เหม่อมองจันทร์ที่ผันส่องท้องฟ้าไกล ให้อ่อนไหวใจล่องลอยค่อยเบาหวิว หากลมต้องคงล่องไปใจไหวปลิว ไหวกายพลิ้วลิ่วสู่แสงในแรงจันทร์ จันทร์ดวงกลมขมกลืนคืนเดือนหงาย เมื่อหนึ่งชายหมายคิดถึงรำพึงฝัน ด้วยความรักที่หักห้ามตามคืนวัน ที่พลักดันสู่วันเศร้าเหงาเดียวดาย จึงจำต้องมองเหม่อเพ้อห่วงหา เปรียบดวงหน้าค่าแสงจันทร์อันมุ่งหมาย สองมือคว้าไม่ลาหยุดฉุดร่างกาย ช่างเหมือนคล้ายชายขี้เหล้าเมาโซเซ หากที่เมาใช่เหล้าแต่เมาหนัก เมาดวงพักตร์ปักดวงจันทร์วันหักเห เมื่อความรักถูกหักห้ามยามพังเพ ใช่แสร้งเสโซเซซัดจัดท่าที แสงจันทร์เสิ้ยวยังเทียวเมาเฝ้าคิดถึง คืนดับหนึ่งถึงกระอักยากหักหนี ไม่อาจสิ้นวิญญาณรักปักชีวี จนใจนี้มีแต่เหงาเศร้าระบม กี่วันผ่านานเพียงใดไม่สร่างสา เหล้าโซดาไม่ช้านักเทียบรักล่ม หากเมารักยากหักห้ามความขื่นขม ร้าวระบมจมใจแค้นสุดแสนเมา
23 พฤษภาคม 2552 17:14 น. - comment id 989000
จันทร์เหงา.... ....ฉันเมา..จันทร์...
23 พฤษภาคม 2552 21:37 น. - comment id 989142
มาถามข่าวค่ะ หายไปไหนนานคะ มาถึงก็เมาเชียว เมาจันทร์เมาใจเมารัก ไม่ดีสักอย่างเลยค่ะ ไม่ต้องเมาได้ไหม ด้วยรักมากมาย
25 พฤษภาคม 2552 15:16 น. - comment id 989690
สุราแม้จะช่วยได้ไม่มาก แต่พักหนึ่งที่มันช่วยได้ก็ยังดีจริงไหมครับ