รักล่ม..ดุจนาวา...

DaRk_LoRd

วันเดือนปี..หมุนเปลี่ยน..ตามเวลา..		
ผ่านภาคหน้า..จึงโหยหา..ความหวั่นไหว..	
วันและคืน..ไม่จีรัง..ทุกครั้งไป..		
จิตฝักใฝ่..ค้นหารัก..ตลอดมา..		
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
มองดวงเดือน..เลื่อนลอยใน..นภากาศ..
เคยแอบวาด..ความฝัน..อันล้ำค่า..
อาจเจนจบ..พบรัก..ในสักครา..
ใจส่วนลึก..ยังหวังว่า..สมฤทัย..
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
แต่ความจริง..ใยปวดร้าว..เกินกำหนด..
สุดรันทด..ใจหม่นหมอง..รักหม่นไหม้..
เจอรักแล้ว..ข้าจึงรัก..จนหมดใจ..
เหตุไฉน..ผลตอบแทน..สุดระทม..
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ดั่งนาวา..ลำน้อยน้อย..ลอยสินธุ..
คงไม่ลุ..ล่วงแม่น้ำ..ยามคลื่นถม..
กระแสรัก..คงทำข้า..ให้สิ้นลม..
คงต้องล่ม..เหมือนกับเจ้า..แน่แท้เอย..
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-				
comments powered by Disqus
  • เรียกผมสมชาย

    21 พฤษภาคม 2552 17:41 น. - comment id 988157

    ความจริงไม่ใช่สิ่งที่ปวดร้าว...แต่การไม่ยอมรับว่ามันจริง...ปวดร้าวกว่าครับ
  • วชรกานท์

    21 พฤษภาคม 2552 15:49 น. - comment id 988185

    ประเดมคนแรก21.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน