น้ำตาร่วงหล่นบนพื้น ฉันยื่นนิ่งนับดับเคลื่อนไหว ทุกทุกหยดน้ำตาแห่งอาลัย ทุกทุกความอ่อนไหวที่ใจเป็น น้ำตาร่วงหล่นบนพื้น ฉันยืนนิ่งนับดับแสงเห็น ยืนหลับตาแต่ปิดใจไยยากเย็น ช่างยากเข็ญเพราะฉันเห็นแต่หน้าเธอ
12 พฤษภาคม 2552 23:55 น. - comment id 983476
เข้ามาอ่าน ...และ... ขอเป็นแรงใจให้สมหวังครับ
13 พฤษภาคม 2552 00:11 น. - comment id 983481
แวะมาให้กำลังใจนะคะ
13 พฤษภาคม 2552 09:09 น. - comment id 983567
น้ำตาร่วงถึงใครใยหมองหม่น คิดถึงคนลาร้างเลือนหรือไงหนอ มาใกล้พี่จะช่วยซํบน้ำตาคลอ เพียงแต่ขอน้องชายพี่..อย่าเสียใจ เขาไปดีมีใหม่ให้ส่งเสริม เขาไปเริ่มทางรักอย่าหวั่นไหว หากรักเขาอย่ามัวเอาแต่เศร้าใจ หยุดอาลัยแล้วมายิ้ม..อิ่มบทกลอน ว่าไงค่ะ..ตกลงว่าจะลืมหรือจะให้พี่ซับน้ำตาเอาไปรดหลังคาบ้านดีเพราะตอนนี้อากาศมานร้อน5555555+
13 พฤษภาคม 2552 13:57 น. - comment id 983690
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คุณเอื้ออารมณ์... คุณอนงค์นาง.... คุณพี่พิมญดา...ดีใจจังเลย
13 พฤษภาคม 2552 21:28 น. - comment id 984103
จงอย่าได้ทดท้อ......สิ่งใด...เลยนา คราเจ็บจงจำให้......มั่นแท้ จงก้าวต่อย่ำไป.....เดินด่ำ เชิดคอ จงหยิ่งผยองแม้....ร่วงน้ำ ตาริน ...แวะมาเยือนครับ