสใครอิจฉามันน่าขัน ก็ตัวฉันนั้นไร้ปมข่มวางเขื่อง อารมณ์ดีมีน้ำใจให้นิตย์เนือง ไม่มากเรื่องรุกรานใครใจนักเลง.
24 มิถุนายน 2552 09:08 น. - comment id 1004577
ผ่านหน้าหนาวนานแล้วแก้วตาเอ๋ย จนล่วงเลยเข้าหน้าฝนอย่าหม่นหมอง ขอสายฝนที่โปรยปรายน้ำไหลนอง ปลูกใจของน้องนั้นให้งอกเงย ****************************************** ******************************************
24 มิถุนายน 2552 15:00 น. - comment id 1004686
จะสิ้นใดอย่างไรอย่าสิ้นหวัง เติมพลังในใจอย่าหดหาย ความรู้สึกดีดีที่กลับกลาย ให้สุดท้ายกลายเป็นรักต่อตัวเอง ............. เป็นกำลังใจให้นะคะ คิดถูกและทำดีแล้วค่ะ
24 มิถุนายน 2552 16:47 น. - comment id 1004729
ขอบคุณค่ะคุณจิ้งจอกน้อย..
24 มิถุนายน 2552 16:47 น. - comment id 1004730
ขอบคุณในกลอนที่ร่วมแจมให้กำลังใจค่ะคุณ somebody
24 มิถุนายน 2552 20:11 น. - comment id 1004814
น่าน ต้องอย่างนั้นน้องสาว สาวมั่นใจนักเลงซะอย่าง กัวราย..จิงมะ
24 มิถุนายน 2552 21:01 น. - comment id 1004854
ยังนึกถึงหน้าหนาวอีกหรอครับ อิอิ จริงอย่าง ท่านจิ้งจอกน้อยว่า นี่หน้าฝนแล้ว อ่านกลอนแล้ว เป็นสาวมั่นมะเบาเยย ไม่กลัวอกหัก รักคุด สะดุดรัก ยิ่งตอนท้าย อ่ะจึ๋ยกึ๋ย ใจนักเลง โอ้โหฯ ชักจะน่ากลัว งิงิ เอาเหอะครับ ทำแล้วสบายใจ เขาไม่รักไม่ง้อเราก็ไม่สน อืมม คิดแง่หนึ่งก็ดี แต่แง่หนึ่ง คนหนึ่งเป็นไฟ อีกคนต้องเป้นน้ำ....เน้นคนมีครอบครัว เพราะไม่มีใครยอมใคร...นี่แหละปัญหาสังคม บางทีคำว่า อภัย อาจไม่สายเกินไปจะกลับมารักกัน ข้อคิดเห้นส่วนตัว โปรดใช้วิจารณญาณในการรับฟัง งิงิ
28 มิถุนายน 2552 22:55 น. - comment id 1007328
ค่ะพี่ยาแก้ปวด
28 มิถุนายน 2552 22:56 น. - comment id 1007331
ขอบคุณค่ะคุณกวีน้อยเจ้าสำราญ