ชะตารึเปล่า...ที่ลิขิตเรา
หัวใจอ่อนหวาน
เพราะรัก รึเปล่าที่ทำร้าย
หรือเพราะว่าใคร...ที่เคยเคียงข้าง
มองกลับมาวันนี้ ฉันไม่มีสักคน...ร่วมทาง
เก็บเกี่ยวความอ้างว้างมาเป็นเพื่อนใจ
เพราะชะตารึเปล่า
ที่ลิขิตให้เราต้องมีวันแบบนี้
หรือเพราะฉันเองที่ทำร้ายตัวเองทุกที
บอกลากับความจริงใจดีดี ของใครหลายคน
จนมาเจอกับสิ่งที่คาดหวัง
ทุ่มใจไม่ยั้ง...เพื่อฝันที่มีข้างหน้า
แต่สิ่งที่ได้กลับมีเพียงน้ำตา
กอดความรู้สึกเย็นชาของเธอเป็น เงาใจ
เพราะฉันทำผิด
หรือเพราะไม่มีสิทธิ์จะคิดรักแต่ต้น
ความรักที่ทายทักใครหลายหลายคน
กลับเลือกที่จะเว้นฉันคนนี้หนึ่งคน ให้เดียวดาย
รัก...ที่ไม่เคยสมหวัง
เป็นเพราะเราทำพัง หรือ ฟ้าไม่เข้าข้าง
รัก...ที่ใครสักคนมาร่วมทาง
เติมเต็มความอ้างว้างในจิตใจ
................................................................................
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
แต่ไม่ว่ายังไง...ฉันก็คงไม่มีวันนั้น
อยากจะตัดใจ ขอเพียงพอกับปัจจุบัน
เพียงพอกับชีวิตวัน ๆ ที่ผ่านไป