อดีตที่ผันผ่านกาลผันเปลี่ยน เป็นบทเรียนสอนจิตคิดแก้ไข ทั้งสนุกโศกเศร้าเคล้ากันไป เก็บเอาไว้ในใจไม่ลืมเลือน แม้ล้มลุกคลุกคลานหรือหวานขม ใจระบมดั่งคมมีดมากรีดเฉือน จะลุกสู้สู้ด้วยใจไม่แชเชือน คอยย้ำเตือนดวงใจไม่แพ้มัน ความเป็นจริงสิ่งปวดร้าวจงก้าวใหม่ สร้างชีวิตที่สดใสไปสู่ฝัน อุปสรรคนานาสารพัน จงฝ่าฝันให้ไปถึง "ปลายทาง"
17 มิถุนายน 2552 23:33 น. - comment id 1001588
เหอะๆๆๆ เอากลอนเก่าๆที่เเต่งสมัยมัธยม มาลง เเต่พอมาเรียนคณะวิทย์ เจอเเต่คำนวณ cal math stat physic chem ลืมหมดเลย ยังไงก็ช่วยมาเเนะนำด้วยนะครับ
18 มิถุนายน 2552 10:30 น. - comment id 1001652
สวัสดีงามๆยามสายเจ้า คุณ สี่ศอกบรรทม วันนี้ผู้ สว.(สูงวัย)หลงเข้ามา เพราะชื่อแปลกดี ได้อ่านกลอนแล้ว เยี่ยม เจ้า แม่นแล้วเจ้า ชีวิตมันต้องสู้ๆๆๆ เอ้าเป็นกำลังใจให้เนาะเจ้า ขอให้มีความสุขกับภารกิจในวันนี้นะเจ้า
18 มิถุนายน 2552 15:56 น. - comment id 1001810
อ่านแล้วคิดถึงวันเก่าๆๆจริง
18 มิถุนายน 2552 23:15 น. - comment id 1001971
ยินดีที่ได้รู้จัก สู้ ๆ ครับ ประเดี๋ยวเดียวก็เรียนจบ
20 มิถุนายน 2552 09:43 น. - comment id 1002588
พิมพ์ตก วรรคสุดท้าย จงฝ่าฝันให้ไปถึงซึ่ง "ปลายทาง"