ผ่านคืนวันวัยใสใจสุขสันต์ วิ่งเล่นกันแสนสนุกสุขหรรษา กระโดดน้ำลุยโคลนในท้องนา จัปปูปลาหากินในถิ่นตน เมื่อฝนพรำฉ่ำชื้นผืนนาชุ่ม สองมือกุมจับคันไถกลางสายฝน ลงแขกร่วมดำนากันอึงอล ชีวิตคนชาวนาพากลมเกลียว ท้องทุ่งงามขจีสีสดใส ลมพัดใบข้าวพลิ้วริ้วคลื่นเขียว ข้าวตั้งท้องป่องกลางหว่างใบเรียว หวังได้เกี่ยวดอกข้าวบานตระการตา ลมชายทุ่งพัดรื่นชื่นใจหมาย ผีเสื้อลายปีกแฉล้มแต้มเวหา แมงปอล้อลมพัดบินลัดมา คือชีวาแห่งทุ่งทองที่รองเรือง หน้าเกี่ยวแล้วท้องนาค่าไพศาล ผลผลิบานงามรวงพวงข้าวเหลือง แม้เหนื่อยยากเพียงไรไม่แค้นเคือง ได้ปลดเปลื้องทุกข์เข็ญเห็นรวงงาม ชีวิตเอยชาวนาผาสุขไหม มีบ้างใครห่วงหามาไต่ถาม เบิปข้าวอิ่มยิ้มแย้มทุกมื้อยาม คิดถึงความทุกข์ของผองชาวนา... กันนาเทวี ๘ มิถุนายน ๒๕๕๒
7 มิถุนายน 2552 17:18 น. - comment id 996251
คมเกี่ยวเกี่ยวข้าว คมนัยต์ตาสาวเกี่ยวใจ อิอิ .... เกี่ยวกันไหมเนี่ยคะ ป้ากันนาเทวี แวะมาทักทายค่ะ
7 มิถุนายน 2552 18:34 น. - comment id 996275
ถ้าไม่มีชาวนา เราก็ไม่มีข้าวกินนะคะ ต้องรักและเชิดชูชาวนากันให้มากๆ
7 มิถุนายน 2552 18:55 น. - comment id 996282
ภาสุรีย์ตามมาอ่านกลอนไพเราะเสมอค่ะ คุณกันนาเทวีเขียนได้เห็นภาพจริงๆ ชีวิตภาสุรีย์อยู่แต่เมืองหลวงเป็นส่วนใหญ่ เป็นชีวิตที่ไม่สมบูรณ์จริงๆ ยังมีอะไรอีกตั้งมากที่สดชื่นกว่าเมืองหลวงแต่ไม่เคยได้สัมผัส แวะมาอ่านกลอนไพเราะตลอดค่า...
7 มิถุนายน 2552 19:20 น. - comment id 996301
ข้าวแต่ละเม็ดมีคุณค่า พวกชาวนาหามาให้ กินอิ่มกันทุกคนไป แต่ชาวนาไม่ได้กินเอง ทำเพื่อคนอื่นแต๊ๆเนาะชาวนา
7 มิถุนายน 2552 19:35 น. - comment id 996322
ข้าว เป็นผลิตผลของชาวนา ปลา เป็นผลิตผลของธรรมชาติ แวะมาอ่านงานกลอนที่มีคุณค่า แวะมาร่วมให้กำลังชาวนา...ครับ
7 มิถุนายน 2552 20:11 น. - comment id 996334
กลอนงดงามคับ
7 มิถุนายน 2552 19:49 น. - comment id 996339
งานงาม และมากความหมาย ครับ คุณ กันนา เลยขอเอางานเก่า มาแจม ด้วย ครับ คงไม่ว่ากัน นะครับ งามบ้านนา..ท่ามทุกข์แผ่นดิน..!!! ............. ระลอกคลื่นเขียวริ้วทิวใบข้าว ลมฝนพราวทั่วฟ้าทาสีหม่น บางทุ่งทองรองเรืองเหลืองปะปน ระลอกชลริ้วริ้วทิวฝนปรอย พุ่มทิวไม้ใบหนาชายคาบ้าน คันชลธารล่องเลียบเทียบทางน้อย ต้นตาลตั้งยืนต้นเหมือนคนคอย ควันไฟลอยอ้อยอิ่งทิ้งกรุ่นควัน เมื่อบ้านนาวันใหม่เปลี่ยนไปมาก เหมือนเราจากมานานเพื่อสานฝัน ไร้กองฟางนางคอยชมลอยจันทร์ ไร้รอยควั่นคมเคียวเกี่ยวคอรวง แต่ที่ยังเตือนย้ำซ้ำซ้ำซาก คือความยากจนจริงยิ่งใหญ่หลวง หวานคำปลอบนานล้ำถ้อยคำลวง ยกว่าปวงชาวนาดังสันหลังไทย เป็นสันหลังที่อ่อนแอและผุกร่อน จึงแรมรอนร้อนเร่าเข้าเมืองใหญ่ จะมีใครรู้ทุกสิ่งพร้อมจริงใจ กล้าแก้ไขในเชิงรุกทุกข์แผ่นดิน .................. นกไฟ คนกุลา ครับ
7 มิถุนายน 2552 20:47 น. - comment id 996384
จะกินข้าวให้หมดทุกครั้ง ชาวนาจะได้รู้ว่าเรารักกระดูกสันหลังของชาติเสมอ
7 มิถุนายน 2552 21:29 น. - comment id 996412
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินหยาดรินเหงื่อ มิเคยเบื่อแม้นอึดอัดและขัดสน ราคาข้าวตกต่ำช้ำกมล ยังสู้ทนตรากตรำเพื่อทำนา ข้าวทุกเม็ดจากหยาดเหงื่อเพื่ออิ่มท้อง ไทยทั้งผองซาบซึ้งถึงคุณค่า คิดถึงคุณเม็ดข้าวและชาวนา ด้วยศรัทธามอบให้ด้วยใจจริง ครับข้าวทุกเม็ดมาด้วยความลำบากจริงๆครับ
7 มิถุนายน 2552 21:37 น. - comment id 996414
ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ ..ความลำบากยากจน ก็คงจะมีกันต่อไป จน..จนเหลือแต่กระดูกแล้วครับ
7 มิถุนายน 2552 22:01 น. - comment id 996441
ท้องทุ่งเหลืองอร่าม งดงามด้วยรวงข้าว... กว่าจะงามได้ขนาดนี้ ชาวตาเหนื่อยสายใจแทบขาด เมล็ดข้าวในจานหอมกรุ่น ทุกเม็ดคือหยาดเหงื่อ คือแรงกายแรงใจ เห็นใจชาวนา อย่าทานข้าวทิ้งขว้าง....
7 มิถุนายน 2552 22:12 น. - comment id 996453
คิดถึงคุณข้าวและชาวนาครับ
7 มิถุนายน 2552 22:19 น. - comment id 996463
หอมถึงกลิ่นเกสรจากรวงข้าว แสงแดดพราวพริ้วพวงรวงสดใน ใบเรียวยาวอ่อนช้อยริ้วลู่ไป เหมือนสายใจพัดผ่านตกสายลม มาเที่ยวท้องทุ่งที่สวยงาม
8 มิถุนายน 2552 00:12 น. - comment id 996510
อย่าลืมแบ่งปันข้าวให้เจ้าตูบด้วยนะ
8 มิถุนายน 2552 08:19 น. - comment id 996541
โชคดีค่ะที่เป็นลูกชาวนา ไม่ได้ซื้อข้าวกินค่ะ ลำบากหน่อยแต่ก็ภูมิใจค่ะ
8 มิถุนายน 2552 19:21 น. - comment id 996758
8 มิถุนายน 2552 21:10 น. - comment id 996858
..แค่ จำนำ ข้าว..ยังมีปัญหาอยู่เลยครับพี่กันนาเทวี
9 มิถุนายน 2552 00:33 น. - comment id 996975
เป็นควายงานให้การเมืองหากินไม่จบสิ้น.....
9 มิถุนายน 2552 06:21 น. - comment id 996990
ฉางน้อย เกี่ยวสิคมเคียวกะคมนัยตา ก็คงคมพอๆกันนิ สบายดีนะคะ ทั้งคนและคอม
9 มิถุนายน 2552 06:25 น. - comment id 996991
อนงค์นาง ใช่แล้วค่ะ ชาวนาคือผู้ผลิต ให้เราบริโภคตลอดมา เราอิ่มท้องได้เพราะเขานะคะ แต่เขาก็ยังลำบากโดยเฉพาะชาวนาไทย
9 มิถุนายน 2552 06:28 น. - comment id 996992
ภาสุรีย์... บางทีการอยู่ในสภาพแวดล้อม อย่างธรรมชาติ ก็ทำให้เรา มีความสุขได้ง่ายๆ ไม่ต้องอิงอาศัย วัตถุมากมายนะ
9 มิถุนายน 2552 09:59 น. - comment id 997042
สวัสดีค่ะ คิดถึงชีวิตที่เรียบง่ายและสงบสุขเช่นกันค่ะ
9 มิถุนายน 2552 10:23 น. - comment id 997058
คิดถึงคุณข้าว ต้องทานข้าวในจานให้หมดนะคะ ขอบคุณชาวนาทุกคนที่ปลูกข้าวให้เราได้กินกันค่ะพี่ป้าฯ
9 มิถุนายน 2552 10:59 น. - comment id 997082
แจ้นเองก็ไม่เคยลืมชาวนาและคุณข้าวจ้า รีบมานะลิ้นจี่จะหมดแล้ว
9 มิถุนายน 2552 11:16 น. - comment id 997102
รำลึกถึงพระคุณของชาวนาเสมอค่ะ ปล.แจ้นเอง เอาลิ้นจี่ใส่ช่องแช่แข็งไว้ได้นะ เวลาเอามาอมเหมือนกินไอศครีมเลยล่ะ...อิอิ แม้ใกล้จะหมดฤดู ฝนก็ตุนไว้เต็มตู้เรียบโร๊ย
9 มิถุนายน 2552 11:39 น. - comment id 997139
แปลกนะค่ะ ชาวนาทำนาเลี้ยงคนทั้งโลกส่งขายทั่วโลก แต่ชาวนาก็ยังจนอยู่ เขากำหนดราคาขายไม่ได้ ทำนาจนที่นาหลุดลอย ใจปลายทางก็เป็นลูกชาวนา รู้ว่าเหนื่อยมากกว่าจะได้ข้าวแต่ละกระสอบมาขายมากิน ...ชาวนาจน แต่ พ่อค้ารวย ไม่มีรัฐบาลชุดไหนช่วยได้เลย
10 มิถุนายน 2552 12:58 น. - comment id 997610
มาร่วมสำนึกในบุญคุณของชาวนาและเจ้าทุยค่ะ เจ้าทุยนี่จะขาดเสียมิได้เลย กลอนไพเราะมากค่ะ
12 มิถุนายน 2552 18:04 น. - comment id 998736
ปิดถนนข้าวไม่ได้ขายประท้วงๆๆๆ น่าสงสารจัง จำนำข้าวก็ไม่ทันเพราะข้าวเกี่ยวไม่ทัน พอเกี่ยวเสร็จเขางดจำนำ ข้าวจะเสียรีบขายให้นายทุน ขายได้รัฐกลับรับจำนำใหม่แหมมันเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร ชาวนาขายถูก นายทุนเอาไปจำนำแพงสบายไปเลย ข้าวก็ไม่ได้ปลูก อิอิ