อนิจฺจา วต สงฺขารา ธรรมดา ธรรมชาติ มิผัดผ่อน ถึงเวลา ก็ไป ให้สังวร อนุสรณ์ แทนตัว เพียงชั่วดี ทำการงาน หาได้ ใช้เพียงอยู่ ทุกคนรู้ แก่ใจ ไม่อาจหนี แต่ก็ทำ ลืมเลือน ผ่านเดือนปี ดังชีวี จะอยู่ คู่โลกา บ้างโกงกิน สินทรัพย์ รับของเถื่อน บ้างปล้นเรือน ช่วงชิง วิ่งราวฆ่า บ้างฉ้อราษฎร์ บังหลวง ลวงสัญญา บ้างหลอกว่า ยืมใช้ ไม่ใช้คืน อนิจจา มนุษย์ สุดอนาถ คิดขายชาติ แผ่นดิน สินดาษดื่น มิรู้จัก ความจริง สิ่งไม่ยืน จะได้ดื่น กี่ครา ลืมตามอง ทั้งแก่งแย่ง แข่งขัน ประชันท้า จนรบรา ฆ่าฟัน ประหารผอง หมู่มนุษย์ สุดช้ำ น้ำตานอง เลือดไหลนอง อาฆาต อนาถจริง อนิจฺจา วต สงฺขารา บ่งบอกว่า สังขาร นั้นไม่นิ่ง จะต้องแปร เปลี่ยนไป ให้ประวิง สรรพสิ่ง เราท่าน นั้นมลาย บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๒
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 17 พ.ค. 2552 06:12 น. - ID 125956 
1221
3
0
18 พฤษภาคม 2552 09:21 น. - comment id 985534
ปลงแล้วไป่จ้า
17 พฤษภาคม 2552 09:18 น. - comment id 986152
สรรพสิ่งในโลก มีเริ่มต้น ท่ามกลาง และบั้นปลาย เก่าไป ใหม่มา หมุนเวียนไปเรื่อย อนิจจัง ทุขขัง อนัตตาค่ะ สาธุ
17 พฤษภาคม 2552 12:44 น. - comment id 986234
จริงแท้แน่นอนค่ะ ปลายทางอยู่ที่เดียวกัน
18 พฤษภาคม 2552 16:36 น. - comment id 986854
อนิจฺจา วต สงฺขารา ฟังบทสวดนี้ทีไร ทำให้ปลงค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
