บันดาลใจจากเพลงคันทรี่ สองเพลง เพลงหนึ่ง ร้องว่า God is great, beer is good, people are crazy อีกเพลง มีเนื้อหาว่า ผู้ชายอายุเจ็ดสิบ เขียนจดหมายถึงตัวเองตอนสิบเจ็ดปี จับแพะชนแกะออกมาเป็นกลอน ดังนี้ รำพึงแผ่วแว่วมา ซุ้มยาดอง มือประคองจอกน้ำจันทน์สั่นนิดหนึ่ง เสียงผู้เฒ่าถอนหายใจคล้ายรำพึง ถอนใจยาวลึกซึ้งถึงก้นใจ ชีวิตหนึ่งเกิดมาฟรีช่างดีแสน สุราแม้นเพื่อนซื่อตรงไม่สงสัย มนุษย์เราเท่านั้นหนาบ้าเกินไป ถอนหายใจ จิบยาดองแล้วมองดาว ผ่านมาเจ็ดสิบฝนยังทนอยู่ ได้เรียนรู้ ได้กินนอนผ่านร้อนหนาว อยากเขียนร่ายบรรเลงเป็นเพลงยาว ถึงตนเองครั้งเมื่อคราวสิบเจ็ดปี ..อย่ารักใครหมดใจว่องไวนัก ใช้สมองตรองให้หนักอย่างถ้วนถี่ ให้สมองยับยั้งใจ คิดให้ดี ก่อนจะพลีหมดหัวใจให้เขาครอง และเมื่อทำการใดๆในชีวิต ให้ใช้จิตใจเข้าจับกับสมอง ปนความรักไปในงานประสานกรอง ถ้าจะมอง ดี-ไม่ดี มองที่ใจ ...เฮ้อ... ชีวิตหนึ่งเกิดมาฟรีช่างดีแสน สุราแม้นเพื่อนซื่อตรงไม่สงสัย มนุษย์เราเท่านั้นหนาบ้าเกินไป ถอนหายใจ จิบยาดองแล้วมองดาว..
17 มิถุนายน 2552 13:48 น. - comment id 1001320
แสนสงสารลุงจ๋าหน้าแดงก่ำ เพราะว่ารำยาดองสองชวดใหญ่ เสียงรำพันช้ำชอกบอกน้อยใจ ทำไงได้เพราะอกหักรักหลอกลวง มานั่งป็นเพื่อนค่ะลุงขา สักกรึ๊บ นะค่ะ
17 มิถุนายน 2552 14:10 น. - comment id 1001333
คนที่มักชอบเล่าไม่เมารัก คนนั้นมักเมาเหล้าเข้าไปใหญ่ คนที่เมายาดองถองเข้าไป คนนั้นไซร้เมาทั้งเหล้าเมาทั้งรัก
17 มิถุนายน 2552 14:29 น. - comment id 1001345
มาชนจอกเย้ยวันอันหม่นหมอง พร้อมยาดองของดีมีมากหลาย เบื่อชีวิตที่วกวนทุรนทุราย เลิกฝันร้ายโลกสวยด้วยสุรา
17 มิถุนายน 2552 14:29 น. - comment id 1001346
. .