อยากให้เธอลองสัมผัส ความเงียบเหงาที่กอดรัดหัวใจอ่อนไหว ในวันที่ต้องบอกตัวเองว่าไม่มีใคร ทั้งชีวิตไม่เหลืออะไรอีกเลย หากเธอเคยเจ็บปวด น้ำตาแห่งความร้าวรวดคงไม่ถูกเมินเฉย หากวันหนึ่งเธอต้องปวดร้าวเพราะคนคุ้นเคย ฉันมั่นใจว่าวันนี้เธอคงไม่กล้าเอ่ย คำลา
24 มิถุนายน 2544 00:46 น. - comment id 3941
อ่านแล้วอยากแต่งต่อจัง เพราะดีน่ะครับ ชอบ อ่านแล้วรู้สึกน่าเห็นใจ
24 มิถุนายน 2544 11:58 น. - comment id 3946
เพราะเหมือนเดิมเลยนะ.จ๊ะ...ยังแคร์
24 มิถุนายน 2544 19:04 น. - comment id 3997
ป่วนสุ้ๆๆอิอิ ลุงป๋องจะไม่ขอเอ่ยคำลา มีแต่จาคอยให้กำลังจายอะ
24 มิถุนายน 2544 21:22 น. - comment id 4001
ขอบคุณ ภพ โคลอน ลุงกระป๋อง อิๆ เข้าเวปมะได้อ่ะลุง