เขาคนหนึ่งนั้นคงเป็นเช่นสายฝน ใช้เวลาร่วงหล่นลงประเดี๋ยว รดหัวใจที่เหว่ว้าได้ยาเยียว แต่แค่สุขเพียงครู่เดียวก็หายไป เขาคนหนึ่งนั้นคงเป็นเช่นอากาศ ที่สองมือนั้นไม่อาจแตะต้องได้ มองไม่เห็นหากไม่ร้างเลือนห่างไกล แทรกอยู่ทุกลมหายใจเสมอมา เธอจะรักสายลมฝนที่หล่นร่วง เฝ้ารอคอยคนที่ห่วงและค้นหา เพื่อจะหนาวเยือกสะท้านเหมือนผ่านมา เพื่อจะเช็ดคราบน้ำตาเมื่อผ่านไป หรือจะหลงรักอากาศที่ผาดเผิน แม้ไม่มีที่ให้เพลิน ณ มุมไหน มองไม่เห็นแต่ไม่ร้างเลือนห่างใจ บอกรักเธออยู่ใกล้ใกล้ห่วงใยกัน หากรักเป็นเช่นหยาดฝนอันเกลื่อนกลาด คงหนาวใจเพราะไม่อาจจะคาดฝัน หากรักเป็นเช่นลมชิดนิจนิรันดร์ คงไม่มีแม้สักวัน...ไกลห่างเธอ
กระบี่ใบไม้ 6 พ.ค. 2552 21:45 น. - ID 125683 
1352
2
0
7 พฤษภาคม 2552 00:52 น. - comment id 981365
ผมคงมีความรักดังคำนิยามของท่าน ก้อใครจะมาแย่งสายลมไปจากผมได้ละขอบคุณวจีที่งดงามไห้เชยชมครับ
7 พฤษภาคม 2552 12:57 น. - comment id 981463
งานของข้าพเจ้า มีคุณค่าน้อยเกินไปหรือไม่หนอสำหรับบอร์ดนี้? ดูไม่ค่อยมีใครสนใจจะเม้นต์เลย คล้ายตัวเองเป็นขยะกวียังไงก็ไม่รู้(เอาผลงานตัวเองมาแปะให้รกบอร์ดเปล่าๆ) อีกหน่อยก็คงไม่เอามาลงแล้วล่ะครับ..T^T
7 พฤษภาคม 2552 22:21 น. - comment id 981603
ผลงานชื้นนี้พี่พุดจะเอาขึ้นหน้าหนึ่งหากเป็นกรรมการค่ะ รจนางานงามด้วยดวงใจ ทำด้วยหัวใจ อย่าหวั่นไหวคำติชมค่ะน้องรัก รักและจะตามอ่านให้ กำลังใจนะ จากใจชื่นชม
8 พฤษภาคม 2552 10:46 น. - comment id 981655
ขอบคุณพี่พุดมากครับที่คอยให้กำลังใจมาโดยตลอดครับ จริงๆแล้วผมไม่หวังจะขึ้นหน้าหนึ่งหรอกครับเพราะผมรู้ตัวดีครับว่าผมมันตัวคนเดียว (ไม่รู้จักใคร) ต่อให้ผมแต่งดีกว่านี้อีกเป็นร้อยเท่าผมก็ไม่ได้ขึ้นหน้าหนึ่งอยู่ดี และผมก็พร้อมรับคำติชมตลอดครับ ไม่ว่าดีหรือร้ายเพื่อจะเอามาปรับปรุง เพียงแต่รู้สึกว่าไม่ค่อยมีใครสนใจคอมเม้นต์เท่านั้นเอง ยังไงก็จะพยายามต่อไปนะครับ ^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
