ในราตรี เดียวดาย ใต้ผืนฟ้า ฉันหลับตา เพ้อไป ไกลกว่าฝัน ภาพความจำ ภาพของเธอ เคียงข้างกัน คงหมดแล้ว วันนี้น ที่มีเธอ อ้อมกอดอุ่น คุ้นเคย มาเลือนหาย นอนเดียวดาย กอดหมอน อ้อนวอนดาว หนีความจริง หนีความจำ ทุกเรื่องราว เมื่อไหร่จะเช้า เมื่อไหร่ที่ใจ ฉันจะลืม
7 มิถุนายน 2552 22:18 น. - comment id 996461
หนีเท่าไหร่...หัวใจก็หนีไม่พ้น กับความรู้สึกเหมือนจำนน..ว่าเธอคือคนที่ใช่ คนที่ฉันรัก...คนที่ฉันผูกพัน...คนที่ฉันฝันใจ ว่าจะเป็นคนที่คอยห่วงใยและดูแล แวะมาทักทายค่ะ
7 มิถุนายน 2552 22:58 น. - comment id 996502
ผืนแผ่นดินเคยย่างกรายหมายปกป้อง เราทั้งสองเคยเคียงคู่อยู่สุขสันต์ มาบัดนี้ไม่มีแล้วกันและกัน ท้องฟ้านั้นยังรอคอยตลอดไป ...เป็นกำลังใจให้นะคะ.....