คิมหันต์ที่ผ่านพ้น กับรอย อาลัย ลมพัดฤทัยลอย ลู่คว้าง หวลมองค่ำคืนคอย เหลือที่ ใจหาย เลยผ่านทุ่งนาร้าง ช่างไร้ ชีวา ลมอุ่นมิวุ่นว้า หัวใจ อยู่กับเหงาเพียงใด หลบสู้ คิมหันต์ผ่านเหมือนไกล เกินกว่า ครอบครอง จนล่วงวสันต์รู้ ยอดชู้ ลาไกล ฝืนอำพรางซ่อนเร้น รักลา หลบอยู่กับน้ำตา ค่ำเช้า เกลื่อนกลบมิพบพา ว่าชอก ช้ำใจ หากแต่ในใจเฝ้า ขุดค้น เสาะหา คิมหันต์พรางบางรักแสนหนักหน่วง ฤดูล่วงผ่านไป...มิคลายหมอง หรือหัวใจถูกผลาญเผา...ถึงเศร้าตรอง สุดใจปองจะคว้าฝัน..วสันตฤดู ...แบบว่า
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ 22 พ.ค. 2552 21:34 น. - ID 126129 
2228
15
0
23 พฤษภาคม 2552 00:45 น. - comment id 988789
เห็นคุณเศร้าก็พลอยเศร้าไปด้วย คงไม่ช่วยให้หายเศร้าได้หรอกหนา อยากยื่นมือไปช่วยซับน้ำตา แต่กลัวว่าไม่ใช่คนที่คุณรอ
23 พฤษภาคม 2552 11:07 น. - comment id 988855
ฤดูกาลผ่าไป หัวใจต้องผ่านตาม มาอ่านบทกวีงามๆ ครับ คุณจอมปราชญ์
23 พฤษภาคม 2552 13:31 น. - comment id 988871
หวานคิมหันต์ผ่านพ้น เป็นวสันต์ ตรองไต่ใครจำนรรจ์ รักล้น มินานล่วงเหมันต์ คงแผ่ว ผวาไขว่ลมรักปล้น หมดแล้วสายใย แจมด้วยจ้ะ พี่เพียงพลิ้วเขียนไม่ค่อยเก่งอย่าว่ากันนะ แบบว่า
23 พฤษภาคม 2552 19:30 น. - comment id 988885
คิมหันต์ที่ผ่นไปมันเลวร้ายแต่หน้าฝนนี้คงขึ้นดีขึ้นค่ะ
23 พฤษภาคม 2552 11:58 น. - comment id 988897
คุณ 7 จุด เห็นคุณเศร้าก็พลอยเศร้าไปด้วย คงไม่ช่วยให้หายเศร้าได้หรอกหนา อยากยื่นมือไปช่วยซับน้ำตา แต่กลัวว่าไม่ใช่คนที่คุณรอ . . ที่ยังเศร้าเพราะใจไม่มักคุ้น เหงาเป็นทุน....พลอยใจนั้นพลันสึกหรอ หวังใจอยู่....กับเหงาเคล้าเคลียคลอ ไม่เกินรอ...จะสนิทสนมและกลมเกลียว ...ขอบคุณครับที่เป็นห่วง...แต่มันก็แค่..ชีวิตมันเศร้าอะครับ
23 พฤษภาคม 2552 12:00 น. - comment id 988900
คุณ คนกุลา ...สวัสดีวันหยุดครับ...
23 พฤษภาคม 2552 12:21 น. - comment id 988906
คุณจอมปราชญ์ฯคะ ใยไม่รีบมาตอบโคลงพระแพง เดี๋ยวน้องก็งอน ขี้มูกโป่งอีกน้า ศึกนี้พระเพื่อนสราขอหลบฉาก อิ อิ
23 พฤษภาคม 2552 12:23 น. - comment id 988908
เหงาจังค่ะ
23 พฤษภาคม 2552 12:36 น. - comment id 988910
คุณ ภาสุรีย์ คิมหันต์วารผ่านพ้น...คลายลง เร่าร้อน ยินแต่ความทุกข์ทรง.....สิ่งไว้ รินรินบ่อยคำสลดปลง.....ปวดทั่ว หัวใจ อยากเอ่ยออกปลอบให้.....ขุ่นคล้ำคลายหาย ๐ อันผืนดินใหญ่กว้าง.....สุดตา พี่เอย ใยไม่เปิดนัยนา..............เบิ่งกว้าง หัวใจเก่าชอกชา.............หาเพี่อน ยาเยียว เกรงแต่มัวเก็บข้อง.........บ่ทิ้งความหลัง ๐ มีใจดวงหนึ่งซึ้ง...........คำคม พี่เอย ใจที่บางสอาดสม.............ไป่ขึ้ง ยอมมอบหว่านรักพรม.....แทนที่ เพียงซึ่งใครคนนี้.............เอ่ยอ้าแลดู . . งามจริงคำกล่าวนี้ ซึ้งใจ ได้สดับแล้วฤทัย ชุ่มแท้ เพียงอาจแค่พรางนัย ดูเถิด แม่เอย ดูเถิดคนพ่ายแพ้ อย่าร้าง ไมตรี เพียงประคองร่างนี้ ยังกลัว จมอดีตใจขลุกมัว อยู่ช้ำ ยามฝนหล่นระรัว หนาวเหน็บ เหลือที่ ฝนหยุดก็หล่นซ้ำ ตอกย้ำ จริงเจียว ...แบบว่า
23 พฤษภาคม 2552 12:39 น. - comment id 988911
หวัดดี พระเพื่อน...อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 12:40 น. - comment id 988912
คุณ พิมพ์แก้ว ....ชีวิตก็เป็นอย่างงี้แหละครับ..แบบว่ามันเศร้า
23 พฤษภาคม 2552 12:50 น. - comment id 988915
คิมหันต์วารผ่านพ้น...คลายลง เร่าร้อน ยินแต่ความทุกข์ทรง.....สิ่งไว้ รินรินบ่อยคำสลดปลง.....ปวดทั่ว หัวใจ อยากเอ่ยออกปลอบให้.....ขุ่นคล้ำคลายหาย ****๐ อันผืนดินใหญ่กว้าง.....สุดตา พี่เอย ใยไม่เปิดนัยนา..............เบิ่งกว้าง หัวใจเก่าชอกชา.............หาเพี่อน ยาเยียว เกรงแต่มัวหมองคว้าง......บ่ทิ้งความหลัง ****๐ มีใจดวงหนึ่งซึ้ง...........คำคม พี่เอย ใจที่บางสอาดสม.............ไป่ขึ้ง ยอมมอบหว่านรักพรม.....แทนที่ เพียงซึ่งใครคนซึ้ง.............เอ่ยอ้าแลดู . . งามจริงคำกล่าวนี้ ซึ้งใจ ได้สดับแล้วฤทัย ชุ่มแท้ เพียงอาจแค่พรางนัย ดูเถิด แม่เอย ดูเถิดคนพ่ายแพ้ อย่าร้างไมตรี เพียงประคองร่างนี้ ยังกลัว จมอดีตใจขลุกมัว อยู่ช้ำ ยามฝนหล่นระรัว หนาวเหน็บ เหลือที่ ฝนหยุดก็หล่นซ้ำ ตอกย้ำจริงเจียว . . ๐ วสันต์มาช่างแฉล้ม..........ฤดีเย็น ยิ่งนา โปรยส่ายสายฝนเห็น.........ซึ่งรุ้ง ปรับแนวแน่วความเป็น.......จริงที่ แน่แท้ จิตที่หายคละคลุ้ง..............โล่งแจ้งเห็นจริง ปล. ท่านจอมปราชญ์ขา โคลงใน ข้อที่ 3 ของภีร์สุรา เพิ่งจะมาเห็นว่ามันผิดอ่ะ ลบทิ้งให้หน่อยนะคะ ภีร์สุราพลาดวรรคหน้าสุดท้ายค่ะ แก้เป็นอันนี้ที่มีดอกจันทร์ **** นะคะ
23 พฤษภาคม 2552 12:52 น. - comment id 988916
วันนี้สู้ตาย ภีร์สุราเอาแผนผังมากางเลยหล่ะค่ะ แบบว่า..ง่วงนอนด้วยอ่ะ งุงิ งุบงับ ง่วงงุน
23 พฤษภาคม 2552 13:14 น. - comment id 988926
คิมหันต์วารผ่านพ้น...คลายลง เร่าร้อน ยินแต่ความทุกข์ทรง.....สิ่งไว้ รินรินบ่อยคำสลดปลง.....ปวดทั่ว หัวใจ อยากเอ่ยออกปลอบให้.....ขุ่นคล้ำคลายหาย ****๐ อันผืนดินใหญ่กว้าง.....สุดตา พี่เอย ใยไม่เปิดนัยนา..............เบิ่งกว้าง หัวใจเก่าชอกชา.............หาเพี่อน ยาเยียว เกรงแต่มัวหมองคว้าง......บ่ทิ้งความหลัง ****๐ มีใจดวงหนึ่งซึ้ง...........คำคม พี่เอย ใจที่บางสอาดสม.............ไป่ขึ้ง ยอมมอบหว่านรักพรม.....แทนที่ เพียงซึ่งใครคนซึ้ง.............เอ่ยอ้าแลดู . . งามจริงคำกล่าวนี้ ซึ้งใจ ได้สดับแล้วฤทัย ชุ่มแท้ เพียงอาจแค่พรางนัย ดูเถิด แม่เอย ดูเถิดคนพ่ายแพ้ อย่าร้างไมตรี เพียงประคองร่างนี้ ยังกลัว จมอดีตใจขลุกมัว อยู่ช้ำ ยามฝนหล่นระรัว หนาวเหน็บ เหลือที่ ฝนหยุดก็หล่นซ้ำ ตอกย้ำจริงเจียว . . ๐ วสันต์มาช่างแฉล้ม..........ฤดีเย็น ยิ่งนา โปรยส่ายสายฝนเห็น.........ซึ่งรุ้ง ปรับแนวแน่วความเป็น.......จริงที่ แน่แท้ จิตที่หายคละคลุ้ง..............โล่งแจ้งเห็นจริง . . ใยวสันต์ช่างโหดร้าย ชายคอย ยามที่ฝนตกปรอย ยิ่งช้ำ ฝนอาจปลิดใจลอย ปลิวลู่ ตามลม จึงจิตได้หมองคล้ำ จากน้ำ คำใคร ใจนางช่างเหือดแห้ง น้ำใจ ดูเถิดนี่กระไร กลั่นแกล้ง คิมหันต์ผ่านผันไป ใจเปลียน หนอเจ้า หวังกล่าวเพียงลมแล้ง โล่งแจ้ง ห่างหาย ...อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 13:21 น. - comment id 988934
คิมหันต์วารผ่านพ้น...คลายลง เร่าร้อน ยินแต่ความทุกข์ทรง.....สิ่งไว้ รินรินบ่อยคำสลดปลง.....ปวดทั่ว หัวใจ อยากเอ่ยออกปลอบให้.....ขุ่นคล้ำคลายหาย ****๐ อันผืนดินใหญ่กว้าง.....สุดตา พี่เอย ใยไม่เปิดนัยนา..............เบิ่งกว้าง หัวใจเก่าชอกชา.............หาเพี่อน ยาเยียว เกรงแต่มัวหมองคว้าง......บ่ทิ้งความหลัง ****๐ มีใจดวงหนึ่งซึ้ง...........คำคม พี่เอย ใจที่บางสอาดสม.............ไป่ขึ้ง ยอมมอบหว่านรักพรม.....แทนที่ เพียงซึ่งใครคนซึ้ง.............เอ่ยอ้าแลดู . . งามจริงคำกล่าวนี้ ซึ้งใจ ได้สดับแล้วฤทัย ชุ่มแท้ เพียงอาจแค่พรางนัย ดูเถิด แม่เอย ดูเถิดคนพ่ายแพ้ อย่าร้างไมตรี เพียงประคองร่างนี้ ยังกลัว จมอดีตใจขลุกมัว อยู่ช้ำ ยามฝนหล่นระรัว หนาวเหน็บ เหลือที่ ฝนหยุดก็หล่นซ้ำ ตอกย้ำจริงเจียว . . ๐ วสันต์มาช่างแฉล้ม..........ฤดีเย็น ยิ่งนา โปรยส่ายสายฝนเห็น.........ซึ่งรุ้ง ปรับแนวแน่วความเป็น.......จริงที่ แน่แท้ จิตที่หายคละคลุ้ง..............โล่งแจ้งเห็นจริง ๐ มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย ปล. ท่านจอมปราชญ์ขา โคลงใน ข้อที่ 3 ของภีร์สุรา เพิ่งจะมาเห็นว่ามันผิดอ่ะ ลบทิ้งให้หน่อยนะคะ ภีร์สุราพลาดวรรคหน้าสุดท้ายค่ะ แก้เป็นอันนี้ที่มีดอกจันทร์ **** นะคะ
23 พฤษภาคม 2552 13:47 น. - comment id 988942
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู ...อิอิ..ลบให้แล้วแหละ
23 พฤษภาคม 2552 13:53 น. - comment id 988946
พี่เพียงพลิ้ว หวานคิมหันต์ผ่านพ้น เป็นวสันต์ ตรองไต่ใครจำนรรจ์ รักล้น มินานล่วงเหมันต์ คงแผ่ว ผวาไขว่ลมรักปล้น หมดแล้วสายใย . . หวานคิมหันต์ก่อนโน้น ผันแปร ประดุจรักแน่แท้ ป่วนเย้า คิมหันต์ล่วงดวงแด ก็ดิ่ง ลงจม รักช่างไม่เหลือเค้า บ่มเศร้า เหลือดี ...แบบว่า..หุหุ
23 พฤษภาคม 2552 14:05 น. - comment id 988950
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง แบบว่า ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ ไปดีก่า งอนแระ อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 14:26 น. - comment id 988954
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน ...แบบว่าชีวิตมันเศร้า
23 พฤษภาคม 2552 14:51 น. - comment id 988958
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน . . ๐ โอใจเอยช่างน้อย..........ใจนัก นาพี่ มิใช่พูดจริงนัก..................เล่นล้อ สงสารยิ่งมิพัก...................แสนห่วง ยิ่งนา มองพี่คราครวญพ้อ............นี่น้องสงสาร (จริงจริ๊งงงง) อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 15:10 น. - comment id 988960
เพราะมากค่ะ
23 พฤษภาคม 2552 15:27 น. - comment id 988963
กวีคู่นี้ฝีมือไร้เทียมทานค่ะท่านผู้ชม ปิดศึกเมื่อไหร่พระเพื่อนจะเป็นเถ้าแก่สู่ขอพระแพงให้ท่านจอมปาดนะ อิ อิ ชื่นชมความเหมาะสม ทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิของทั้งสองท่านอย่างจริงใจ ท่านจอมปาดก็สมกับเป็นบัณฑิตจากม.ดัง ทางตะวันออกเฉียงเหนือ มีงานการมั่นคง อนาคตไกล พระแพงก็สวยใส น่ารัก บาดตาบาดใจ แบบว่าเชียร์ขาดใจเลยค่ะ อิ อิ
23 พฤษภาคม 2552 15:48 น. - comment id 988969
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน . . ๐ โอใจเอยช่างน้อย..........ใจนัก นาพี่ มิใช่พูดจริงนัก..................เล่นล้อ สงสารยิ่งมิพัก...................แสนห่วง ยิ่งนา มองพี่คราครวญพ้อ............นี่น้องสงสาร (จริงจริ๊งงงง) . . ซึ้งนักเมื่อรับรู้ ความใน ถ้อยสถิตประทับใจ นี่แล้ว ถ้อยปลอบนี่เกินใคร อาจกล่าว เทียบน้อง ยังกรุ่นอยู่มิแคล้ว ผ่านพ้น ฝนฤดู ...แบบว่าอิอิ
23 พฤษภาคม 2552 15:51 น. - comment id 988971
คุณนรศิริ ...ขอบคุณแทน คุณ 7 จุด คุณภาสุรีย์ พี่เพียงพลิ้ว ที่มาต่อโคลงได้ไพเราะจับใจจริง ๆ ครับ
23 พฤษภาคม 2552 15:52 น. - comment id 988973
คุณ พระเพื่อนสรา ...แบบว่า...อิอิ..
23 พฤษภาคม 2552 15:53 น. - comment id 988974
พี่พระเพื่อนสุรา อย่าแซวพระแพงอย่างงี้สิคะ ไป่ดี... ๐ โอ..อย่าแซวอย่างนี้....ไป่ดี 555
23 พฤษภาคม 2552 15:57 น. - comment id 988975
๐ อย่าแซวน้องอย่างนี้......ไป่ดี จอมปราชญ์อาจวายชี-.......วาวาตม์ 555 ต่อแบบเล่นๆ นะคะ ไม่ตรงบังคับ เอก-โท คุณพี่อนงค์นางต่อให้อีกก็ได้ค่ะ อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 16:37 น. - comment id 988983
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน . . ๐ โอใจเอยช่างน้อย..........ใจนัก นาพี่ มิใช่พูดจริงนัก..................เล่นล้อ สงสารยิ่งมิพัก...................แสนห่วง ยิ่งนา มองพี่คราครวญพ้อ............นี่น้องสงสาร (จริงจริ๊งงงง) . . ซึ้งนักเมื่อรับรู้ ความใน ถ้อยสถิตประทับใจ นี่แล้ว ถ้อยปลอบนี่เกินใคร อาจกล่าว เทียบน้อง ยังกรุ่นอยู่มิแคล้ว ผ่านพ้น ฝนฤดู . . อันใจรักภักดิ์ที่ให้...........ควรทราบ พี่เอย มีค่านักเก็บตราบ............ชั่วฟ้า ขอเพียงพี่ดูแลรับ............หายห่วง จะกี่ฤดูกาลเวียนหล้า.......แน่น้องฤดี
23 พฤษภาคม 2552 16:59 น. - comment id 988990
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน . . ๐ โอใจเอยช่างน้อย..........ใจนัก นาพี่ มิใช่พูดจริงนัก..................เล่นล้อ สงสารยิ่งมิพัก...................แสนห่วง ยิ่งนา มองพี่คราครวญพ้อ............นี่น้องสงสาร (จริงจริ๊งงงง) . . ซึ้งนักเมื่อรับรู้ ความใน ถ้อยสถิตประทับใจ นี่แล้ว ถ้อยปลอบนี่เกินใคร อาจกล่าว เทียบน้อง ยังกรุ่นอยู่มิแคล้ว ผ่านพ้น ฝนฤดู . . อันใจรักภักดิ์ที่ให้...........ควรทราบ พี่เอย มีค่านักเก็บตราบ............ชั่วฟ้า ขอเพียงพี่ดูแลรับ............หายห่วง จะกี่ฤดูกาลเวียนหล้า.......แน่น้องฤดี . . ฤดีเอยเผยสุดซึ้ง วิญญา สุดที่จะเยียวยา จิตนี้ มันร้องเรียกอยู่นา แทบหยุด หายใจ อยากชิดอยากเซ้าซี้ ยากแท้ หยุดครวญ ...อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 17:12 น. - comment id 988997
555 มาแนวนี้ ไปไม่ถูก .. คิดก่อง
23 พฤษภาคม 2552 17:15 น. - comment id 989001
คริคริ...คิดได้ยัง..หุหุ
23 พฤษภาคม 2552 17:28 น. - comment id 989013
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน . . ๐ โอใจเอยช่างน้อย..........ใจนัก นาพี่ มิใช่พูดจริงนัก..................เล่นล้อ สงสารยิ่งมิพัก...................แสนห่วง ยิ่งนา มองพี่คราครวญพ้อ............นี่น้องสงสาร (จริงจริ๊งงงง) . . ซึ้งนักเมื่อรับรู้ ความใน ถ้อยสถิตประทับใจ นี่แล้ว ถ้อยปลอบนี่เกินใคร อาจกล่าว เทียบน้อง ยังกรุ่นอยู่มิแคล้ว ผ่านพ้น ฝนฤดู . . อันใจรักภักดิ์ที่ให้...........ควรทราบ พี่เอย มีค่านักเก็บตราบ............ชั่วฟ้า ขอเพียงพี่ดูแลรับ............หายห่วง จะกี่ฤดูกาลเวียนหล้า.......แน่น้องฤดี . . ฤดีเอยเผยสุดซึ้ง วิญญา สุดที่จะเยียวยา จิตนี้ มันร้องเรียกอยู่นา แทบหยุด หายใจ อยากชิดอยากเซ้าซี้ ยากแท้หยุดครวญ . . มิชอบคนจู่จี้........................รำพัน มาบ่นลนจำนรรจ์..................เบื่อรั้ง นิดนิดหน่อยพอยัง................ฟังอยู่ นาพี่ มากพร่ำหลากหลายครั้ง.......นั่งบึ้งรำคาญ กร๊ากกกๆๆๆ
23 พฤษภาคม 2552 19:10 น. - comment id 989036
มิคิดจักล่อปล้น.........ใจใคร นะนา มิใช่มาหวานปลาย.........ส่ายลิ้น พจน์บ่ห่วงใดใด.............เพราะแน่ แท้เทียว ฤดีแน่แลรักสิ้น............ที่ห้วงหฤทัย . . ฤดีใดหรือรักสิ้น เจ้าเอย ใช่ที่กำลังเผย บ่เจ้า ใฉนจึงหว่านคำเปรย ปล่อยพี่ หลงเล่า หวับอาบรักชุ่มเคล้า ท่วมท้น ฝนฤดู . . ๐ มิภิเปรยเอ่ยอ้า...........เชื่อคำ ของน้อง ก็เร่งเชิญเดินถลำ...........ห่วงไห้ เชิญเถิดอยู่เพียงจำ.........ทุกข์แย่ เชิญพี่ บอกไม่ฟังคิดไร้.............เชื่อซึ้งใจนาง . . บอบบางใจเช่นนี้ เล่าใคร สงสาร ครวญคร่ำย่ำฤทัย อ่อนล้า สาวสาวไม่ใส่ใจ จะกล่อม ใจสลาย ไม่อาจยืนมองฟ้า ข่มหน้า มองดิน . . ๐ โอใจเอยช่างน้อย..........ใจนัก นาพี่ มิใช่พูดจริงนัก..................เล่นล้อ สงสารยิ่งมิพัก...................แสนห่วง ยิ่งนา มองพี่คราครวญพ้อ............นี่น้องสงสาร (จริงจริ๊งงงง) . . ซึ้งนักเมื่อรับรู้ ความใน ถ้อยสถิตประทับใจ นี่แล้ว ถ้อยปลอบนี่เกินใคร อาจกล่าว เทียบน้อง ยังกรุ่นอยู่มิแคล้ว ผ่านพ้น ฝนฤดู . . อันใจรักภักดิ์ที่ให้...........ควรทราบ พี่เอย มีค่านักเก็บตราบ............ชั่วฟ้า ขอเพียงพี่ดูแลรับ............หายห่วง จะกี่ฤดูกาลเวียนหล้า.......แน่น้องฤดี . . ฤดีเอยเผยสุดซึ้ง วิญญา สุดที่จะเยียวยา จิตนี้ มันร้องเรียกอยู่นา แทบหยุด หายใจ อยากชิดอยากเซ้าซี้ ยากแท้หยุดครวญ . . มิชอบคนจู่จี้........................รำพัน มาบ่นลนจำนรรจ์..................เบื่อรั้ง นิดนิดหน่อยพอยัง................ฟังอยู่ นาพี่ มากพร่ำหลากหลายครั้ง.......นั่งบึ้งรำคาญ . . ห้ามไฉนใจอยากคล้อง รำพัน ยากสิพรากจอมขวัญ จากร้าง ทนบ่นนิดไม่คัน เท่ามด กัดนา แต่หากเบื่อลาร้าง นี่แท้ คงตรม.. ...อิอิ
23 พฤษภาคม 2552 19:28 น. - comment id 989039
การแต่งโคลงมีข้อบังคับสระคุณจอมปราชญ์ สามารถแต่งได้เพราะมากค่ะ
23 พฤษภาคม 2552 21:33 น. - comment id 989136
คุณ ภัทราภา ..ขอบคุณนะที่ชมผม...ชมคุณภาสุรีย์ด้วยละกัน..อิอิ..มาวววว
23 พฤษภาคม 2552 21:34 น. - comment id 989140
คุณกวีเดินดิน ..อ้าว..ตกลงเป็นผู้หญิงเหรอครับ..เข้าใจผิดว่าเป็นผู้ชายตั้งนาน.. ..แบบว่า
23 พฤษภาคม 2552 22:27 น. - comment id 989167
สวัสดีวันเสาร์ค่ะคูณจอมปราชญ์ฯ ทานข้าวด้วยความอร่อยนะคะ
24 พฤษภาคม 2552 07:24 น. - comment id 989225
เคยได้ยินเพลงขึ้นต้นด้วยคำว่า เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป ไม่ทราบว่าไปเลียนมาหรือเปล่า... แบบว่า ....สงสัยจะรุ่นนั้นอะนะ หรือไม่ก็ติดใจรุ่นนั้นอะ...รึไง
24 พฤษภาคม 2552 08:25 น. - comment id 989238
เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป - สุชาติ ชวางกูร เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป ผ่านไป พร้อมใบไม้บาง ร่วงลงพริ้ว ปลิวลู่ลงทาง ดูใบไม้วาง อ้างว้าง เอกา เหมือน..รักที่จากฉันไป จากไป เหลีอไว้แต่น้ำตา หลั่งรินไหล ท่วมใจท่วมขอบฟ้า ดังไฟ รักพา ฤทัย แหลกราน ** เพียง หวังไขว่คว้า ข้าเหลือแค่อาลัย สุดจะเอ่ย บอกใคร ยั้งใจ มิให้ หลงน้ำคำ *** เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย อย่าเลย ฉันกลัว บอบช้ำ อย่าตอกย้ำ ในความทรงจำ โอ้เหมันต์ อย่าผ่าน มาเลย
24 พฤษภาคม 2552 11:48 น. - comment id 989306
คุณ ญามี่ ..อาหารน่าทานจัง
24 พฤษภาคม 2552 11:51 น. - comment id 989307
คุณ . ...แบบว่าพอดีไปอ่านกระทู้ของคุณ เพลงดาวดิน...เลยแอบเข้าไปดู..ก็จะเอ๋..กลอนของตัวเอง..อิอิ..ชื่อคล้าย ๆ นี่แหละครับ..ก็เลยเป็นแรงบันดาลใจ..เป็นคิมหันต์ที่ผ่านพ้นไปอะคับ.หุหุ
24 พฤษภาคม 2552 11:53 น. - comment id 989312
คุณ 7 จุด ...สักหน่อยอาจจะเป็น..วสันต์ที่ผ่านพ้นไปอะครับ..ทนฟังหน่อยนะ..คริคริ
24 พฤษภาคม 2552 14:42 น. - comment id 989358
ยอมแพ้นะคะ รออ่านกลอนใหม่นะคะ
24 พฤษภาคม 2552 16:54 น. - comment id 989378
คุณ ภาสุรีย์ ...อ้าว..งั้นผมก็เป็นมารสิ...ผมขอยอมแพ้ดีกว่า..หุหุ
24 พฤษภาคม 2552 17:36 น. - comment id 989411
อ่านทั้งคอมเม้นโคลงเครงเลยคะ..เก่งกันจริงๆๆยอมแพ้คะ
24 พฤษภาคม 2552 18:04 น. - comment id 989425
คุณ พิมญดา ..อ้าว..เพิ่มวิทยายุทธจอมมารให้ผมอีกหละ..คริคริ
24 พฤษภาคม 2552 19:33 น. - comment id 989435
คิมหันต์เลยผ่านพ้น......จากไกล หากแต่ดวงหทัย............ร่ำร้อง ขอเพียงรักฝังใจ............เนาสู่ อกเอย เคยอุ่นไอพี่น้อง............สุขแม้นแดนสรวง...ฯ แม้คิมหันต์..จะผ่านไป...หากหัวใจไม่เลือนลา...แบบว่า......อยากเข้ามาแจมอ่ะนะ...
24 พฤษภาคม 2552 20:27 น. - comment id 989477
คิมหันต์เลยผ่านพ้น......จากไกล หากแต่ดวงหทัย............ร่ำร้อง ขอเพียงรักฝังใจ............เนาสู่ อกเอย เคยอุ่นไอพี่น้อง............สุขแม้นแดนสรวง...ฯ . . แน่นักรักไม่คว้าง กลางนา ด้วยจิตยังตรึงตรา อยู่ย้ำ เลยผ่านแค่เวลา หาใช่ สัมพันธ์ ถึงก่อนเคยชอกช้ำ ปลอบนี้ คลายลง ..แบบว่า..ขอบคุณครับคุณราชิกาที่มาปลอบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
