นิราศ ร้างรอ ๐---------------------------------------------------นิราศร้างรอพี่สิเหน่หา เมื่อแม่สิงโศกเศร้าสุดคณา.............ยอมจากมาด้วยรักยังอาลัย คิดตัดใจเทียวนี้แน่แน่วนักพี่มิรักน้องแล้วแก้วหยุดฝัน จึ่งเดินเดียวออกมาให้จาบัลย์...........สุดจะกลั้นน้ำนองร้องออกตา ๐โอ้พี่จ๋าแม้ว่าเวลาเปลี่ยน............มิอาจเปลี่ยนฤทัยใจน้องหนา แม้วันนี้จำจากพรากออกมา............แม่จันทราคิดอยู่เหมือนคู่กัน พี่เคยกริ้วเคยกราดตวาดน้อง.................แม่เนื้อทองเพียงโศกมิโทษนั่น แม้ว่าพี่ขอพรากจากดวงจันทร์...........แม่เฟื้องฝันก็ยอม ตรอมหัวใจ ๐ เห็นกิ่งไม้โยกไหวอยู่บนหัว..............นกกระตั้วยอกเมียเขี่ยขนให้ เฝ้าคลอเคลียเมียอยู่มิรู้ไป.............นี่กระไรหนอรักปักในทรวง คิดให้เศร้าเฝ้านึกถึงกาลก่อน...........พี่เคยนอนตักเล่นน้องมิหวง พี่เคยกอดเคยเย้ากระเซ้าดวง.............พี่เคยควงแขนเกี่ยวเที่ยวทุกเย็น ๐ พอสายัญตะวันเจ้าเคลื่อนคล้อย............น้องใจลอยคอยพี่มิมีเห็น จักกี่ปีกี่ชาติเล่าที่เป็น............แม่เดือนเด่นขอหยุดทุกข์ในทรวง จะสวดมนต์ขอพรภาวนา..............ยามหลับตาภาพจักอยู่มิรู้หาย เห็นรอยรักรอยจูบอยู่มิวาย............แม้หากตายคงยากมิอาจลืม ๐ มาบัดนี้........ ................จบเถิดรอยความรัก.............ศรสักปักหักอยู่ที่ดวงนั่น กระชากออกจากทรวงดวงชีวัน............ทุกข์หมดพลันชีวาจันทร์กลับคืนดวง ฯ
กระถางดอกไม้ 8 มิ.ย. 2552 14:49 น. - ID 126592 
1479
2
0
8 มิถุนายน 2552 16:05 น. - comment id 996669
8 มิถุนายน 2552 17:07 น. - comment id 996690
ต้องขออภัยค่ะ คำมันเบิ้ลกันไม่ทราบว่าทำไม ๐------------------------นิราศร้างรอพี่สิเหน่หา เมื่อแม่สิงโศกเศร้าสุดคณา.............ยอมจากมาด้วยรักยังอาลัย คิดตัดใจเทียวนี้แน่แน่วนักพี่มิรักน้องแล้วแก้วหยุดฝัน จึ่งเดินเดี่ยวออกมาให้จาบัลย์...........สุดจะกลั้นน้ำนองร้องออกตา ๐โอ้พี่จ๋าแม้ว่าเวลาเปลี่ยน............มิอาจเปลี่ยนฤทัยใจน้องหนา แม้วันนี้จำจากพรากออกมา............แม่จันทราคิดอยู่เหมือนคู่กัน พี่เคยกริ้วเคยกราดตวาดน้อง.................แม่เนื้อทองเพียงโศกมิโทษนั่น แม้ว่าพี่ขอพรากจากดวงจันทร์...........แม่เฟื้องฝันก็ยอม ตรอมหัวใจ ๐ เห็นกิ่งไม้โยกไหวอยู่บนหัว..............นกกระตั้วยอกเมียเขี่ยขนให้ เฝ้าคลอเคลียเมียอยู่มิรู้ไป.............นี่กระไรหนอรักปักในทรวง คิดให้เศร้าเฝ้านึกถึงกาลก่อน...........พี่เคยนอนตักเล่นน้องมิหวง พี่เคยกอดเคยเย้ากระเซ้าดวง.............พี่เคยควงแขนเกี่ยวเที่ยวทุกเย็น ๐ พอสายัญตะวันเจ้าเคลื่อนคล้อย............น้องใจลอยคอยพี่มิมีเห็น จักกี่ปีกี่ชาติเล่าที่เป็น............แม่เดือนเด่นขอหยุดทุกข์ในทรวง จะสวดมนต์ขอพรภาวนา..............ยามหลับตาภาพจักอยู่มิรู้หาย เห็นรอยรักรอยจูบอยู่มิวาย............แม้หากตายคงยากมิอาจลืม ๐ มาบัดนี้........ ................จบเถิดรอยความรัก.............ศรสักปักหักอยู่ที่ดวงนั่น กระชากออกจากทรวงดวงชีวัน............ทุกข์หมดพลันชีวาจันทร์กลับคืนดวง ฯ
8 มิถุนายน 2552 17:59 น. - comment id 996727
ที่คำมันดับเบิ้ล เพราะคำมันเกิน เส้นกั้นหน้าหลัง นะครับ นิราศร้างห่างเหสิเหน่หา โศกคณาคนึงนุชสุดสงวน มาพรมรูปจูบปรางพร่างรัญจวน มาชี้ชวนชมนกกกคู่กัน มาเยี่ยมเยียน ครับ แต่งได้ละเมียด ละไม มาก ครับ
9 มิถุนายน 2552 09:14 น. - comment id 997018
ดีใจจังค่ะ ที่คุณ คนกุลา มาเยี่ยมที่นี่ นู๋ตามไปแอบอ่านกลอนพี่เพื่อมาศึกษาอยู่บ่อยๆค่ะ ขอบพระคุณค่ะ(อยากหา ไอคอนที่เป็นรูปยกมือไหว้ แบบเคารพ ค่ะ แต่ไม่มีค่ะ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
