http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song831.html บัวขาว ชีพนี้คิดดีมีสุข คิดทุกข์ได้ทุกข์ดั่งหวัง คิดให้ได้รักจีรัง ไม่คิดทั้งสิ้นทั้งนั้นปล่อยวาง ทำดีได้ดีทันที ชีพทอรัศมีสว่าง ลบเลือนลืมลาอ้างว้าง ท่ามกลางทะเลโลกย์โศกคน รักคือการให้ได้รัก จิตภักดิ์สว่างสร้างกุศล มิยึดมั่นฝันคว้างร้างตัวตน มิพักวนเวียนว่ายสายน้ำตา รักให้เป็นรักให้เย็นใสงาม นิยามมหัศจรรย์ล้ำค่า ปาฏิหารย์จิตกระจ่างดั่งดวงดารา พรายพร่างฟ้าเป็นนิรันดร์อนันตกาล....! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song831.html บัวขาว เห็นบัวขาว พราวอยู่ในบึงใหญ่ ดอกใบบุปผชาติสะอาดตา น้ำใสไหลเย็น เห็นตัวปลา ว่ายวนไปมาน่าเอ็นดู หมู่ภุมริน ฮึมบินเวียนว่อน คอยร่อนดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อนในสาคร ค่อยพาจร ห่างไปในกลางน้ำ หมู่ภุมริน ฮึมบินเวียนว่อน คอยร่อนดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อนในสาคร ค่อยพาจร ห่างไปในกลางน้ำ ค่อยพาจรห่างไป ในกลางน้ำ...
3 มิถุนายน 2552 17:43 น. - comment id 994232
มาชื่นชมผลงานค่ะพี่พุด
3 มิถุนายน 2552 19:40 น. - comment id 994257
อ่านคำงาม ชมภาพสวย ใจไหว แล้วใจว่างสงบ
3 มิถุนายน 2552 19:52 น. - comment id 994264
แวะมาอ่านงาน และชมภาพสวย ๆ ครับ
4 มิถุนายน 2552 00:41 น. - comment id 994463
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า คุณพุด แวะเข้ามาอ่านงานเพราะๆ และภาพงามๆก่อนนอนเจ้า ราตรีสวัสดิ์งามๆ ขอให้หลับฝันดีนะเจ้า
4 มิถุนายน 2552 10:57 น. - comment id 994604
ตามมาอ่านงานล่าสุดของพี่สาวค่ะ กำลังรักในห้วงพระธรรมสินะคะ อย่าไปคิดมากนะคะพี่พุด น้องเอิงเป็นห่วงนะคะ รักและเป็นกำลังใจให้พี่พุดเสมอค่ะ ภาพสวยทุกงานจริงๆ
4 มิถุนายน 2552 15:42 น. - comment id 994714
ซึ้งใจค่ะคุณครูกระดาษทราย ที่หมายมาตรขัดเกลาลูกศิษย์ สร้างเกราะแก้วกำบังภัย สร้างจิตดวงใสใจอัญมณี ให้กับเด็กๆผู้บริสุทธิ์พิสุทธิ์งาม โลกทุกวันนี้คนมองข้ามตัวเอง มองไปข้างหน้า มิใช่ค้นหาบ้านภายในอันคือ ที่ใจเราจักอาศัยได้อย่างร่มเย็นเป็นสุขค่ะ ชื่นใจที่มาเยี่ยมเรือนโบร่ำโบราณ จะพังมิพังแหล่แล้วค่ะ อยู่มานาน จนอาจจะถึงกาลจากลานิรันดร์
4 มิถุนายน 2552 15:44 น. - comment id 994715
คุณคนกุลา คืนรังให้ดีนะคะ อย่าหลงรังอีกละ
4 มิถุนายน 2552 15:48 น. - comment id 994716
น้องอรุโณทัย ที่รักยิ่ง พี่พุดฝากเพลงนี้แด่น้องค่ะ ชื่อ หนาวตัก http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song78.html หนาวตัก นันทิดา แก้วบัวสาย ทะเล งาม ยามดึกดื่น ฮึมเหมือนคลื่น หลับ แสงเดือน จับ เจิดนภา เวหา หาว นั่งเรือ น้อย เคลื่อนคล้อย ใต้แสงดาว พร่าง น้ำพราว ผ่องเพชรเกล็ด นที ดู ซิดู ใคร สอน ให้นอนหนุน ตัก ซุก ซนนัก ไม่ กลัวน้อง จะหมองศรี หนาว ตัก หนัก จิต ดรร-ชนี หาก นาวี อรุโณทัย ไม่กลับคืน ดู ซิดู ใคร สอน ให้นอนหนุน ตัก ซุก ซนนัก ไม่ กลัวน้อง จะหมองศรี หนาว ตัก หนัก จิต ดรร-ชนี หาก นาวี อรุโณทัย ไม่กลับคืน...
4 มิถุนายน 2552 16:04 น. - comment id 994723
น้องม่านดอย คิดถึงตราจำน้องไว้ในดวงจิตเลยค่ะ ค่าที่น้องให้พลังใจพี่พุดเสมอมา และ... เขียนงานนะคะจะตามอ่านค่ะ ด้วยรักมากมาย จากใจ
4 มิถุนายน 2552 16:10 น. - comment id 994725
น้องเอิง...ฝากบทเพลงนี้ พลีแด่น้องผู้เข้าใจ ถึงใจพี่พุด ผู้ได้เห็นภาพพี่พุด ได้แชทกับพี่พุด และ หวัง... รักนี้จักยาวยืนนิรันดร์ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song101.html... หยาดเพชร เปรียบ เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง หวาน ปานน้ำผึ้งเดือนห้า หยาด เพชร เกล็ดแก้ว แวว ฟ้า ร่วง มา จากฟ้า หรือไร หยาด มาแล้วอย่าช้ำโศก ปล่อย คนทั้งโลกร้องไห้ หยาด เพชร เกล็ด แก้ว ผ่อง ใส นั้นอยู่ไกล เกิน ผูก พัน แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหว หวั่น ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์ มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่ หยาด เพชร หยาดละออง ผ่องใส แม้นอยู่ใน ความ มืด มน แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหวหวั่น ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์ มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่ หยาด เพชร หยาดละออง ผ่อง ใส แม้นอยู่ใน ความ มืด มน...
4 มิถุนายน 2552 16:49 น. - comment id 994743
สวยงามครับ *---*