เดินเดียวดายในเส้นทางสายชนบท เงียบงามงดดื่มด่ำในดวงจิต แหงนมองฟ้าราวแลเห็นซึ่งชีวิต ชีพน้อยนิดหนึ่งนี้ธุลีดิน เงียบสะท้อนฉากตอนละครโลก ดั่งเงาโศกเงาเศร้ามิรู้สิ้น เมื่อพบพรากจากลาน้ำตาริน อาลัยถวิลในสายใจไปนิรันดร์ เด็ดดอกหญ้าริมทางพลางพินิจ ในนึกคิดระบัดช่อต่อสายฝัน บริสุทธิ์ใสในท่ามแสงตะวัน อย่างเงียบงันเรียบง่ายไร้มายา ฝ่าสายฝนปรนสายคล้ายยามเยาว์ ผ่านโง่เขลามากมาย ณใต้หล้า เพียงสิ่งเดียวเกี่ยวขวัญเหนือกาลเวลา คือปรารถนาสู่แดนดวง พ้นบ่วงกรรม...!
2 มิถุนายน 2552 23:49 น. - comment id 993978
แวะมาอ่านกลอนก่อนนอนครับ ราตรีสวัสดิ์ ครับ
2 มิถุนายน 2552 23:50 น. - comment id 993979
ชนบทน่าอยู่มากนะคะพี่พุด น้องมีภาระมากมาย อยากใช้ชีวิตแบบพี่ ก็ยังทำไม่ได้ ได้แต่ฝันกลางวันค่ะ ขอให้พี่พุดคนดี มีความสุขมากๆนะคะ ด้วยรัก
3 มิถุนายน 2552 05:51 น. - comment id 994004
เป็นความงดงาม สดใส..และมีความหมาย ของเช้าวันนี้เลยค่ะ.... อรุณสวัสดิ์ค่ะ...
3 มิถุนายน 2552 08:33 น. - comment id 994056
ขอให้พี่พุดมีแต่ความสุขค่ะ กลอนงามมากค่ะพี่
3 มิถุนายน 2552 11:10 น. - comment id 994105
ชนบท..พจน์ลักษณ์นั้นศักดิ์สิทธิ์ เพ่งพินิจมองดู...จะรู้ว่า.... ธรรมชาติสร้างสรรค์นั้นปัญญา งามแก่นธรรมสูงสง่า..กว่าสิ่งใด.. ด้วยชื่นชมบทกลอนอันงดงามครับ...
3 มิถุนายน 2552 12:08 น. - comment id 994116
อ่านกลอนพี่อันนี้แล้วรู้สึกเศร้าๆพิกลแฮะ อาจจะเป็นเพราะเอิงเองก็ได้ เศร้ามากๆเลยอ่ะค่ะช่วงนี้ กลอนเพราะค่ะพี่แต่เอิงเนี่ยที่เศร้า
3 มิถุนายน 2552 13:47 น. - comment id 994136
เยี่ยมมาก...
3 มิถุนายน 2552 15:23 น. - comment id 994179
เข้ามาพักสายตากับความงามค่ะพี่พุด
3 มิถุนายน 2552 16:03 น. - comment id 994189
ขอบคุณค่ะน้องเอื้ออารมณ์ อ่านกลอนพี่พุดก่อนนอน ดีแล้วค่ะ เพราะจะชวนง่วงงุนโงกเงกได้ อันนี้สั้นหน่อยค่ะ ขอให้หลับฝันดีทุกคืนนะคะ ด้วยรัก
3 มิถุนายน 2552 16:11 น. - comment id 994191
น้องอนงค์นาง คะ เส้นทางชนบทที่พี่พุดชอบเดินนั้น ดิบเดิมกว่าในรูปมากค่ะ เป็นป่าเป็นดงเชียว ภาพนั้นบางทีหายาก ที่จักตรงใจฝันของเรา นะคะ แต่ก็พยายามใกล้เคียง จริงๆพี่พุดอยาก ได้ภาพจากชนบทวิถีไทยค่ะ แต่ยังหาไม่ได้เลยค่ะ อคยถ่ายเองงามมากแต่ต้องไปลงอีกเวบถึงดึงมาได้ ไม่มีเวลาเลยค่ะ รักนะคะซึ้งนะคะ พี่พุด
3 มิถุนายน 2552 16:14 น. - comment id 994192
น้องกิตติกานต์ คะ พี่พุดปิติใจมากค่ะ ที่ทำให้เช้าชื่นของน้องมีความ สดใสสุนทรีย์ ให้ทุกวันจงเป็นวันแห่งความสุขค่ะ สำคัญที่ใจค่ะ ประคองไว้ให้ผ่องใสตลอดไปนะคะ รักน้องมากมาย
3 มิถุนายน 2552 16:19 น. - comment id 994193
น้องแจ้นเอง ..ที่รัก พี่พุดเพิ่งอ่านหนังสือเรื่อง *กุญแจกรรมฐาน*อ่าน ธรรมสวนีย์ ของหลวงปู่ฝั้น หลวงปู่มั่น.. และพระอาจารย์สายกรรมฐาน หลายท่านค่ะ เงียบงามล้ำลึกในดวงจิตมากมายค่ะ น้องรัก เวลาเราเดินในป่าดงพงไพร จะค้นพบว่าธรรมชาตินั้น พาให้จิตเราสุขสงบเสียเหลือเกิน จิตพี่พุด ชอบอยู่ในที่สงบเงียบร้างไร้ค่ะ และ.. ยังมีธรรมชาติยังมิได้ปรุงแต่ง โชคดี ที่พอมีเวลาได้พาตัวเองไปสัมผัสบ้างค่ะ รักน้องค่ะ จากใจ
3 มิถุนายน 2552 16:24 น. - comment id 994194
คุณติตรากร ดีใจที่มาเยือนเรือนดอกไม้หอม เรือนโบราณ ที่เราต่างก็อาศัยริมฝังคลองใกล้กันอิอิ พุด มีความสุขค่ะ เวลาได้พบความมหัศจรรย์ ของธรรมชาติ ที่ยังมีสร้อยโซ่เกี่ยวพันอันอย่างลึกซึ้ง อย่างพึ่งพิงพึ่งพาค่ะ พุดชอบพาตัวเองเดินดายเดียว ไปในเส้นทางแห่งความงามสงบนั้นค่ะ เวลาพุดอยู่ลำพัง เจริญสติภายในได้ ดีกว่าอยู่ในเมืองหลวงที่หาความสงบ ได้ยาก และต้องใช้พลังจิตสูงที่จะ สยบผัสสะนะคะ รักและศรัทธาผลงาน อันตราจำไว้ในดวงจิต เสมอมา ตลอดไปค่ะ ไม่เก่าไม่เกี่ยวกับกาลเวลาดอกค่ะ ระหว่างเรา ด้วยชื่นชม คารวะ
3 มิถุนายน 2552 16:33 น. - comment id 994195
น้องเอิง... จริงๆบทกลอนพี่พุด มีหลายคนกล่าวออกจะเศร้าๆ หากให้งามสงบ อันนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าเจ้าของ เบื่อหน่ายโลกภายนอก ที่ผ่านพบมาจนจบกระบวนความแล้วก็ ได้ คิดว่าดวงชีวีพี่พุด เรื่องตำนานรัก คงเกินกว่าจะ เล่าให้ฟัง ยิ่งกว่านวนิยายอีกค่ะ แต่.. อดีตคืออดีตว่าไหม ไม่ว่าเราหรือเขา ก็ต้องอยู่กับปัจจุบัน ลองคิดถึงคำนี้ให้ลึกซึ้งค่ะ เรื่องจริงคือนาทีนี้ค่ะ นาทีที่ยังมีลมหายใจ สั้นยาวเข้าออก อยู่ และไม่รู้ว่าจะจบลงตรงวันไหนค่ะ น้องรัก อย่าอาวรณ์กับสิ่งที่ลาวงผ่านเลย อย่าหวั่นไหวหวาดกลัวกับ เรื่องที่ยังไม่เกิด อันนี้สอนตัวเองด้วยค่ะ เพราะ พี่พุดก็ใช่จักบรรลุธรรม ขั้นไหนเลย เพียงจิตพี่พุดเพียรพยายามที่จักค่อย เรียนรู้ธรรม จากทุกข์ จากการเฝ้ามองโลกภายใน บ้านภายใน คือใจของพี่พุดเอง พี่พุด ห่วงเรื่องอาการป่วย แต่ใจชื่น ที่เห็นน้องยังเล่นเนตได้ค่ะ รักมากมาย
3 มิถุนายน 2552 16:39 น. - comment id 994196
น้องธาริน...ชื่อน้องแปลว่าสายน้ำ ใชไหมคะ งามนะคะ บทกลอนพี่พุดธรรมดามากค่ะ ใช้คำเรียบง่าย ตรงไปตรงมา สื่อจากใจถึงใจ คือไม่ต้องแปลค่ะ บริสุทธิ์ใสในความเป็นตัวตน คือคิดอย่างไรก็เขียนอย่างนั้น กี่ปีก็เลยดูซ้ำวนค่ะ แค่คนเรา...จะหนีตัวตนไปทำไม เราพยายามจะเขียนให้งามให้ดี เหมือนคนนั้นคนนี้ แต่ไม่ใช่กลั่นมาจากพลังจิตวิญญาณ อันเร้นลับของเรา ก็จะด้านค่ะ สรุปคือเสมือนภาพวาดค่ะ ทีพู่กัน หรือ ฝีแปรง อาติสท์เรียกทีคือ การสบัดปลายแปรงต่างกัน เส้นสายจะละเมียดละมุนละไม ต้องใช้อารมณ์ภายใน จิตอันใสงามของตัวเอง งานพี่พุด ไม่เคยคิดส่งประกวดซีไรท์ เลย เขียนได้ทุกวี่ทุกวันค่ะ ซึ้งใจที่มาเยือนเรือนชาน วิมานดิน วิมานดาว ลบหนาวใจค่ะ รักมากมาย จากใจ พี่พุดไพร พี่สาวนา
3 มิถุนายน 2552 19:33 น. - comment id 994254
เข้ามาเยี่ยมตอนเย็น หลังจาก กลับจากประชุม เมื่อเช้าเข้ามาอ่าน รอบหนึ่งแล้ว แต่ต้องรีบไป ครับ มาอ่านงานงามและภาพแสนสวยมากมาย ครับ
3 มิถุนายน 2552 22:17 น. - comment id 994397
ทั้งบทกลอน และภาพประกอบ..ชัดเจน แจ่มแจ๋วครับ..
4 มิถุนายน 2552 12:00 น. - comment id 994641
รูปก็งาม กลอนก็เพราะ สุดยอดไปเลยขอรับ ^-^