วันไกลบ้าน ออกเดินทางมาเรียนด้วยเพียรพาก เดินออกจากบ้านเกิดจิตคิดหวั่นไหว เพื่อเข้าสู่เมืองฟ้าอมรไทย ออกเดินไปสู่รั้วเขียวเขียวกลางกรุง เป็นวันแรกที่จำพรากไปจากบ้าน คิดถึงวันวานวานที่เคยอยู่ ในวันนี้จักต้องจากหันมาดู บ้านที่อยู่มองมาข้าหวั่นใจ ด้วยถิ่นใหม่ไกลจากบ้านที่เกิด ถิ่นกำเนิดบ้านพ่อแม่ของฉัน จะไปเรียนเพียรศึกษาไม่นานวัน รอวันนั้นฉันกลับมาหาบ้านเรา นั่งคิดถึงวันแรกที่จากบ้าน น้ำตาพาลหลั่งรินลงมาได้ คิดแล้วเศร้าเราจากพ่อแม่ไป แล้วใจมันสั่นกลั่นเป็นน้ำตา ย้อนอดีตวันที่ออกจากบ้านมาเรียนในรั้วเขียวเมื่อเดือนพฤษภาคม 2538
7 มิถุนายน 2552 22:27 น. - comment id 996469
จากบ้านมาด้วยใจอันเด็ดเดี่ยว สายลมเคี่ยวหัวใจให้เข้มแข็ง ต้องพบเจอพายุปัญหาแรง ต้องแสดงให้เห็นความอดทน ทุกหยาดหมึกเขียนด้วยความมานะ อุสาหะพาเพียรต้องฝึกฝน ถึงฟ้าดับน้ำไหลเหือดสายชล เราต้องทนยิ้มสู้คู่ดวงใจ มาชื่นชมความมานะ ของคุณบอมค่ะ
7 มิถุนายน 2552 23:06 น. - comment id 996504
นั่งคิดถึงวันแรกที่จากบ้าน แสนร้าวรานหนักหนาคราไกลห่าง ทั้งพ่อแม่แก่เฒ่าเฝ้าลาร้าง เพื่อมาสู่หนทางก้าวหน้าไกล จำได้ว่าเคยจากบ้าน ตอนเข้า ม.1 เศร้ามาก น้ำตาไหล กลางคืนนอนละเมอคิดถึงบ้าน (เพื่อนที่นอนด้วยกันเล่าให้ฟัง) ยังงงเลยเป็นไปได้ขนาดนี้หรือเรา (ปล.ขอให้คุณสมหวังในเรื่องการเรียน และได้กลับไปหาคุณพ่อคุณแม่คุณพร้อมใบประกาศนียบัตรนะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ