ขอพักพิงเป็นเพียงผู้อยู่ในใจ ซ่อนอาศัยในนิยามความห่วงหา

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  เธอมีสองชายเข้ากรายใกล้
มีสองใจพร้อมเสนอให้เธอสน
เขาคนนั้นฉันคนนี้ ดีทุกคน
เธอกังวลหม่นหมอง ต้องเลือกทิ้ง..
  รักเขาหวงห่วงหัวใจไม่ให้เหงา
รักฉันเล่าเย้าหัวใจให้สุขยิ่ง
หากตัดเขาก็อาจเหงาจับใจจริง
ตัดฉันทิ้งก็แล้งไร้ใครยั่วยิ้ม
  เธอสับสนปนเศร้าในเงารัก
คิดกังวลทนทุกข์หนักน้ำตาปริ่ม
ยิ้มก็ฝืดฝืนไปไม่พรายประพิมพ์
เหมือนเข็มทิ่มปักคาใจไปทุกวัน
  ไม่อยากให้เธอลำบากใจอะไรอีก
จะขอหลีกทางรักสลักมั่น
ถ้ามิได้ครองคู่อยู่ด้วยกัน
ก็ขออยู่แค่ในฝัน ฉันขอลา..
  ขอพักพิงเป็นเพียงผู้อยู่ในใจ
ซ่อนอาศัยในนิยามความห่วงหา
ให้เธอเห็นฉันทุกทีที่หลับตา
คงดีกว่า.. เธอเห็นเขาแม้เราเคียง
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน