วันที่ดอกน้ำตาร่วง เบ่งบานจากในทรวงแล้วร่วงหล่น เหม่อลอยเคว้งคว้างอย่างทุรน อ้างว้างจนเหน็บหนาวสุดร้าวราน เนื่องจากต้นความรักหักลงแล้ว เหมือนกับแก้วแตกร้าวยากผสาน เหลือเพียงแต่ความหดหู่อยู่ทรมาน ของวันวานและพรุ่งนี้ที่ต้องพบ โอ้คืนนี้ดอกน้ำตา ร่วงลงมาพรั่งพรูฤๅรู้จบ ความโศกเศร้าดั่งโซ่ตรวนเมื่อทวนทบ เพราะยากลบรักซึ้งซึ้งเคยตรึงใจ ดอกน้ำตาร่วงลงอย่างช้าช้า เจ็บปวดปร่าเหลือเกินเกินทนไหว แต่ละวันแต่ละคืนสะอื้นฤทัย หลังความรักจากไปไม่หวนคืน
21 มิถุนายน 2552 07:58 น. - comment id 1003091
อ่านแล้วน่าจะเป็นวันที่น้ำตาร่วงจริงๆ กลอนได้อารมณ์มากครับ มาทักทายครับ
21 มิถุนายน 2552 09:51 น. - comment id 1003121
แวะมาอ่านบทกลอนครับ
21 มิถุนายน 2552 11:54 น. - comment id 1003205
ขอให้วันคืนแห่งน้ำตา จงร้างลาห่างไกล...ห่างไกล ให้คนที่ทุกข์ใจหม่นไหม้ กลับคืนใจ...กลับมายิ้ม... นะคะ...
21 มิถุนายน 2552 13:19 น. - comment id 1003231
ฝากน้องกบมาให้กอดอุ่นๆค่ะ สุขกับวันหยุดนะคะ ยังคิดถึงเสมอค่ะ
21 มิถุนายน 2552 13:21 น. - comment id 1003232
สวัสดีครับคุณแม่จิตร กลอนไพเราะมากครับ
21 มิถุนายน 2552 14:56 น. - comment id 1003279
สวัสดีค่ะ แม่จิตร... วันที่เสียน้ำตารักมาพราก เขาตีจากห่างเหินเกินทนไหว คล้ายต้นรักหักโค่นล้มลงไป ยากหยุดไว้...น้ำตาอย่าหลั่งริน.... จึงปล่อยให้น้ำตาร่วงมาเถิด สิ่งที่เกิด...ปรากฏสลดจินต์ บอกหัวใจเลิกคร่ำครวญหวนถวิล ปล่อยทุกอย่างจบสิ้นอย่างพินพัง... แม่จิตร สบายดีนะค่ะ หายไปนานมากเลยนะค่ะ คิดถึงเสมอ
21 มิถุนายน 2552 18:57 น. - comment id 1003370
แวะมาให้กำลังใจค่ะ...
21 มิถุนายน 2552 20:58 น. - comment id 1003418
22 มิถุนายน 2552 08:18 น. - comment id 1003523
ดอกน้ำตาร่วงหมดเมื่อไหร่ ดวงใจจะใสปิ๊ง.. สบายดีรึป่าว...
22 มิถุนายน 2552 20:22 น. - comment id 1003851
เก็บไว้ยามน้ำขาดแคลนบ้างนะค่ะ สวัสดีค่ะ คุณแม่จิตร แวะมาอ่านค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขสมหวังค่ะ