หน้าส่วนตัว
นวลเอยอกพี่ช้ำ..............ลำเค็ญ
ฝืนข่มจิตยากเย็น....................ยิ่งกลั้น
สุมทุมพุ่มเรียมเห็น..................เป็นแม่ นางเดียว
คือหนึ่งในอกนั้น......................ห่อนให้ นางใด
นกเขาคูกู่ร้อง.................เสียงใส
เสียงหนึ่งเพรียกภายใน...........ซ่อนเร้น
เพรียกเสียงร่ำหาใคร...............หมองหม่น สกุณา
สายบ่ายมิวายเว้น.....................กรีดร้าว ใจเรียม
ฑิฆัมพรอ่อนล้า...............โรยแรง
ทอผ่านเมฆเหลืองแดง.............ป่นเศร้า
อาทิตย์ห่างจางแสง...................ยามรุ่ง คืนจร
นวลห่างเรียมเรียมร้าว.............บ่ย้อน คืนรัง
สงัดดึกยามหนึ่งนั้น..........เงียบงัน จริงเฮย
เรียมจึ่งวอนดวงจันทร์...............กล่อมให้
จันทร์ยังบ่กำนัล........................ลอยเด่น แลไกล
เพียงฝ่ามือลูบไล้.......................แผ่นน้ำ เงาจันทร์
เอื้องคำ 5 พ.ค. 2552 09:16 น. - ID 125633 
1090
6
0
5 พฤษภาคม 2552 09:24 น. - comment id 980760
เพียงพลิ้วไม่เคยโทษดาวสักทีค่ะ มีแต่โทษเพื่อน(ประจำ) และโทษตัวเอง(บางครั้ง)
5 พฤษภาคม 2552 10:00 น. - comment id 980766
จันทร์หงายหมายกล่อมเร้า เจ้าจันทร์ จันทร์อย่าพรากจอมขวัญ จากร้าง เพียงคืนที่พลัดกัน หัวอก ยังหมอง จันทร์แจ่มฟ้าอ้างว้าง สุดคว้าง นางหาย ....นางหายไปใหนครับ..อิอิ..ร่วมแจม
5 พฤษภาคม 2552 14:17 น. - comment id 980833
จันทร์คงบ่ทราบแท้ คำวอน จึงลืมบ่ออนซอน พี่นั้น จันทร์เจ้าบ่อาทร ท่านพี่ จึงหลีกหลบภพกั้น หวั้นแพ้แด่เธอ... วุ้ย...ยอมแพ้เลยโคลง เขียนทีไร..โคลงเคลงทุกทีสิน่า..
5 พฤษภาคม 2552 15:49 น. - comment id 980865
มาอ่านอย่างเดียวค่ะ โคลงแต่งไม่เป็น เป็นแต่โคลงเคลง
5 พฤษภาคม 2552 16:47 น. - comment id 980876
...คุณเพียงพลิ้ว บางทีก็ต้องโทษคนอื่นบ้างเหมือนกันครับเพราะเราไม่เกี่ยวจริงๆอิอิ...แต่ก็ต้องโทษตัวเองบ้าง เพราะเราก็ไม่ได้ถูกเสมอไปครับ ถือว่าหยวนๆ กันไปครับคุณเพียงพลิ้ว *---*
5 พฤษภาคม 2552 16:52 น. - comment id 980877
...คุณลมแปรแขมร์เลอ อิอิ...ไม่รู้เหมือนกันครับ ตอนนี้ยังไม่เห็นเลยครับ ไม่รู้หายไปไหนเหมือนกัน *--* ขอบคุณที่มาร่วมแจมครับ
5 พฤษภาคม 2552 16:55 น. - comment id 980879
...คุณครูพิม อย่าเพิ่งยอมแพ้สิครับคุณครู กำลังจะไปได้ดีทีเดียวครับ ถ้าโคลงเคงก็พักก่อน แล้วค่อยพายต่อครับ (เกี่ยวป่ะเนี่ย?...) *---* ขอบคุณที่แวะมาแจมครับผม
5 พฤษภาคม 2552 16:58 น. - comment id 980881
...คุณเฌอมาลย์ มาอ่านอย่างเดียวเหรอครับ อืม...ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ก็ถือว่าเป็นเกียรติสำหรับผมแล้วล่ะครับ แต่ผมว่า คุณเฌอมาลย์ต้องทำได้แน่ครับ...ลองดูนะ *---* ขอบคุณที่แวะมาครับ
5 พฤษภาคม 2552 17:51 น. - comment id 980891
นางเอยใยห่างร้าง แรมไกล คืนผ่านผันวันไป แสนเศร้า เหมือนร่ำคำสดใส นำสู่ ใจนาง วันที่เรารอเจ้า เหมือนย้ำ จำครวญ ยากแต่พยายามเจ้าค่ะ
5 พฤษภาคม 2552 20:13 น. - comment id 980951
...คุณแก้วประภัสสร ฮั่นแน่ คุณแบม ร้ายนะครับ ปากยาก ที่ไหนได้สำนวนดีซะด้วย เสือซ่อนเล็บจริงๆ อิอิ *---* ผมเชื่อว่า คุณแบมต้องเขียนได้ดีขึ้นอีกครับ เพียงแค่ยังไม่มีปมเรื่องให้เขียนเท่านั้นครับ อย่าลืมแต่งมาให้ชมบ้างนะครับ
5 พฤษภาคม 2552 21:09 น. - comment id 980986
พักตร์เจ้าช่างวาวพริ้ง.. อิงจันทร์ เนตรพราวดั่งดาวฝัน....ส่องหล้า แย้มยิ้มยิ่งยลทันต์...สุขแล้ว เอิบอิ่มสิเน่หา...นักแล้ว.แม่เอย เพราะพริ้งมากครับ ฝากฝันแต่ไม่เป็นครับ
5 พฤษภาคม 2552 21:58 น. - comment id 981020
เป็นโคลงที่ ไพเราะครับ ..จันทร์จางหาใช่ร้าง......ลืมเลือน .เพียงหม่นหมองด้วยเดือน......แจ่มจ้า นางน้องบ่แชเชือน.......ด้วยวุ่น..แห่งกิจ จันทร์ห่างนางแค่ช้า......พี่ร้อง...ว่าเลือน
6 พฤษภาคม 2552 09:42 น. - comment id 981073
...คุณฝากฝัน นี่ก็ถือว่าแจ่มแล้วครับลุงฝากฝัน เดี๋ยวก็ดีขึ้นครับ มาถูกทางแล้ว...อิอิ ยังจะมาบอกแต่งไม่เป็นอีกนะครับ *---*
6 พฤษภาคม 2552 09:47 น. - comment id 981074
...คุณกิ่งโศก อืม...ที่แท้นวลน้องก็กำลังมีกิจธุระอยู่นี่เอง ผมก็หลงคิดว่าเขาจะลืมเราไปซะแล้วเสียอีกครับ *--* เอาเป็นว่าจะรอต่อไปนะครับ...(ด้วยความรู้สึกใหม่) อิอิ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
